The second one,

Ten eerste,
WOW WOW WOW WOW WOW WOW WOW!!!!! Wat een reacties. Allemaal echt super bedankt, ik ben blij om te horen dat de ‘’schrijfstijl’’ jullie wel en niet bevalt. En inderdaad ik moet nog heel veel leren op het gebied van column schrijven helemaal met jullie eens. We erg leuk om te zien dat alles goed is opgevat. Zullen we dan maar aan de 2e beginnen? Hier komt ie 😉
Goed ik zit nu op Avans het is momenteel 20:25 en ben blij overdonderd door jullie super toffe berichten.
20:50 uur ik zit nog steeds naar een leeg beeldscherm te kijken. Werk iets om over te lullen? Nee toch niet. IK WEET HET KERSTMIS! (dat duurde lang)
De sint is het land nog niet uit of de kerst staat al weer voor de deur. Het is maandag avond 19:30 en ik kom thuis van een lange dag school. Ik loop de garage in doe de deur open en kom de keuken in. De geur van boerenkool met worst dringt door in mijn neus en denk meteen ‘’bah het is weer zo ver’’ ik loop de kamer in en zie daar mijn stralende moeder staan die haar kerstboom heeft gekocht. Chiel moet je kijken mooi he, ja ik ben er zooo lang naar op zoek geweest en heb hem…… enz enz enz je kent het wel je moeder die een super lang verhaal verteld en er uiteindelijk een zeer kleine clue achter zit. Mijn vader is bezig met de kachel aan te maken omdat de cv ketel kapot is (hebben wij weer) Ik loop terug naar de keuken ga aan tafel zitten zet rustig een jazz muziekje op (tell me all about it van Natalie Cole) Ik geniet van het glas water wat ik drink en metsel mijn boerenkool naar binnen. En denk bij mezelf hoe simpel zo vertrouwd en zo rustgevend kan zijn. Ik blijf voor me uit staren en laat de muziek lekker tot me doordringen en ga op in het ritme. Terug op aarde zet ik mijn bord in de vaatwasser ruim op en loop naar de woonkamer. Mama is de kerstballen in de boom aan het hangen, mijn zusje ligt voor lijk op de bank en pap zit druk te appen met zijn voetbal team. Een erg grappig gezicht om je vader die niks met telefoons heeft druk worstelend bezig is om berichtjes te verzenden.
Ik loop de trap op naar mijn kamer en word ineen klap dood ongelukkig. Toch heel gek eigenlijk iemand die in een veilige omgeving woont en bijna alles kan doen en laten wat hij wil. Hoe langer ik erbij stil sta hoe ongelukkiger ik word. Ik besluit te gaan douchen, eenmaal onder de douch kom ik weer bij zinnen en bedenk me: nee doe normaal hou je kop en ga slapen. Ik besluit te luisteren naar mijzelf. Ik droog me af loop naar boven kruip in mijn bed en zet mijn wekker op 03:00 uur.
03:00 uur
Mijn wekker gaat af en ik kleed me aan. Neem mijn concerta pil sluip naar beneden word verbaasd aangekeken door de kat die heerlijk languit op de bank ligt te slapen. Ik eet een kraker en bekijk de onzin op Facebook. Ik mis de tijd dat ik dat allemaal niet nodig had, dat ik gewoon kon even nergens aan hoefde te denken. Ik drink mijn glas water leeg sluip naar boven doe mijn haren in de gel en trek mijn schoenen aan. Jas, oortjes pak de fiets en hupsakee. Ik fiets naar het centrum van Breda heerlijk die rust. Ik verhoog het tempo en ga helemaal op in de muziek die door mijn oren vloeit. Het is inmiddels 04:20 en kan nog net een rondje knallen door Breda voordat ik naar een klant toe moet die ik naar Schiphol moet wegbrengen.
