· Het is beter te leven in serene armoede dan in gejaagde weelde. Alles heeft een prijs. De prijs voor het onderhouden van je ziel is je afkeren van overmatige stress, vernieling van je zelfrespect, en je eeuwig status gevecht met buren of collega’s. Maar het is de moeite waard!
· Er is minstens één ding waar we ons mee kunnen identificeren in elke persoon die we tegenkomen, ongeacht hoe die persoon er uitziet of waar hij of zij vandaan komt. Er is ook altijd wel minstens één ding waar we in zullen verschillen. De kunst is om dat ene gemeenschappelijke punt te vinden dat ons verbindt met elke andere persoon die we tegenkomen, teneinde in staat te zijn wederzijds(e) begrip en acceptatie te bewerkstelligen. We zouden allen die poging moeten ondernemen.
· Debatteren met familieleden, collega’s of vrienden hoeft niet persé slecht te zijn. Als het dispuut constructief in natuur is, kan ze leiden tot een vergroot inzicht en begrip in mekaar?s standpunten, en daardoor een ruimere zienswijze tot gevolg hebben voor alle betrokken partijen. Wat we wel voor ogen moeten houden in elk argument is dat er respect moet blijven. Als dat het geval is, wordt een argument, wel-uitgevoerd en vredig beeindigd, een winpunt in plaats van een minpunt.
· Eén van de zorgwekkende tekens van een gemeenschap die in overdreven welvaart leeft is het verschijnsel van mensen die hun status meten aan het aantal en het nivo van de gedistingeerdheid van hun ziekte-verschijnselen. Hoe moeilijker het is om deze ziekten te bewijzen, en hoe duurder de behandeling, hoe meer ze zich beschouwen als een gevestigd lid van een over-geciviliceerde massa. Waak voor dit syndroom!
· Zelfs onze dapperste, meest bewonderde daden, zien er soms belachelijk uit in onze eigen ogen, afhankelijk van de stemming waarin we verkeren. Ondanks het feit dat dit nogal deprimerend kan aanvoelen wanneer we in het midden van onze neerslachtige bui zitten, heeft dit verschijsel ook een positieve zijde: het houdt ons met beide benen op de grond. Het onderhoudt onze gewaarwording dat alles kan worden bekeken van verschillende perspectieven: Er zit dus net zoveel stommiteit in elke daad, als er moed in zit.
· Vertrouwen kan misschien wel het belangrijkste element worden genoemd in relaties. Het kan leiden tot de hoogste stijging of de donkerste terugval. Te veel mensen schijnen de regels waaronder een relatie startte te vergeten wanneer ze eenmaal in het zadel zitten. En dan gaan ze poken in de verdraagzaamheid van de andere partij. Welnu, afhankelijk van deze andere zijn of haar nivo van tolerantie en de waarde die hij of zij aan het onderhavige onderwerp hecht, kan dit gepook resulteren in een simpele bijstelling leidend tot een verbeterd nivo van begrip, of een lelijke smak leidend tot blijvende afkeer en verwijdering
· Alles om ons heen houdt een les in. Echter: we kunnen deze les slechts leren als we voorbij het meest voor de hand liggende willen kijken.
o Mijn kat leert me dat niets te serieus genomen moet worden: het leven is te kort om te lijden onder konstante stress.
o Mijn tiener-dochter leert me dat goed advies slechts tot op een bepaalde hoogte wordt geapprecieerd: elke persoon wil uiteindelijk zijn of haar eigen ervaringen opdoen.
o Mijn spiegelbeeld leert me dat niets het verouderingsproces zal terugdringen: Ik kan dus maar liever vrede hebben met wie ik ben, en mijn natuurlijk verval zo gracieus als mogelijk maken.
1 reactie
Casperio · 16 september 2003 op 10:29
[quote]Alles om ons heen houdt een les in. Echter: we kunnen deze les slechts leren als we voorbij het meest voor de hand liggende willen kijken. [/quote]
Deze column lag behoorlijk voor de hand (voor mij dan) en het is gelijk weer een mooie en goede les! Bedankt daarvoor! 🙂