Stom

Behalve het gezin en het sociale leven houden Jan en ik ons natuurlijk ook nog bezig met het verdienen van een inkomen. We werken allebei op een school en eigenlijk is dat stom. Ik zal het even uitleggen. Als je in het onderwijs werkt vindt je namelijk heel veel dingen stom. Ook al vind je sommige dingen best OK, je hoort de visie van de groep uit te dragen en dus een aanzienlijk aantal dingen stom te vinden.
Ten eerste je management. Dat zijn allemaal  zakkenvullers die geen verstand hebben van onderwijs. De directeur spant de kroon. Die heeft nog nooit voor de klas gestaan. En dat kan dus niet!

Dan zijn daar nog leerlingen, ouders van leerlingen en de diverse hulpinstanties verstand hebbende van ODS en PSV-NOS en Antisociale Psychische Grootheidswaanzinachtige Dinges aandoeningen. Voor die laatste categorie moet je ook nog eens allerlei nascholingscursussen volgen, samen met vreselijke geitebreierachtige types. Je raadt het al. Hartstikke stom!
Verder hoor je een stevige hekel te hebben aan:
de Minister van Onderwijs ;
de Staatssecretaris;
de Onderwijsinspectie;
de Gemeente schuine streep het Rijk;
het grootste gedeelte van de Tweede Kamer.

Daarnaast mag je ook nog zo je persoonlijke afkeren hebben. Ik noem de buren of Ajax. Heel soms houdt er nog wel iemand stiekem van de Koningin, maar daar kun je maar beter je mond over houden.

De grootste hekel heb je aan je collega’s. Direct of indirect. Dichtbij of ver weg. Er is er feitelijk niet één die deugt. En hier is het opletten geblazen. Met Anneke praat je over Peter. Met Miek over Ryanne, die getrouwd is met Peter. Met Peter zelf deel je de afkeer van Gijs. Maar die stinkt dan ook uit zijn snavel dus dat is logisch.

Als Gijs een metertje van je af wil blijven staan dan willen jullie nog wel eens een boompje opzetten over Arend. Jezus wat een eikel is dat! Arend loopt de kantjes er vanaf. Trouwens dat doet de hele afdeling daar. Bij ons is dat beter, oh nee, wij hebben natuurlijk Jan. En Jan is in zijn hoofd meer met vliegvissen bezig dan met Onderwijs. Oh, pas op, daar komt hij net aan. Kan ik hem gelijk even vertellen hoe stom collega Pieter zich net gedroeg. Onze afkeer van Pieter delen we en dat schept een warme band. Jan en ik zijn echte matties!!

Het erge is, het management doet er gewoon aan mee.
En zo is de ‘via via’ beoordeling dus ontstaan. Men pikt uit de wandelgangen wat op en praat eens met een sectiehoofd en collega. Als laatste natuurlijk pas met de betrokkene. Tijdens de beoordeling worden er nog wat coachingstermen uit nascholing in gegooid, en voilà, je hebt een beoordeling. Ik heb het zien gebeuren. Echt oerstom!

Eddy