Op dit soort momenten kan mijn geluk niet op de rust de eenvoud het nergens aan hoeven denken. Ik moet lachen om 3 jongens die met de armen over elkaar zingend langslopen ze zijn gelukkig. Dat brengt mij op het volgende, wat the fack is geluk?
Een relatief begrip in mijn zin. Voorbeeldje vraag een willekeurig persoon of hij gelukkig is. Het antwoord wat je in 80% van de gevallen krijgt is JA. Next vraag waarom en antwoord de vraag binnen drie seconden. Antwoord: lukt niemand, en waarom? Omdat niemand de definitie van geluk kan bepalen het is voor iedereen anders. Kerst speelt hier een belangrijke rol in ( shit dit is wel een hele lange aanloop ik lijk mijn moeder wel… oeps)
Ik ga weer beginnen met wat cijfertjes namelijk 87% van de bevolking in Nederland viert kerst. In deze periode word er door de supermarkt een extra winst percentage gerekend voor vrijwel het gehele kerst assortiment. Uitkomst nog steeds koopt iedereen alles wat ze nodig hebben want het is kerst.
Waar staat kerst voor ? ja oke iets met jezus maar wat doen we met kerst? Heel droog gezegd.
• We zetten een fucking boom voor 3 weken in onze huiskamer???
• We komen alleen dan met de hele familie bij elkaar voor de zogenaamde gezellige tijd.
• 33% van de vrouwen en 25% van de mannen koopt een volledig nieuw setje kleren.
• Geven gemiddeld gezien 30% meer uit aan alles.
Goed leuk dat je het schrijft Chiel maar wat moet ik ermee?
Waarom zijn wij allen alleen met kerst gul en kijken we is naar een ander. Je moeder die in het bejaarden tehuis zit, je vader die heel het jaar alleen zit je eens in de maand bezoekt voor een uurtje en thats it. Waarom alleen met kerst bij elkaar zijn. Voor de heilige gedachte? Bullshit!
Ieder jaar weer krijg ik steeds meer de gedachte dat als ik naar familie ga om daar te eten ik naar een soort toneelstuk ga. Hoe is het met de kinderen hoe gaat het op je werk en wat heb jij het afgelopen jaar gedaan? ( nu is dit zeer extreem en ik wil laten weten dat mijn familie niet zo erg is als dat het hier beschreven staat maar dan komt het iets harder aan waardoor je hersenen er wel aan gaan denken)
Inmiddels is het in mijn verhaal 06:30 rij op de A2 terug richting Breda, ik erger me aan een Opel die voor me rijd en iedere keer aan het remmen is en dan weer aan het optrekken. Ik bedenk me dat ik mijn ouders dankbaar ben. Tegen 8en kom ik terug in Breda besluit naar de bloemenwinkel te gaan en een bos bloemen te kopen voor mama en voor pap een grote fles bier. Thuis aangekomen zie ik mijn ouders en zusje aan de keukentafel zitten allemaal nog half aan het slapen (zo leuk om te zien). Ze kijken verwekt op wat doe jij nou weer met bloemen en een fles bier? Ik geef het aan mijn ouders en bedank ze gewoon voor alles zeg ik erbij. Van beide krijg ik een dikke kus en mijn zusje kijkt me ondankbaar aan. Ik pak mijn fiets terwijl mijn dag al lang is begonnen ontwaakt de rest van Nederland ik rijd naar school waar me weer een volle dag tot 5 uur les zit te wachten ik heb er zin in!
Geef aandacht aan de mensen die voor je zorgen of hebben gezorgd en laat dat niet blijken alleen maar met kerst want dat is naar mijn mening bullshit.
Opnieuw zeg ik erbij
‘’just do it’’

