Ik zie een bruine roestplek. De boot is voor de rest uitstekend onderhouden. Dat moet ook wel, hij vervoert dagelijks honderden, soms wel duizenden mensen, van en naar Livorno, een havenstadje in Noord-Italië. De boten zijn uitgerust om de reis, ook bij ruwe zee, veilig en comfortabel te laten verlopen. Dat is wel wat anders bij die andere veerdienst, op Zuid-Italië. Het is levensgevaarlijk en comfort is er ver te zoeken. Er zijn geen slaaphutten op de nachtboot. De dienstregeling is onregelmatig. Er is geen ruimte voor voertuigen en caravans en er is ook geen restaurant op het traject van “ergens op een strand in Tunesië” naar Lampedusa, het zuidelijkste stukje Italië. Het zou voor de beeldvorming niet slecht zijn om de bootjes van deze dienst eens een weekje op het traject Bastia-Livorno in te zetten – als ze het al zolang vol zouden houden.

Preventief onderhoud aan schepen is noodzakelijk. Pleeg een jaar lang geen onderhoud en de roest woekert onder de bladderende verf en het is uiteindelijk een kwestie van tijd tot het schip zijn zeewaardigheid heeft verloren en binnen enkele momenten naar de zeebodem kan zinken. Roestvorming ten gevolge van achterstallig onderhoud kan slechts worden weggewerkt met grof geschut zoals pneumatisch zandstralen of wegbikken met behulp van zware luchthamers.

Het roestbruin woekert in Europa. Het komt aan de oppervlakte in Umberto Bossi’s Padanië, waar ik over enkele uren voet aan wal zal zetten. Het steekt de kop op in de havens van Marseille, de thuisbasis van Jean-Marie Le Pen’s Front National. In het Karinthië van wijlen Jörg Haider. En dichterbij, in het Vlaamse achterland waar populist Filip Dewinter zijn donkerbruine ideologie verkondigt. En nu ook thuis, sinds de formele installering in 2010 van Bruin I.

Het preventieve onderhoud, in de vorm van onderwijs en voorlichting, lijkt in ons land tekort te hebben geschoten. Het is nu tijd om het achterstallig onderhoud met groffer geschut te gaan verrichten. Dit bruine kabinet moet weg! Ga de straat op, naar het Malieveld. Pleeg burgerlijke ongehoorzaamheid. Twitter Wilders terug in zijn bunker. Help illegale immigranten die met uitzetting worden bedreigd nadat ze zich jaren als Medelanders hebben gemanifesteerd, aan een onderduikadres. Help mee om Nederland weer een gidsnatie te laten zijn, met een zeewaardige
vloot. Maar zonder VOC-mentaliteit!

Categorieën: Reisverhalen

Chris

Chris den Daas

9 reacties

Mien · 9 augustus 2011 op 14:30

Nou Chris, je lelt er wel wat parallellen tegenaan. Het wringt dan ook een beetje.
Maar om even op het eerste euvel terug te komen in je column.
Uierzalf schijnt goed te helpen bij het onderhoud van boten.

Mien

Meralixe · 9 augustus 2011 op 15:57

Reisverhalen???

Prlwytskovsky · 9 augustus 2011 op 16:01

[quote]met groffer geschut [/quote]

pluisvndkkr · 9 augustus 2011 op 22:57

Een volle tekst, waarbij je moet blijven opletten. Wat mij betreft aangenaam om te lezen.

Meralixe · 10 augustus 2011 op 09:59

Pluisje, en dit is uitnodigend vriendelijk bedoeld, wanneer krijgen we van U eens een column te lezen?

Ferrara · 10 augustus 2011 op 11:46

Een ingewikkeld bruggetje, die roestbruine vlek, om bij het politieke klimaat in Europa te komen.

Libelle · 10 augustus 2011 op 16:34

Burgerlijke ongehoorzaamheid? Is deze column misschien uit het engels vertaald en met een hoogwaardige, “Sikkens” gecoate ferry vanuit Londen naar ons geïmporteerd dezer dagen?
Wel goed geschreven, ik voel het aan mijn bloeddruk…

pluisvndkkr · 11 augustus 2011 op 21:52

Ik zie de ‘uitnodiging’ om een column te plaatsen absoluut als positief en zeker ook de wijze waarop jij Meralixe mij de naam Pluisje geeft. Klinkt sympathiek, iets wat ik wel eens mis op deze site. Ik was het zeker van plan, maar heb afgelopen week besloten mijn gedachtespinsels op papier (die functie heeft een column schrijven voor mij) voor mezelf en een enkele vriend en/of collega te houden. Wel blijf ik graag lezen, omdat ik taalkundige nog een hoop kan leren en wat de inhoud betreft ik me vaak aangenaam en soms vol verbijstering laat verrassen.

pally · 11 augustus 2011 op 21:53

De vergelijking vind ik een brug te ver, Chris, daarom werkt hij bij mij niet. Je had die Ferrie met roestplek niet hoeven gebruiken om deze problematiek aan te kaarten, volgens mij. Overigens op zich een sympathieke column,

groet van pally

Geef een reactie

Avatar plaatshouder