Komkommertijd. Tijdens de warmste zomerdagen groeien de grootste komkommers. Bij gebrek aan inpandige journalisten en nieuwswaardige info raken de kolommen in kranten gevuld met baarlijke nonsens. Eens was compleet Hollandia in rep en roer. Er was op de Veluwse hei een heuse, loopse puma gesignaleerd. Die zijn hier inderdaad schaars. Verwilderde katten niet. Rond de exodus naar de jaarlijkse Franse camping (“leuk, dan zien we op ons vaste plekje iedereen weer …”) worden katten en masse in bos en hei gedumpt. Een dier hoort tenslotte in de natuur, volgens Marianne T. Laatste komkommer: er is een reuzenslang ontsnapt. Waardoor een complete Vinex-wijk de slaap niet meer vat. De expeditie om het beest weer in zijn accubak te krijgen, duurt nog voort.

Vrijwel iedere taal kent wel een eigen rake typering voor een zomer zonder nieuws en zon. Angela Merkel klaagt ondanks het kaalplukken van de Bundesrepubliek over Sauregurkenzeit (zurebommentijd) of Sommerloch (zomergat). Haar ruime mate aan zitvlees staat daar overigens los van. “What a silly season “, kirt Queen Elizabeth Alexandra Mary terwijl de Zomerspelen in haar tuin plaatsvinden. Mormoon Mitt Romney doet zijn beklag bij de Klaagmuur gezien the big gooseberry time. Blijft over het Zweedse nyhetstorka (nieuwsdroogte) als afsluiting van een wereldwijd verschijnsel: een groen fallussymbool in plaats van nieuwswaardige tekst.

Komkommer bevat vooral vocht en weinig voedingsstoffen. Feitelijk kun je dus net zo goed water drinken. Groene jongens worden door tuinders vaak geseald. De verkoop stijgt dan met sprongen. Consumenten denken dat de combi natuur en plastic tot behoud van vitamines leidt. Sperziebonen krijgen daarom binnenkort ook een kunststof jasje. Aldus een ingeslapen landelijke ochtendkrant. Wel echt nieuws: deze zomer zullen er vaker minikomkommers gesignaleerd worden. Niet op de Hoge-Veluwe of in woonsteden maar in supermarktschappen. Het kleine broertje meet ongeveer 15 cm en weegt slechts 130 gram. Kortom, heerlijk hanteerbaar, plezierig consumeerbaar. Een ware keukenprinses weet er wel raad mee. Helaas nog zonder batterij…

Rode Russen zijn op de groene ingeving gekomen om mini’s in het Noordpoolgebied te gaan telen. Vladimir Poetin, erkend komkommerconsument en ook prettig op spanning, ziet graag uitgestrekte kassen met gemanipuleerde komkommers in zijn achtertuin. Rood van kleur graag. Voor wereldvrede, tegen een lage zeespiegel. Een stevig partijtje meeblazend in het CO2-drama. Waarom die vitaminerijke, waterige en zwiepende dildo’s? Een afzetmarkt in de Federatie lijkt twijfelachtig. Russen vreten helemaal geen komkommers. Het enige water dat ze zuipen, is wodka. Waarom geen aardbeien of tomaten? Mooi rond, k(l)eurig rood.

De Russische minister van Milieu was in de Siberische stad Khanty-Manslisk en lanceerde een gloednieuw onnavolgbaar idee. Gas uit olievelden, dat meestal verspild wordt, gebruiken ter opwarming van komkommerkassen. “Wij moesten erover prakkiseren hoe deze gassen te benutten”, aldus visionair Yuri K. (= Komkommer). Tegen de tijd dat de Russen hun glazen stad in de grondverf hebben staan, is er helemaal geen ijzingwekkende pool meer en kan de teelt simpel in de opgewarmde buitenlucht.

Het maffe is dat Rusland al jaren zonder milieu zit. Wat ze wel hebben, is een milieuprobléém. Waar je in de voormalige Sovjet-Unie een spade in de grond steekt, overal stuit je op afval waar geigertellers van op hol slaan. Als knul zijnde ben je op slag onvruchtbaar. Je totale genenset is abrupt een bouwpakket waarvan de meest enthousiaste hobbyist niks toonbaars meer kan maken. Bijna de totale Russische populatie is inmiddels radioactief. Na de klapper in Tjernobyl baren vrouwen angstaanjagende misbaksels. Lichtgevende gedrochten, handig traceerbaar in het duister die genetisch nog het meest lijken op komkommers. Voor het laatst ook al waargenomen in Japan. Zonder cellofaantje.

Categorieën: Algemeen

clabamsk

Liefur sodt dann saay

5 reacties

Yfs · 5 augustus 2012 op 17:17

Komkommers, poema’s, dildo’s Tjernobyl, Milieu, Ik had het gevoel naar een Russische documentaire te kijken zonder ondertiteling. Of was het een ondertiteling zonder film? Sorry, ik raakte behoorlijk de weg kwijt tijdens het lezen… :eh:

Mup · 5 augustus 2012 op 19:59

Ik had me al aangepast aan de traagheid van de komkommertijd en de weinige informatie, daarom is dit voor mij teveel in een hap om te verteren,

Groet Mup

Libelle · 6 augustus 2012 op 08:25

Eens met mijn voorgangers; te veel van het goede.
Een extract waaruit een columnist geruime tijd kan putten. De eerste vier alinea’s zijn de beste.

pally · 6 augustus 2012 op 12:52

Meer een groentetuin ipv een komkommerbed. Wel leuke vondsten, die nu jammer genoeg aan hun veelheid ten onder gaan. 🙁

groet van pally

WritersBlocq · 7 augustus 2012 op 00:04

Jee hee, was na de 4e alinea gewoon gestopt, denk ik dan. Ik ben in elk geval daarna eerst een stukje diagonaal gaan lezen, en vervolgens gaf ik het op.

Je schrijft lekker, en daar wil ik je een compliment op geven. Als je kwaliteit en kwantiteit scheidt en gaat schrappen, zal minder zeker meer zijn.

Suc6!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder