Soulmates

Mijn vrouw en ik zijn altijd met elkaar bezig, in welke vorm dan ook. Maar wij houden veel van elkaar , dus het is geen straf. Maar als je in mijn dromen zit……………….. Zal het even uitleggen. Mijn vrouw praat in haar slaap, , daarmee maakt zij mij regelmatig wakker en dan hebben we samen een gezellige conversatie. Alleen zij slaapt, en ik lig te schudden van de lach.
Want natuurlijk kan ik het niet laten om rare vragen te stellen, waarop zij dan doodleuk antwoord geeft. Maar het omgekeerde was laatst het geval.
Ik droomde dat wij beiden op een terrasje zaten, lekker met een bakje koffie. Ineens pakte mijn vrouw de koffie uit mijn hand, en begon er lekker aan te slurpen.
De volgende conversatie is geheel op waarheid berust.

“Hé, dat is mijn koffie.” Zij bleef verheerlijkt lurken aan mijn bakkie leut. “Lekker die koffie”, een glimlach om haar mooie lippen, en vals naar mij kijkend. “Jij lust geen zwarte koffie, jij hebt met melk geef nou hier”! Claudy zette een beetje pesterig het lege kopje neer, en begon vrolijk aan haar eigen koffie. Ik weet nog dat ik raar naar haar keek, en mij afvroeg wat haar bezielde.

“Ben jij nou helemaal van de pot gerukt, sinds wanneer drink jij zwarte koffie”! Ik herhaalde mijn vraag nog steeds verontwaardigd.
Een valse glimlach werd mijn deel. Totdat ik vaag in de verte hoorde “Geef die koffie nou, jij lust niet met melk”.

Dat was de stem van mijn vrouw. Ik werd een klein beetje uit mijn droom gerukt en voelde het warme lichaam van Claudy , die naast mij lag te woelen , en wild met haar lange armen zwaaiend.
Zij lag op haar rug. “Dat is mijn droom”, fluisterde ik verbijstert. Ik deed het nachtlampje aan, en zag dat Claudy ook bezig was om wakker te worden.

Ik begon gelijk tegen haar, nog vaag in dromenland.
“Waarom drink jij mijn bakkie koffie nou op”, ik was oprecht verontwaardigd. “Nee, jij drinkt de mijne op, waarom is dat”? Zij was nu ook wakker, en keek verbaasd naar het domme gezicht van mij, ik keek een beetje boos. “Jij zat in mijn droom”.

“Ben je wel lekker, ik droomde alleen dat ik met jou op een terras zat, lekker aan de koffie, ga jij ineens mijn koffie drinken met melk nog wel, en dat lust jij niet”.
“Nou, wordt ie lekker, jij dronk mijn zwarte koffie op”.
Wij waren nu beiden goed wakker, en keken verbaasd naar elkaar, alsof wij elkander nog nooit eerder gezien hadden. Dat is een heerlijke discussie, zo midden in de nacht, maar oke, dat even terzijde.

“Wat is dat nou, ik droomde dat ik op en terras zat, en dat jij zomaar mijn koffie pakte, en die lekker gluiperig op zat te drinken”. “Nee, Claudy, dat deed jij bij mij”.
Ineens moesten wij onbedaarlijk lachen, het bleek dat wij beiden op hetzelfde moment, dezelfde droom gecreeêrd hadden. Zoiets raars hadden wij nog nooit meegemaakt. Ik stelde voor dat we maar weer gingen slapen, en elkaars koffie dan maar lieten voor wat het was. Die nacht verliep daarna erg rustig.

De ochtend daarop begonnen wij erover, terwijl ik begon te vertellen van mijn droom, vulde zij die aan met zinnen uit haar droom. Het was te bizar voor woorden. En komisch tegelijk.

Ik wil maar zeggen, als wij geen Soulmates zijn, wie kan mij dan uitleggen wat er die nacht in onze dromen was gepasseerd?? In geen enkel boek dat ik over dit onderwerp heb staat zoiets als wat wij hebben meegemaakt. Eerst dacht ik dat ik reageerde op haar gelul in haar slaap, maar daar word ik altijd direct wakker van.
Dus dat sloot ik uit. En alles klopte gewoon, onze dromen waren één geworden in de nacht. Een regel voor een gedicht. Maar de waarheid was nou eenmaal zo.

Het is daarna niet meer gebeurt, maar we houden zoveel van elkaar dat het zomaar weer kan gebeuren. Als het dan maar niet over een knokpartij gaat. Want dan krijg ik klappen. Claudy is groter, en sterker. Maar ze is een vredelievend mens , dus eigenlijk hoef ik niet bang te zijn. Onze nachten zijn nog steeds lacherig, rumoerig en slapen doen we ook nog. Wij zijn tenslotte Soulmates.