Rookvlees

Een euro en negentien cent. Zo voluit geschreven valt het best mee eigenlijk. Albert Heyn rookvlees, en om precies te zijn is het zestig echte grammetjes en niets meer. Negentien negentig per kilo, geen flauw idee of dat veel is. Zes ons is weinig. Maar het pakje vlees is wel illegaal in mijn bezit. Diefstal zou een goed ander woord zijn voor illegaal. Als de aandelen Appie Heyn drastisch dalen, dan ben ik de schuldige. Toch meen ik enige verzachtende omstandigheden te hebben gevonden. Ik bezweer u dat het pakje vlees – rund trouwens, hoewel paarderookvlees (ja, ja witte spelling zonder tussen-n) lekkerder is – over de lopende band bij de kassa is geweest. Trouw kieperde ik daar mijn boodschappen op na een rondgang door de wat mij betreft prima kruidenierszaak. Iets wat ik altijd doe. Ook is het vleeswarenzakje door de handen van de bevallige caissière gegaan. Dus u ziet dat ik geenszins de behoefte had om het vlees mij illegaal toe te eigenen. Hier moet u dus echt afgaan op mijn eerlijke blauwe ogen.

Overigens smaakte het rundrookvlees prima. Het was ook enigszins gezouten en dat kwam de smaak ten goede. Soms heb je wel eens met rookvlees dat je het niet helemaal doorgebeten krijgt zodat je de rest moet losrukken. Het gevolg is dan vaak dat je het restant vlees tussen het stuk overgebleven boterham vandaan trekt. Dat tweede stuk brood – ja ik heb een grote mond en kan een boterham in twee happen wegwerken – krijgt dan de naam droog en moet met een flinke slok automatenkoffie weggewerkt worden. Nooit zo lekker als echte filterkoffie wat altijd eeuwen duurde voor die klaar was. Zeker de ochtenbak duurde te lang. Tegenwoordig heb je van die Senseo en is de lol van koffie maken verdwenen. ’s Morgens knettert het apparaat en hupsakee, een vers kopje koffie. Maar dit even terzijde.

Goed.
Terug naar het rundrookvlees.

Even heb ik overwogen om de hermandad tegen mij in te schakelen. Het leek mij terecht. Diefstal is tenslotte diefstal. Al claim ik nog steeds onschuldig te zijn. Zeker omdat ik aan alle supermarktvoorwaarden heb voldaan. Thuis na enkele dagen – het duurde even alvorens ik trek had in een boterham met rookvlees – bleek dat er twee pakjes vlees op elkaar geplakt waren. Niemand wist het, niemand heeft het waarschijnlijk bewust gedaan, ik zeker niet en niemand heeft het gemerkt.
Wat mij trouwens helemaal vrijpleit is het volgende. Ik heb de boodschappen aangeschaft op de achttiende van deze maand. Reeds nu is het al drie dagen later en zegt de kalander 21 augustus. De datum van het overheerlijke pakje vlees zegt dat de uiterste verkoopdatum ook op de achttiende van deze maand lag. En zeg nou zelf: vlees met dezelfde datum als de diefstaldatum steel je toch niet. Dan neem je iets wat ook in de toekomst bruikbaar is en niet een pakje rookvlees dat na twee dagen weggegooid kan worden omdat de houdbaarheidsdatum is verlopen.

Maar goed dat zeg ik dan maar als volstrekt onervaren dief. 🙁