Slank de zomer in?

Ja hoor, het is weer zover. De zomer is weer in zicht en dat is te merken. De sportscholen zijn weer overvol, de afslankboeken vliegen als warme broodjes over de toonbank. Evenals de warme broodjes trouwens. Juist als je aan het lijnen bent, heb je zin in al die dingen die niet in het afslankboek staan. Ja, alleen bij de dont’s. De do’s, zoals sla, groente en fruit zijn al snel niet meer lekker en dus verlang je intens naar alles wat niet mag tijdens een dieet. Geloof mij, ik weet waar ik over praat. Nog net geen ervaringsdeskundige te noemen.
Als ik weer eens een poging doe, gaat het de eerste dagen heel erg goed. Ik houd me netjes aan de regels van het lijnen. Na een week begin ik te fantaseren over heerlijke frietjes, frikandellen speciaal en vette hamburgers. De dag erna begint de zoete aanval. Taart, koeken, chocola alles zou ik wel naar binnen kunnen proppen. Alles behalve het gezonde spul waarvan we weten dat we dat eigenlijk zouden moeten eten.

De sportschool bij ons in de buurt had een mooie aanbieding dus ja, ik ben er maar weer aan begonnen…
De eerste week is voorbij en ik moet zeggen dat het me wel bevalt. Het is een hele leuke sportschool, leuke mensen en goede begeleiding. En alles in inclusief. Dat is weer iets van deze tijd. Je betaalt een vaste prijs en dan kun je van alle faciliteiten gebruik maken: zonnebank, sauna, fitness, groepslessen, koffie, thee en sportdrankjes. Nou dat is wel ideaal, want ik kan mijn portemonnee nu thuislaten. Maar het is echt leuk om te sporten. Ook leuk om ondertussen mensen te kijken. Verschillende types ook allemaal. Ik heb al iemand een gebedje zien maken tussen de toestellen.. Er staat een heel groot Boeddha-hoofd op een pilaar en blijkbaar was deze jongeman een Boeddhist. Dat is pas respect hebben voor je geloof. Maar ook is het gewoon leuk om allerlei verschillende types te bekijken. Van die opgepompte patsers die zichzelf staan onder te kwijlen voor de spiegel. Of zoals gisteren, twee meisjes van een jaar of 17, netjes opgetut, haren netjes opgestoken, superstrakke broek aan, strak en kort topje (oké ze konden het wel hebben..) en dan zo dicht mogelijk bij de opgepompte patsers met de kont staan wiebelen op de cross-trainer. De zweetdruppels spatterden in het rond.

Ik besloot om de zon eens op te zoeken. De kunstmatige zon dan, want de echte was ver te zoeken.
Kleren uit gedaan, sta ik daar in een soort tijdmachine uit een slechte jaren 80 film. Stel je even voor…
Deurtjes dicht, handen aan de hendels boven mijn hoofd om ook mijn oksels een mooi bruin kleurtje te geven (?). Begint er ineens een mevrouw tegen me te praten. Ze zegt me dat de sessie zo gaat beginnen. ‘Goh, wat een hippe zonnebank’, denk ik bij mezelf. Of het er leuker op is geworden weet ik niet. Vroeger was het een uitje, lekker 20 minuten onder de warme lampen liggen. Dromend over een heerlijk strand met palmbomen. Tegenwoordig moet je staan, met je armen omhoog totdat je vingers beginnen te tintelen en met vijf minuten kun je weer uit je tijdcapsule stappen. De vriendelijke stem meld nog even dat de sessie is afgelopen, voor diegenen die dat niet door hebben. Maar goed, deze supersnelle bruiner is wel effectief. Daar gaat het tenslotte om. Het bruine kleurtje begint al te komen, nu de kilootjes eraf en dan ben ik helemaal blij. Ik ben niet echt heel erg druk met afvallen maar ik let een beetje op wat ik eet. Ik laat het koekje bij de thee staan en ik drink iets minder alcohol. Op het moment dat ik mijn Big Mac menu afreken bij het eerste raampje, bedenk ik mij ineens dat die waarschijnlijk niet op de lijst staat met toegestane gerechten.
Hmm.. nou, als ik dan toch al over die grens ben gegaan… ‘Ook nog een grote milkshake, aardbeiensmaak alstublieft’.