Afgelopen weekend zat ik bij mijn kapper Hassan, een kapper waar ik al jaren kom. Hij knipt goed en is altijd vriendelijk en relatief goedkoop. Alleen zijn kapperszaak is een beetje vaag. Altijd komen er ‘rare’ figuren over de vloer. De afgelopen keer sloeg echt alles. Het was druk bij Hassan in zijn kapperszaak. Een oma zat ouderwets in de krulspelden (dat had ik nog nooit eerder gezien bij Hassan) en die lieten ze iets te lang of te warm onder de kap zitten dat het ineens erg begon te stinken. Een hele gore lucht door de hele ruimte die minutenlang bleef hangen. Oma had het overleefd, maar haar kapsel nog niet.

De lange haren van een Turks meisje werden gewassen. Vervolgens pakte het meisje zelf een aantal borstels uit een la en ging in een stoel voor de spiegel zelf haar haren kammen.
Een ongeveer 12-jarige donkere jongen zat samen met zijn eveneens donkere moeder (gekleed in een fluoriserend groen joggingpak met een hele donkere zonnebril op in de toch niet echt met zon verlichte kapperszaak) te wachten. Hij had een bos krullen op zijn hoofd waar een schaap zeer jaloers op zou zijn. Het wachten duurde hem een beetje te lang en hij werd nogal hangerig en ging languit op de banken in de wachtruimte liggen tot ergernis en verbazing van een andere klant naast hem die ineens een stel voeten op zijn schoot kreeg. Het schaap was aan de buurt om zijn haren te laten wassen. Ik zag dat de haarwashulp moeite had met de volle bos krullen op zijn hoofd en de shampoovoorraad slonk behoorlijk, zonder dat het kapsel van het schaap begon te schuimen.

De vriend van het Turkse meisje kwam ineens al pratend met een telefoon aan zijn oor binnen. Ondertussen kon hij ook nog wat grappen met Hassan en zijn borstelende vriendin. Hij liep al bellend lekker heen en weer door de zaak en af en toe ging ie even zitten. Ondertussen ook nog aanwijzingen gevend aan z’n vriendin tussen de blijkbaar zeer belangrijke telefoongesprekken door.

Hassan liet weten aan de haarwashulp dat ik aan de beurt was en mijn haren werden gewassen. Ik mocht gaan zitten in de stoel. Hassan bood gelijk zijn excuses aan, ik moest nog even wachten, want hij was nog druk bezig met het schaap te knippen. Het Turkse meisje had ondertussen zelf een föhn gepakt en ging al kammend lekker föhnen. Ze deed dit echter iets te lang waardoor de föhn ook een vies brandachtig geurtje verspreidde. Ach ja, wat maakte dat uit, het stonk toch nog door die te warme krulspelden van oma.

Met de reclame uit mijn jeugd nog in mijn achterhoofd begon ik alvast maar wat vaker in de spiegel van de kapper te kijken. Ik zag de moeder van het schaap. Ze had een bordje van thuis meegenomen en had daar een tissue opgelegd. Daarboven was ze haar nagels aan het knippen en vervolgens aan het vijlen. Manicure bij de kapper? Dat zat echt niet in het dienstenpakket van Hassan. Moeder kwam ook even kijken bij haar zoon en gaf aanwijzingen aan Hassan. Het moest nog iets korter. Toen Hassan de tondeuse pakte hoorde ik allemaal rare babygeluiden uit de mond van het schaap. Gillen, kreunen, steunen. Geen idee?!? Moederschaap reageerde niet op haar kroost en bleef rustig doorvijlen. Logisch toch, vijlen bij de kapper, wie doet het niet tegenwoordig?

Het Turkse meisje was klaar en liep al blèrend met haar nog steeds telefonerende vriend de zaak uit, gedag gezegd door Hassen. Het schaap was ook eindelijk klaar en moeder moest haar manicuresetje opruimen om af te rekenen. Gelukkig ruimde ze de nagels op de bank nog wel netjes op. Scheelt weer een verrassing voor een volgende klant.
Hassan begon mij te knippen en vertelde honderduit over het schaap. Die werd blijkbaar altijd panisch als hij een tondeuse zag. En ook tijdens het knippen maakte de jongen altijd hele vreemde geluiden. Verder kreeg ik allerlei ongevraagde belastingontduikingstechnieken van Hassan te horen. Hij gaf niet alle inkomsten op aan de belastingen. Daar hield hij dan wekelijks weer een volle boodschappenkar aan over.

Wat een vaag gedoe en dat terwijl ik alleen maar geknipt wilde worden. Wat leven we toch in een rare wereld. Vandaag een rare wereld bij de kapper.


5 reacties

Neuskleuter · 14 februari 2008 op 13:24

Welkom op ColumnX!

Je schrijft lekker beeldend, al is het wel aardig veel. Je zinnen lopen niet altijd lekker, ze zijn soms te lang of je gebruikt teveel hetzelfde woord in een zin, zoals “Hassan liet weten aan de haarwashulp dat ik aan de beurt was en mijn haren werden gewassen.”
Het stukje tussen haakjes hoeft niet in een column.

Het is leuk bedacht om een bezoek aan een kapperszaak tot decor te maken waarop allerlei vreemde dingen zich afspelen. Ik vond de zelfredzaamheid van het Turkse meisje wel grappig 🙂

Misschien had het nog iets sterker kunnen worden door wat maatschappelijke intriges in te bouwen, of door deze gebeurtenissen te spiegelen aan een groter thema. Maar het was niettemin vermakelijk!

Nog een laatste tip dan maar: maak een knallende uitsmijter en maak je titel minder algemeen. Als de titel en de inleiding de snelle internetbezoeker prikkelen, dan word je beter gelezen en onthouden.

Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal! Succes 😀

Mosje · 14 februari 2008 op 14:53

Nou, leuk stukje hoor, krijg echt zin om naar de kapper te gaan.

pally · 14 februari 2008 op 16:29

Het is wat chaotisch, je stukje, maar dat past wel bij het onderwerp. Kijk uit voor te veel herhalingen en het twee keer verbranden vond ik iets te veel. Ik vind wel dat je heel leuk schrijft, al had bij deze drukke column wel een wat stevigere uitsmijter gepast.

Groet van Pally

PPietersen · 14 februari 2008 op 16:52

Allereerst bedankt voor jullie reacties. Daar kan ik wel wat mee, althans, ik ga er wat mee proberen te doen.

[quote]Kijk uit voor te veel herhalingen en het twee keer verbranden vond ik iets te veel. [/quote]
Er zit inderdaad wel wat herhaling in, dat heb ik bewust gedaan om dingen te verduidelijken. Dat twee keer verbranden is echt zo gegaan! Dat mocht ik in dit stuk natuurlijk niet laten ontbreken, al komt het wellicht ongeloofwaardig over.

Groet van Piet

pally · 14 februari 2008 op 19:56

PPiet,( je stottert toch niet hè?)Soms zijn herhalingen niet nodig om iets te verduidelijken, maar dat ligt aan de situatie die je beschrijft, natuurlijk. En wat betreft het 2x verbranden – ook al was dat echt zo – een column is iets wat je naar je hand zet en dat hoeft dus helemaal niet de ( volledige ) werkelijkheid te zijn. Want die is soms net niet leuk of interessant genoeg.
De keus is aan de schrijver….En die mag weglaten, liegen, veranderen, net wat hem uitkomt,

groet van Pally en succes met je volgende

Geef een reactie

Avatar plaatshouder