The never ending Story

Onze relatie is gedoofd
Niemand die het geloofd
Zelfs wij niet
Want gevoelens ademen
En gedachtes worden verspreid
We weten het allebei
We willen elkaar niet kwijt We zijn elkaar kwijt
Maar toch ook weer niet
We zijn nog steeds bij elkaar
Door de sporen die jij achterliet
Nog steeds laat je broodkruimels achter
Zodat ik nog steeds de weg naar je hart kan vinden
Hier een sms, daar een belletje
Hier een mail, daar een ontmoeting
Hier jou je mij in je armen
Daar hou ik jou in je armen

Nog steeds een tinteling bij elke aanraking
Nog steeds een snelle hartslag bij het zien van jouw lach
Nog steeds passie in elke zoen
Die niemand ons kan nadoen
Jij laat mij niet los
Ik laat jou niet los
Maar toch zijn we al weken
Zo ver uit elkaar
Zo ver weg van ons sprookje

Beschrijf je droomvrouw, beschrijf je droomman
En weer komen we bij elkaar uit
We zijn niet los van elkaar te krijgen
Niet met gereedschap, niet met buskruit
Beide fel, wisselvallig, vurig en vooral koppig
Wat houdt ons nu nog bij elkaar
Koppigheid, aantrekkingskracht of liefde
Of is de liefde een illusie geworden

Jij wilt me niet kwijt
Als gewone vriendin
Je houdt nog van me
Als “gewone” vriendin?
Ik ben nog steeds speciaal, perfect
Als “gewone” vriendin?

Maar je zoent me niet
Als normale vriendin
Je kijkt niet naar me
Zoals naar een vriendin
Geen drie zoenen
Maar nog altijd die ene met passie
Als we in elkaars armen liggen
Voelt mijn verstand misschien een vriend
Mijn mijn gevoel voelt nog steeds mijn vriend

Je wilt me niet terug
Dat begrijpt ik maar al te goed
Maar waarom dan nog zoveel en zo vaak die woorden
Ik mis je, ik hou van je, je bent te perfect
Stop daar dan mee, want ik ben een vriendin
En niet meer je vriendin
Waarom doet het je dan nog zo’n pijn
Als je aan mij denkt of droomt met een andere jongen
Wat betekent voor jou “houden van”
En wat versta je onder “vrienden”

Hoe vaak we ook afscheid nemen
Altijd zoeken we elkaar weer op
Het is alsof je twee magneten
Van elkaar probeert te scheiden
Het is alsof je twee geliefdes
Van pijn probeert te bevrijden
Maar ze blijven gevangen
In deze cirkel, dit spinnenweb
We blijven draaien, blijven kleven
Hoe kun je nou zeggen
“schat, ga verder met je leven”

Ik kan niet verder, omdat ik nog teveel van je hou
Jij kan niet zonder mij verder, omdat je teveel van me houdt
Maar ik kan niet verder, omdat vrienden blijven niet zo gaat
Jij kan niet verder, omdat je mij niet kan loslaten
Ik kan geen vrienden blijven op deze manier
( Godsamme was je maar hier..)
En jij kan me niet laten gaan
Wat blijft er dan over?
Deze draaimolen, welke nooit stil zal blijven staan
Steeds weer dezelfde gevoelens en woorden
Die nooit over zullen gaan

Tijd heelt alle wonden
Maar een wond kan pas helen als er een punt komt
Dat we kunnen stoppen met zand erin gooien
We zijn net twee kleine kinderen
Die altijd samen in de grote zandbak willen spelen
We blijven elkaar bekogelen met zand
De wond zal nooit tijd krijgen om te helen

The story without a happy ending
The never ending story