Praatgraag en Ratel

Na een avond in de kroeg kachel ik naar huis. Onderweg kom ik die twee tegen, Praatgraag en Ratel voor insiders. Bij hen vergeleken ben ik nuchter en ik besluit ze te volgen. Zoveel lol als die twee hebben zie je niet dagelijks. Ratel is misselijk en wordt leeggeschud door Praatgraag. Haar hoge, zwarte laarzen worden omgetoverd naar panter-/kotsdessin. “Oo leu, pantfe isj in e mode!” zegt Praatgraag geruststellend tegen de rillende Ratel.

Zij vervolgen zigzaggend hun weg, ik volg hen. Buiten is het minder saai dan in de kroeg en het doet mij goed te zien dat mensen de weg kwijt zijn waar ik hem nog kan vinden. Het is een kilometer lopen, maar als je dubbelziet en half loopt duurt dat wel een tijdje. Ratel sopt haar kotslaarzen in de vijver van een tuin. “Zjiezjo die zjijn sjchoon” zegt ze.

Ze tellen al voor twee en weten niet dat ik ze volg. Hierdoor ben ik het reservewiel en niet het vijfde wiel aan de wagen. Het volgende project is de paddentrek. Bij mijn bejaarde onderbuurman! Hij heeft zo’n kaboutertuin met zwanen, eenden en padden. “Isj paddethrekh” zegt Ratel. “Wah? Paddohuh?” vraagt Praatgraag. “Pah-duh-threkh, da wee je toch? ’s Altij in maartsj”. “Ohh, kikkehs helpf ovesteeksj”. “Ja da zeg ih hik” en ze gaan de padden bij de overburen zetten. “Voo de natuu” is het excuus van de in haar broek piesende Ratel. “Nu oo nogh in je broe piesj, ik zet je in ee plas hoorsj, bij die padsh” giechelt Praatgraag tegen Ratel. Ze komen niet meer bij en als ze buiten de padden ook de kabouters voor de gezelligheid hebben laten oversteken vervolgen ze hun weg.

Ik hoef niet verder, maar ik ga wel! Ten eerste wil ik niet door mijn onderbuurman gehoord worden na de tuinplundering en ten tweede is dat stel op dreef, ik wil weten wat zij nog meer in petto hebben.

Verderop staat een huis te koop (oorzaak: burenruzie). Ze sjorren aan het “Te Koop”-bord tot het loskomt en donderen met bord en al in de voortuin. Even later zie ik Praatgraag met een viool op haar hoofd en Ratel met een narcis in haar mond opkrabbelen. Ze zetten het bord uitgerekend in de voortuin van de buren waar de oorlog aan verklaard is!

Ik weet dat morgen de hel losbarst in de straat en wil vooraan staan als de verhalen over de jeugd van tegenwoordig losbarsten. Hoe kan ik die mensen vertellen dat het om dikke veertigers gaat? Veertigers met tienerkinderen die hier niet aan kunnen tippen?