Prima speler, en voor dat prijsje

Eindelijk, roodkapje maakt een knieval, en haar hopeloos gedateerde avontuur met wolf heeft een waardig opvolger gevonden in de Champions League Finale van afgelopen Woensdag. Een sprookje, waarin de arme houthakker Dudek een pot met goud vindt, en de gemene trollenkoning Gatuso met een buik vol stenen in de diepste put wordt gesmeten. Als een jonge vader anno 3000 het beduimelde kinderboek dichtslaat en op zachte toon zijn slaapdronken zoon toefluistert: “En Dudek leefde nog lang en gelukkig”, zal deze nog éénmaal zijn ogen openen, en zijn voorleespap complimenteren. “Dat was een vet koel sprookje ouwe rakker”, en vervolgens tevreden inslapen.

Een ware feestweek voor een columnschrijver zou je dus denken, maar wat schrijft hij: Salarissen en topsporters. Ah, toch niet weer dit geasfalteerde pad? Maar voordat u naar de familieberichten bladert zou ik het toch op prijs stellen als u nog even dit heugelijk tennisnieuwtje meepikt. De tennissers van Roland Garros krijgen een loonsverhoging van 2,39%, waardoor de totale prijzenpot veertien miljoen euro bedraagt. Eindelijk, dat werd tijd zeg. Eindelijk een doorbraak in deze tijd van bevroren loonschalen. Mijn loonstrookje was de voorbije jaren even spannend als de verzamelde werken van de PTT, maar nu de topsporters baanbrekend werk verrichten, kan de strijdbijl begraven worden. En is veertien miljoen teveel? Ach, teveel is relatief en kwaliteit mag best iets kosten. Maar schreeuw dat niet te hard van de daken in ons geen-cent-te-veel-land.

Onlangs raadde een kennis mij een werkelijk voortreffelijk Chinees restaurant aan. “Als je bami op is krijg je gratis en voor niks een nieuwe portie!”, sprak hij triomfantelijk. Als je hier de zorgvuldig uitgeknipte kortingsbonnen bij op telde, kon je nagaan hoezeer hij hiervan gesmuld had. Op mijn vraag of het ook lekker was, keken twee doffe spiegels mij aan: “Wat zeur je nou.. gek!”.

Genieten is in dit land onlosmakelijk verbonden aan de prijs die er voor wordt betaald. Ooit speelde bij sc-Heerenveen Pieter Bijl. Pieter “sahieter” was werkelijk voor een habbekrats ingekocht dus het verwachtingspatroon was navenant. Maar wat bleek? De prijsknaller ontpopte zich als een Braziliaanse tovenaar, waarop een toeschouwer verzuchtte: “prima speler, en voor dat prijsje!”. Pieter was voor Heerenveen als de knabbelworstjes van de Aldi: lekker veel voor weinig geld.

Misschien is het daarom ook zo lastig genieten van een speler als Seedorf. Zoals hij daar over het veld hobbelt met zijn volumineuze billenpartij. Hierop lijkt al zijn opgestreken voetbalgeld zich vastgekoekt te hebben wat hij in zijn leven bij elkaar heeft gekaatst. Gekaatst ja. Balletje breed, balletje terug, balletje kwijt: Seedorf is de naam, Clarence Seedorf.

“Hoho“, hoor ik menigeen al weer roepen. Respect! Je moet respect tonen voor een speler als Seedorf en alles wat hij voor het Nederlandse voetbal heeft betekend. “Mijn grootje op een draaibord” kaats ik dan terug. Zijn enige bijdrage aan Hollands welvaren was een mijlenver overgeschoten penalty. Maar Nederlander is hij zeker. Twee maal schieten voor de prijs van één lijkt hij gedacht te hebben toen hij andermaal de bal op de stip lag.. Het feit dat hij tijdens PSV-AC Milaan de hele wedstrijd werd uitgevloten, ligt niet zozeer besloten in diens dramatische optreden, als wel in zijn uit het lood geslagen prijs-kwaliteit verhouding. En daar kan het Calvinistische Nederland slecht tegen. Mensen die met een zak eigenheimers op de imperiaal naar Frankrijk afreizen, pruimen een speler als Seedorf niet. Zij willen een speler als Ronnie Vlaar. Een jongen waarvan de ouders het rijbewijs betalen als hij vóór zijn achttiende niet gerookt heeft, en die ná zijn krantenwijkje nog wat balletjes trapt. Sport is leuk maar het mag niet teveel kosten.

Donderdag nog even een balletje geslagen met een vriend die ruimhartig de baanhuur betaalde. Zelden van tennis zo genoten kan ik u vertellen. Volgende keer ben ik aan de beurt, maar ik denk dat ik mijn handige hamstringblessure weer van stal haal. Ik ben gekke Gerritje niet.