Het is meer een verhaal dan een column geworden beetje te lang deze keer. Ik beloof dat hij volgende keer korter zal zijn. Maar wilde wel graag een statement maken ik hoop dat hij duidelijk is.

Heel erg dankjewel voor het lezen reacties zijn altijd meer dan welkom.
Greetz Chiel
Gelukkig ent op tijd 21:55 er word omgeroepen dat de school gaat sluiten 😉


8 reacties

troubadour · 11 december 2015 op 12:35

Deze manier van schrijven moet je precies zo laten. Niets veranderen, elke verbetering is een verarming!
Stel je toch voor dat Heyboer netjes figuratief zou zijn gaan schilderen?
Kan mij het nou schelen dat de boodschap in de staart zit. Jouw oorspronkelijkheid is leuk en origineel en daar zit hem de kneep.

Sagita · 11 december 2015 op 13:08

Mooi inkijkje in het leven van Chiel! Ga door, ik geniet ervan. Eens met wat Troubadour schrijft.
groet Sa
ook voor je ouders en het lijk van een zus!

Meralixe · 11 december 2015 op 14:15

Enerzijds wel mooi maar u in bescherming nemen omdat je nog zo jong bent doe ik ook niet. Ik, ik WERK dagen aan een column alvorens hem aan het voorblad toe te vertrouwen. Dat heb jij mijn inziens niet gedaan. Hoe kon die kat u bijvoorbeeld aankijken terwijl ze heerlijk slaapt? En wat doen we met ‘Uitkomst nog steeds koopt iedereen alles wat ze nodig hebben want het is kerst.’
Er staan meerdere eerder lange gedachten in één zin. Bij grondig nalezen krijg je zeker een geordende meer verstaanbare omschrijving van wat je wenst te vertellen.
Voorbeeld:
Ik pak mijn fiets terwijl mijn dag al lang is begonnen ontwaakt de rest van Nederland ik rijd naar school waar me weer een volle dag tot 5 uur les zit te wachten ik heb er zin in!
Beter zou zijn (denk ik)
Andermaal pak ik mijn fiets. Terwijl de rest van Nederland nog moet ontwaken rijd ik naar school voor een volle dag les tot vijf uur in de namiddag. Ik heb er zin in….

Meralixe · 11 december 2015 op 14:25

Grrrr…Chiel…
Vroeger kon je na een gegeven reactie nog wat bijwerken.

Bij het nalezen merkte ik dat ik je nog al streng had aangepakt. Dit kan deels opgevangen worden door een vriendelijke groet. Bij deze? Vriendelijke groet uit Vlaanderen!
Op naar de volgende…

pally · 11 december 2015 op 16:43

Ik vind de basis van je schrijven origineel: het zomaar allemaal laten vloeien, leuk. Het steeds maar zo laten niet. Ik zou er geen moeite mee hebben als je het nog eens doorleest en flink wat streept. Jouw stijl blijft toch wel. En zal alleen maar verbeteren.

LouisP · 11 december 2015 op 21:55

En toch denk ik dat het straks anders wordt gelezen mocht je zo doorgaan. Als eenmaal het nieuwe eraf is. Door de beperking, door het strepen en weglaten, zal je creativiteit toenemen, denk ik.
De lezers gaan na een tijdje anders lezen, zo heb ik dat zelf ondervonden, bij het lezen en bij de reacties van de lezers.
Wel tof dat er nieuwe en jonge schrijvers bijkomen.

miepske · 12 december 2015 op 07:40

Je durft en dat is heel wat! Maar wil je je schrijfsels kracht bij zetten, dan moet je ook durven strepen. Ben wel benieuwd hoe jij de kerstdagen door komt 😉

Mien · 13 december 2015 op 22:34

‘Ik loop de trap op naar mijn kamer en word ineen klap dood ongelukkig. ‘
De rode draad in het verhaal. Precies de reden ook waarom veel mensen rond de kerst en donkere decemberdagen bij elkaar komen.
Gedeelde smart is halve smart. En zo denkt de commercie er ook over. Nog voor het einde van het jaar de pot spekken. Niets mis mee.
Ik lees door jouw onbevangen schrijven een kleine Reve. Inderdaad, niets aan veranderen. Blijven dromen ook.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder