Rookverhaal 08: Aangetast glazuur en plakkerige vingers

Het is nu bijna drie weken geleden dat ik alle asbakken uit mijn zicht heb gezet. Slechts twee keer heb ik rokend bezoek gekregen. Vol trots heb ik toen mijn zelf gemaakte asbak tevoorschijn getoverd. Een bruin mannetje in kleermakerszit. Wat heb ik die toch de benen onder zijn lijf vandaan gerookt. Hij werd als maar bruiner, nee zwart. Zo erg dat de zwarte as zijn glazuren benen aantastte. Heel wat afwasborstels heb ik daarop stuk geschuurd. Maar blinken moest ie. Mijn vers gerolde sjekkies en velen jaren later mijn witte Marlboro’s mochten niet vies worden in de schoot van mijn bruine mannetje.

Vol trots zat ik ook naast mijn rokend bezoek. ‘Zie mij eens niet roken, ik kan het wel’, moet ik uitgestraald hebben. Aan de andere kant kon ik het niet laten om met m’n neus alle rook op te snuiven. Jawel, ik had zelfs overdag mijn zonnige gordijnen gesloten, wetend dat mijn bezoek zou roken als een tierelier, om maar zoveel mogelijk rook op te vangen.

Er lagen nu ook al drie peuken in de schoot van mijn mannetje. Een geoefend oog zag gelijk dat de peuken best wel groot waren. Daar moest vast nog wel iets van te draaien zijn. Twee flesjes bier verder was de buit binnen. Maar liefst 6 peuken had mijn bezoek nagelaten. Mijn niet aflatende blik op de asbak moet mijn bezoek niet onopgemerkt zijn gebleven. De laatste peuk was zeker 5 centimeter.

Na drie weken ging ik dus bijna overstag. Ik zou bijna een vieze vette peuk gedraaid hebben van met bezoekersadem doordrenkte shag. Dat is nog veel erger dan ’s ochtends vroeg het glas met rochel ledigen op nuchtere maag. Paniek slaat toe. Ik heb nu toch wel een onweerstaanbare drang naar alles wat ook maar enigszins met roken te maken kan hebben.

Grote, witte Marlboro’s zweven rond in mijn hallucinaties. In gedachte zie ik mezelf een lekker sjekkie pielen. Maar het lukt niet meer. Telkens rolt de vloei van mijn vingers weg. Telkens komt er weer een vouw in mijn vloei. Het plukje shag is ook al niet voldoende. Met twee plukjes shag wordt het rollen helemaal een probleem. De shag is droog, het vloeitje te glad, mijn vingers plakkerig. Jeugdtrauma’s komen boven. Zwetend van paniek wordt mijn vloeitje nat. Ik moet echt stoppen.

Rookmien
[img align=right] http://www.innerned.com/images/peuk.gif [/img]
[i]”Rookverhalen”, een compilatie van hersenspinsels opgehoest tijdens het stoppen met roken in het najaar van 2001. Oftewel verhalen van een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht.[/i]