Ik liep door Utrecht en zag dat de vlaggen half stok hingen. “Zö,” dacht ik, “ze nemen hier de aanslagne in Madrid wel heel serieus.” Niet dat er in mijn woonplaats niet geschokt gereageerd is op de aanslagen, maar ik heb er nog geen vlag half stok zien hangen. Zonder er verder bij na te denken loop ik door. Ik besluit een krant te kopen bij een kiosk. Ik lees een beetje over het stukje heen waarin staat dat prinses Juliana erg ziek is. Het interesseert me niet zoveel die roddels. Wanneer ik terug in mijn woonplaats kom zie ik hier ook een aantal vlaggen half stok. Ik besluit om naar de site van ‘De Telegraaf’ te surfen. Deze kopt dat prinses Juliana is overleden. Ik schrik. Ik had niet verwacht dat het zo ernstig was. Als ik dat had geweten had ik dezelfde ochtend niet zomaar over het stukje heen gelezen, laat staan gedacht dat het een of andere roddel was. Ik probeerde me Juliana voor de geest te halen. Het is al weer een tijdje dat ze zich voor het laatst in het openbaar vertoonde. De bruiloft van prins Maurits meen ik. Ja, ze was een lief en goed mens. De standaard oma om het zo te zeggen. Toch was ze erg indrukwekkend en had ze gezag. Ze vocht totdat ze voor elkaar had wat ze wilde. Niet meer niet minder. Er zijn maar weinig mensen die zoveel hebben bereikt als zij heeft gedaan. Een voorbeeldige koningin, prinses, moeder, oma, vrouw, tante, landgenoot, collega en al hetgeen ik nog in dit rijtje vergeet.
Ik loop half in trans naar zolder om de vlag op te zoeken. Het zal wel lang duren voordat deze weer droog is met al die regen, maar dat kan me niks schelen. Ik wil niets anders dan een respect tonen voor onze vroegere koningin. Ik zet het Requiem van Mozart op te zetten. Wanneer mijn vader me belt om te vragen of ik veilig thuis ben gekomen hoort hij de muziek op de achtergrond. Hij vraagt wat het is. Ik zeg: “Vandaag is het een Requiem voor Juliana.
Wij herdenken haar met groot respect en zijn dankbaar voor alles wat Prinses Juliana voor ons land heeft betekend.” – Premier Balkenende
[img align=left]http://www.hollandse-hoogte.nl/image/news/previous/bernhard/jpg/salom_l27_a6.JPG[/img] Prinses Juliana en Prins Bernhard tijdens de eerste vergadering van de Raad van State die zij op 8 april 1937 gezamenlijk bijwoonden.
4 reacties
pepe · 24 maart 2004 op 08:41
Ze was inderdaad een mooi mens.
Maar echt er zijn er nog zoveel meer die bijzonder mooi zijn, die toevallig wat minder naam hebben.
Iedereen betekent wel iets voor een ander…
Mosje · 24 maart 2004 op 21:07
[quote]Wij herdenken haar met groot respect en zijn dankbaar voor alles wat Prinses Juliana voor ons land heeft betekend.” – Premier Balkenende[/quote]Tja, die Balk heeft weer een aantal balkinismes over ons uitgestort vandaag. Wanneer leert die man nou eens spontaan te zeggen wat ie voelt? Of zou het dan toch waar zijn? Is hij niet tot gevoelens in staat?
Ma3anne · 24 maart 2004 op 21:37
Ik hoorde die dag op het nieuws, dat de jongere generatie haar amper meer kende. Toch verrassend dat hier dan juist één van de jongsten dit requiem schrijft.
Die foto vind ik wel lachen. Het interesseerde Bernhard toen al niet zo veel allemaal, geloof ik. 🙂
Farfalla · 26 maart 2004 op 20:48
Ik heb iets met het woord ‘requiem’ vandaar. Binnenkort komt dus ook het ‘requiem voor een roos’