Ster Aan De Hemel

Oudere heren met een baard, in pak en met een buikje. Heren die het allemaal zo goed weten. Ze leiden onze wereld op hun manier, omdat zij vinden dat het de juiste manier is. Obama vecht in het Midden-Oosten voor de democratie. De Palestijnen en de Joden vechten voor hun geloof. In Nederland strijdt Balkenende voor onze normen en waarden. Elke leider heeft zijn eigen reden om ergens voor te strijden in hun periode van leiderschap. Wat zij vooral niet doen is luisteren naar de mensen, waardoor ze worden tegengesproken, want hun weg is de juiste weg en anders zijn is fout. Wat vooral opvalt aan de machtige personen onder ons, is dat ze heel veel werken en er met de dagen slechter uit gaan zien. Er kan veel gezegd worden over macht, maar gezond is het niet en veel vrije tijd houd je ook niet over.
Nee, laat mij maar lekker schrijven. Geef mij maar die heerlijke vrije tijd, in plaats van vechten voor mijn perfecte wereldbeeld. Wat ik doe in die vrije tijd? Het zijn vaak onduidelijke situaties, waarin geopende blikken op de grond liggen en mijn gezicht een verdwaasde blik aandoet.
Op een avond was ik intensief aan het genieten van mijn vrije leven. De inhoud van flessen, waarvan de kurken een nutteloos bestaan ondergingen, voerden mijn huig voorbij. Ik lag op mijn rug, kijkend naar de sterren, denkend aan de machtigen op aarde. Zou Obama dezelfde sterren zien als ik? Zou hij ook ooit zoals ik op de grond hebben gelegen, kijkend naar de sterren? Liggen de Palestijnen en de Joden in het Midden-Oosten ook wel eens op de grond naar sterren te kijken. Niet met elkaar natuurlijk, maar Palestijnen onder elkaar en Joden onder elkaar.
Er was een fel schijnende ster zichtbaar aan de hemel. Het kon aan de lege flessen liggen, maar ik hoorde toch duidelijk een geluid uit de ster komen. Een stem. Wilde de ster iets vertellen? Of lag ik nu te hallucineren? Zouden de Joden en de Palestijnen deze ster ook horen, mochten zij tijd hebben om even naar de heldere hemel te kijken?
Ik luisterde nog eens goed, wat had deze ster te vertellen?
‘Domme, domme mensheid,’ zei de ster. ‘Altijd maar vechten voor dat kleine beetje macht. Vechten voor denken wat goed is voor de mensheid. Verschillende geloven maken elkaar af. De Palestijnen, de Joden, de Christenen en alle andere geloven, iedereen denkt het bij het juiste eind te hebben. Iedereen heeft de waarheid gevonden in een boek, waarvan zij de schrijver nooit gezien hebben. Waarom vertrouwen op iemand die je niet kent? Vertrouwen op een verleden waar je nooit deel van uit hebt gemaakt. Mocht er iemand het niet eens met je zijn, dan keer je hem de rug toe, of erger, je begint een oorlog en dat allemaal in die tachtig jaar dat jullie hier op aarde zijn. Tachtig jaar en al meteen weten hoe alles in elkaar zit. Terwijl ik, de prachtig schijnende ster, al duizend jaar aan de hemel sta. Ik zie jullie komen en gaan. Allemaal met het gevoel een extreme vorm van intelligentie te hebben, waardoor jullie het hele leven schijnen te bevatten en te weten wat de juiste weg is om het leven te bewandelen. Ik kan jullie één ding vertellen, zelfs na duizend jaar is het mensenleven voor mij nog steeds een wonder. Wat ik wel zeker weet, is dat het leven van iemand anders beëindigen, door een verschillende filosofie over het leven, compleet nutteloos is. Wie denkt na tachtig jaar alles te weten, is juist de minst intelligente persoon op aarde. Mensheid, verwonder u over het leven, maar laat iemand anders zich ook verwonderen. Leef voor zolang als het duurt en geniet.’
Ik keek nog eens goed naar de ster. Was het echt de ster, die tegen mij en tegen wie op dat moment nog meer naar de hemel keek praatte. Ik nam nog een slok en zag alles voor mij duizelen. Het was tijd om mijn ogen te sluiten en ik hoopte dat deze ster overal op aarde te zien was.