Post punk

Ik heb laatst mijn oude platenspeler weer eens van zolder gehaald. Ik ben net verhuisd en kwam bij het verhuizen een paar oude platen tegen die in de periode na de verhuizing door mijn hoofd bleven spoken. Een aantal van die oude platen zijn van begin jaren 80 en vallen min of meer in de categorie post punk. Ik ben meteen maar eens lijstjes van favorieten uit die tijd gaan maken. Dit is mijn top 5 postpunk:

1. London Underground – Motivation
2. C Cat Trance – They Made Them Up
3. The Popgroup – We are all prostitutes
4. Suns of Arqa – Acid tabla Dub
5. 23 Skidoo – Coup
Omdat het vooral onbekende tot zeer obscure platen betreft een kleine toelichting. The London Underground is een band die geproduceerd werd door dubwizzard Adrian Sherwood. Begin jaren 80 produceerde Sherwood nog vooral reggaeplaten. Dit is één van zijn eerste producties waarin hij meer rock en funk invloeden in zijn muziek verwerkte. Met de komst van The Sugar Hill Rhythm sectie maakte hij vele funk, dub platen. Onder meer met Mark Stewart van The Popgroup. The Popgroup was de eerste groep waarin Stewart zijn ideeën van cut up technieken a la William Burroughs en funk en reggae kwijt kon. The Popgroup was ook een heel sterk politieke band: “we are all prostitutes, everyone has their price”. Uit de Popgroup kwamen weer vele andere bands waarin ritme en fusion een belangrijke rol speelden. De leukste band was Rip, Rig and Panic (met een hele jonge Nena Cherry). De meest bekende is Pig Pag, die een redelijke hit scoorden met Papa’s got a brand new pig pag. C Cat Trance is een vervolg van Medium Medium, een band die een bescheiden (dans)hit had met “Hungry, so angry”. They Made Them Up komt van de lp Play Masenko Combo. De band is inmiddels zo ver weggezakt in de catacomben van de popmuziek dat ze zelfs niet voorkomen in de allmusic guide. Ik heb de plaat ooit gekocht vanwege de hoes, een zeer goede motivatie voor het kopen van platen, zo ontdek je nog eens wat. De muziek heeft een wat Oosters tintje en een lekker plukkende bas. Die plukkende bas speelde bij de 23 Skidoo ook een belangrijke rol. Zo belangrijk dat The Chemical Brothers die bas leenden voor hun “block rockin’ beats”. Suns of Arqa is de enige band die naar het schijnt nog bestaat. Leider Michael Wadada reist de wereld rond om met muzikanten uit de hele wereld muziek te maken. Hij moet het meer van zijn attitude dan van zijn talent hebben. De platen (en optredens, ten minste dat ene optreden dat ik 10 jaar terug gezien heb) zijn eerder interessant dan muzikaal. Maar Acid Tabla Dub is een mooi staaltje vermenging van reggae met oosterse melodieën en tabla’s. De dub versie is vele malen beter dan het ‘origineel’. Het nummer Acid Tabla heeft weinig vaart. Het is een aardig instrumentaal nummer. De dub versie verschilt niet zo heel veel, maar er zijn een aantal elementen aan toegevoegd waardoor het boven zichzelf uitstijgt. De dub versie is vooral veel dynamischer. In de eerste versie zitten heel veel dingen, een stukje viool, een stuk waarin de bas centraal staat een pianootje. In de dub versie zijn, zoals het in goede dub hoort, eerst alle elementen er af gehaald totdat de bas en drums over blijven. Het accent ligt nu op het ritme en de melodische stukken komen er als verfraaiingen bovenop. Het lijkt me dat het Adrian Sherwood is die deze dub versie gemaakt heeft. Volgens de informatie op de lp is de productie van Michael Wadada. Als dat zo is: petje af.