Reclamedoeleinden

[b]’De kracht van reclame is herhaling'[/b], prikkelt vanachter de winkelruit van supermarkt Jan Linders in Noord Limburg mijn netvlies. Ik sta even stil en kijk er naar. Een fractie later merk ik dat mijn maat 44 een tegel vult die al ingenomen is door een lieveheersbeestje. Respectvol geef ik het beestje weer de ruimte. Flarden van gesprekken proberen weer een eenheid te vormen in mijn hoofd. Memoblaadjes, e-mails, de redactievergadering. “Moeilijk, moeilijk, moeilijk. Breezer versus Sentiment.”
– [i]’Lange Frans krijgt een ijsblokje naar zijn hoofd gesmeten’[/i], of…[i]’jongen in rolstoel mishandeld in Ermelo?[/i]”
– “Wij zijn de spiegel van de samenleving, dus Ermelo.”
– “Herstel: Wij zijn de gesponsorde spiegel van de samenleving. Scoren en punten pakken dus; Lange Frans [i]it is[/i]”.
– “Pakken we de boodschapper, of schoppen we zijn doelgroep onderuit?”

Daar bleef ik steken. [i]Pakken we de boodschapper, of schoppen we zijn doelgroep onderuit.[/i] Een essentiële- zoniet een cruciale vraag: Veroordelen we de boodschapper of proberen we zijn volgelingen op te voeden? Het gedrag is de spiegel van iemands intenties. Wat te doen? De boodschapper stenigen met ijsblokjes? Of zijn toehoorders kenbaar maken dat de boodschapper niet belangrijker is dan het bericht dat hij brengt? Geschiedenis leert dat stenigen niet de juiste oplossing is. Maar hoe dan de toehoorders iets duidelijk te maken? [i]De kracht van reclame is herhaling[/i], prikkelt weer mijn netvlies, echter nu feller. Ik kniel en bedek met mijn hand het lieveheersbeestje. Ik sta voor de winkelruit van supermarkt Jan Linders in Noord Limburg en ik lees dat de kracht van reclame, herhaling is. Ik kan twee dingen doen: [i]koesteren of dooddrukken…[/i]