Politieke Prostitutie

Doodziek word ik van dat gebakkelij van de politici op tv. Ik kijk er af en toe zijdelings naar, maar het kan me deze keer niet boeien. Voor het eerst eigenlijk, want in het verleden hield ik het allemaal nauwgezet bij. De strijd tussen de Jan Klaasens en Katrijnen van de Nederlandse politieke poppenkast is een lachertje geworden. Ja, ik ga wel stemmen en gelukkig stond mijn keuze al maanden geleden vast, want als ik nu nog moest uitmaken wie het zou worden, zou ik afhaken. Wat een kleinzielige vertoning. Elkaar de koppen inslaan, vuurspuwende ogen, arrogantie, over lijken gaan. En tussendoor de zogenaamde ludieke acties, waardoor wij dan moeten geloven, dat het allemaal zulke leuke en aardige jongens en meisjes zijn.

Wat bezielt een mens om zo diep te zinken? Welke frustraties liggen eraan ten grondslag om je zo te kijk te (laten) zetten voor een gansch volk? Hoe media- en publieksgeil moet je zijn om je tot een poppetje te laten omtoveren en je waardigheid en idealen aan de kant te zetten om je tegenstander met een linkse of rechtse directe tegen de grond te slaan?

Op 22 november zal ik snel naar het stemlokaal gaan, mijn knop indrukken en alles meteen vergeten wat ik zo heb zien passeren aan politiek gelul.
En dan maar hopen, dat het toch nog een beetje goed gaat komen met dit land, de minima, de zorg, de veiligheid, het onderwijs, de werkgelegenheid. Ik heb er op dit moment geen enkel vertrouwen meer in.

Het politieke spel is overspel geworden. Publieke hoererij van de lijsttrekkers. Over-acting van een stelletje dilettanten die zichzelf tegen opbod verkopen aan de media.

Het enige wat telt zijn de partijprogramma’s! niet de lijsttrekkers! Misschien een tip om NIET op een lijsttrekker te stemmen, maar op iemand die zijn of haar taak in alle stilte goed doet? Een voorkeurstem dus.

Dan kunnen we dit zootje ongeregeld wellicht overslaan bij de vorming van het volgende kabinet en krijgen we een Kabinet der Onbekenden. Lijkt me een hele verademing.