Personeelsborrel en ik hang aan de bar. Totaal onopvallend, geheel in stijl; wijntje, sigaret en een lome lege blik. Een half uur geleden nog tien meter van me verwijderd en het afgelopen half uur strategisch steeds een plaatsje opgeschoven; mijn baas.
Vastbesloten om zijn andere kant te laten zien. Om via de informele sfeer eens een luchtig woordje te wisselen. Misschien een aangeschoten toestandje fingerend, zodat alles lekker losjes zijn strot uit kan komen, en eventuele missers direct gedekt kunnen worden door een beginnende dronkenschap. Een licht beneveld brein. Zoiets.
Mijn positie heb ik nauwkeurig bepaald bij binnenkomst. Ik koos een barkruk, schaarde mijn collega’s om me heen, zocht dekking achter een buffer voetbalsupporters en mijn baas kon alleen nog maar de andere kant op.
Met een kruk per borrel rukt hij op, richting doelwit. Richting mij.
Ik zie hem een biertje bestellen en deze erg snel achterover gooien. [i]Slikken Sjakie![/i] Onderwijl quasi ontspannen rondkijkend. Hij heeft zijn mouwen opgestroopt en met een ietwat hangende positie doet hij hevig zijn best op zijn gemak over te komen. Alsof hij er al jaren hangt. Daar aan die bar, met die frot mouwen onder zijn oksels.
De man naast hem staat op en mijn baas ziet zijn kans. Nog volledig bij zijn positieven schuift hij meteen door in westelijke richting. Nog vijf borrels te gaan, als hij een beetje ritmegevoelig blijft tenminste. Hij knipoogt een beetje Gilles-de-la-Touretterig naar de jonge hindes naast hem, die geflankeerd worden door twee kerels. Scherp, jolig en twee keer zo oud. Minstens. Deze heren schieten meteen in de alerte houding en voelen gevaar.
Welnee.
Hij deint zachtjes mee op de muziek. Sneu. Hoofd achterover en daar gaat de drank. Zijwaartse halsspieren verlicht door het lampje aan de bar. Barman schiet behulpzaam toe en schenkt nog eens bij. Nummer zes, [i]opschuiven eikel![/i] Ik denk het, lach eens vriendelijk en blijf zitten waar ik zit.
Dan verlies ik hem uit het oog en ineens zit hij naast me. Doel bereikt en van een gefingeerd aangeschoten toestandje is geen sprake meer. Met tien borrels achter zijn kiezen is hij bijna in vloeibare conditie en druppelt hij zowat de kruk af. Zijn zijwaartse halsspieren lijken opgelost en zijn hoofd wiebelt een beetje losjes in het rond. Nauwelijks in staat zijn blik te focussen vergaapt hij zich aan de barman die met een vaatdoekje over de toog poetst. En snuggere Sjakie maar kijken, met een blik in zijn ogen van: “Verrek, kijk die toog nou eens lekker schoon worden.”
Ik sta op en vertrek.
Voordat ik dadelijk godweetwat voor een woorden losjes zijn strot uit hoor komen.
20 reacties
bert · 11 augustus 2005 op 17:08
[quote]Ik sta op en vertrek.[/quote]
Kijk Louise, dit is nou tenminste weer echt een column om van te smullen. Je gunt je baas de spanning en vertrekt op het juiste moment.
De volgende morgen wordt je gewoon weer in je eigen bed wakker.
Perfecte timing, perfect beschreven. 🙂 🙂 🙂
Outsider · 11 augustus 2005 op 17:44
Mag ik vragen waar de baas het aan heeft verdiend dat jij hem zo kil zit te observeren en zo minachtend over hem praat? (Zelfs als het verhaal op fantasie berust, vraag ik het mij toch af.)
Troy · 11 augustus 2005 op 17:53
Met zo’n titel nodig je in ieder geval meteen uit om te lezen. Geniaal. Je schrijft als een trein. Erg lekker om te lezen. Ben benieuwd of je baas er ook zo over denkt 😉
Grt Troy
Ma3anne · 11 augustus 2005 op 17:54
Geweldig hoe jij beelden weet op te roepen. Het is of ik erbij ben. Ik had al de pest aan die man na een vorige column, maar nu helemaal. 😀
Dees · 11 augustus 2005 op 19:03
Haha, Lous toch. De baas aan het barkrukdansen. Heerlijke stijl om net weg te lopen voor hij zijn drankadem in je gezicht kan blazen…
Leuke column. Jouw grootste bron van frustratie blijkt nog een hele muze 😀
Outsider · 11 augustus 2005 op 19:12
[quote]Ik had al de pest aan die man na een vorige column, maar nu helemaal. [/quote]
Louise heeft dus al eerder over haar baas geschreven. Dat wist ik niet. Moet het maar eens opzoeken.
Wright · 11 augustus 2005 op 19:13
[quote]Met tien borrels achter zijn kiezen is hij bijna in vloeibare conditie en druppelt hij zowat de kruk af. [/quote]
:laugh: :laugh:
We hebben op Cx nog weleens discussies over ‘wat is nou humor?’
Voor mij is dit humor van de bovenste plank!
Geweldige column!
Domicela · 11 augustus 2005 op 22:03
Leuk …. en jij bent niet te benijden met zo’n baas! Komt het pensioen al in zicht of heb je nog wat feestjes te gaan? Hij had na die avond vast een “dubbele” kater 😉
Li · 11 augustus 2005 op 22:19
Geweldig Louise!
Alle ingredienten zijn aanwezig: spanning, humor en een fantastische verhaallijn.
Het zou bijna jammer zijn als je een andere baan zou vinden. Maar jou kennende zal je dan wel weer snel een nieuwe inspiratiebron op de werkvloer ontdekken.
Li
Mosje · 11 augustus 2005 op 22:46
Ik zou deze aanbieden aan het personeelsblaadje.
😛
WritersBlocq · 11 augustus 2005 op 22:49
[quote]Hij knipoogt een beetje Gilles-de-la-Touretterig naar de jonge hindes naast hem[/quote] (of naast zich? ikweettutnie!)[quote]Met tien borrels achter zijn kiezen is hij bijna in vloeibare conditie en druppelt hij zowat de kruk af.[/quote]
Ik weet het: jij bent een combi-CX’er! Een stukje Kees S., een stukje van andere hele goeie schrijvers. Jij hebt het allemaal in huis, en daarmee zeg ik niet dat die anderen dat niet hebben hè, egnie ennieanders, maar ik kan om geen column zo hard lachen als de Jansen’s van Kees S.’ en me laten meeslepen door verhalen van Dees, Li, Eddy, ach en al die anderen, je weet best wie ik bedoel. Ik twijfel, moet ik dit niet via pb doen? Nee, de rest mag het van mij ook wel weten.
melady · 12 augustus 2005 op 00:16
Sjakie en de Chocolade Fabriek?
😀
Ik kan van deze column wel chocolade maken.
Niet je beste, maar wel lekker leesbaar.
KawaSutra · 12 augustus 2005 op 02:58
Tja, slikken of stikken. En in zijn geval dus…..
[quote]…..met die frot mouwen onder zijn oksels. [/quote]
Wat zijn dat eigenlijk?
Prachtig en beeldend beschreven. 😀
Louise · 12 augustus 2005 op 07:48
@Bert: Dankjewel Bert. De spanning was er, maar wel een andere dan die jij bedoelt 😉
@Outsider: door een akkefietje enkele maanden geleden is de baas in mijn stukjes meer een begrip geworden dan een mens. Een typetje dat ik neerzet en dat houd ik gewoon vol, merk ik 😉
@Troy: de titel is idd een beetje dubbelzinnig, maar niet bewust gedaan. Het ging me echt om die borrel per verplaatste kruk en daar hoorde dat wegslikken van borrel nummer zoveel bij natuurlijk.
@Ma3: super om te lezen dat het stukje beelden oproept! Ben ik blij mee, was de bedoeling natuurlijk
@Dees: hm, een muze, eigenlijk wel hè 😉
@Wright: tjonge, als dat geen compliment is. Dankejwel!!
@Domicela: Pensioen nog lang niet in zicht, maar ik red me wel hoor. Kom hem gelukkig niet vaak tegen.
@Li: Bedankt! Ben niet op zoek naar een andere baan, heb het gelukkig inmiddels erg naar mijn zin en daarbij geeft het inderdaad veel inspiratie.
@Mosje: en dat doe ik maar even niet
@WB: naast zich lijkt me beter ja. Ga het straks even opzoeken. Tja en wat je precies bedoelt met je lieve woorden daarna, weet ik niet helemaal. De ene keer heb je een stukje dat komisch is en de andere keer een gevoelig stuk. Dus dan springt ook automatisch iets anders naar voren. Dit was een beetje humor over de rug van… Eigenlijk.
@Melady: nee, niet die van de chocoladefabriek, maar het komt zo lekker klungelig over: Sjakie:-D
@Kawa: hij had zijn mouwen zo hoog opgestroopt dat die hele mouw zowat onder zijn oksels klem zat. Op een frotje dus(is dat dialect?).
klungel · 12 augustus 2005 op 08:33
Heel leuk geschreven en dus ook weer heel leuk om te lezen. En spanning die op het eind als een kaarsje uitgaat. Prachtig.
Die Sjakie, arme drommel. In zijn hoofd veroverd hij stukje voor stukje de weg naar jou. En ineens moet hij beseffen dat ook jij niet vast zit aan de kruk 😀
Geweldig.
Stanislaus · 12 augustus 2005 op 12:09
En het was toch zo’n mooie gelegenheid om over een salarisverhoging te beginnen!
Een heel leuke column.
KingArthur · 12 augustus 2005 op 13:46
En weer een leuk verhaal. Inderdaad gewoon blijven werken waar je werkt dus. Kon het toch niet laten om die ‘frot’ even op te zoeken. Het is namelijk een woord dat wel een beeld oproept en zelf gebruik ik het in spreektaal ook maar weet eigenlijk niet eens wat het exact betekent. En wat denk je? het lijkt niet te bestaan.
frot·té (het ~)
1 weefsel met kleine lusjes waardoor het ruw aanvoelt
frot·te·ren (ov.ww.)
1 wrijven => inwrijven
I’m lost 😕
klungel · 12 augustus 2005 op 15:18
King,
In het van Dale sysnoniemenwoordenboek staat:
frotté
-> weefsel
En in het franse woordenboek:
frottage [frFtaN]
( m. )
1 het wrijven, het inwrijven
het boenen, het frotteren
2 het afpuimen ( van huiden op een doleermachine )
het doleren
Als je deze twee samenvoegd wordt het misschien nog wat 😀
pepe · 12 augustus 2005 op 19:59
Weer geweldig, ik zag je zitten en op tijd vertrekken.
Neem je je baas mee naar de meeting 😉
Louise · 13 augustus 2005 op 11:51
Ik ben eruit; frotten is brabants en ik weet er zelfs even geen abn vertaling voor. Proppen of zoiets.
Sorry voor de verwarring, zal het nooooit meer doen 😀
(baas gaat NIET mee naar de meeting)