Mijn beroep is beeldend kunstenaar. Mijn werk is echter moederen. Moederen, voederen, ploeteren. Mijn sculpturen zijn dan ook te beschouwen als kettingen van aaneengeregen kinderdutjes, avonduurtjes, en vroege ochtendminuutjes. Dat dit niet écht opschiet laat zich denken. Dus zat ik zo eens te prakkiseren. Als ik nou eens een tijdmachine zou kopen! Eentje die mij effectiever in het hier en het nu zou doen verblijven! Een machine die al die kwartiertjes dom luisteren naar wachtmuzak aan de telefoon zou optellen. Die de van ergernis uit je vel barstende momenten van in de verkeerde rij staan te wachten soepeltjes zou verdubbelen. Die alle nutteloze winkel-strooptocht-tijd zou vermenigvuldigen met zichzelf. En dan zou die heerlijke machine al die verspilde tijd bundelen, samenpersen en netjes en overzichtelijk verpakken, ter meerdere eer en glorie van ondergetekende! Stel je voor: dikke tubes tijdpasta, kasten vol! En dan met de smaak en de substantie van heerlijke Hellman’s mayonaise! Of blokken, nog beter, als pakken massieve, smakelijke, pure chocolade (met hazelnoten), naar believen te stapelen tot muren van uren of torens van dagdelen zelfs! Omgekeerd zou ik alle vervaardigde tijd niet lichtzinnig verbruiken; over elk minuutje zou ik nadenken. Het gebruik ervan zou ik vooraf zorgvuldig plannen en voorbereiden. Met uiterste precisie zou ik de tijd vanuit mijn hoofd in mijn handen gieten, om die daarmee te bezielen. Geen seconde zou ik morsen, man, wat zou dat een toptijd zijn!
–
Verdorie, ik geloof dat ik even in slaap was gevallen. Hoe laat is het?
Mooi. Net op tijd voor desperate housewives….
9 reacties
Nana · 9 mei 2006 op 19:51
Pure chocola moeders troost en tijdloos. 😀
Trukie · 9 mei 2006 op 21:55
Een tube tijdpasta……….
Maar ik zou niet alle nutteloze momentjes kwijt willen. Dan zou ik nooit meer aan mijmeren toekomen.
Anne wat een mooie tijdsoverpeinzing,
Chantal · 9 mei 2006 op 21:56
[quote]Of blokken, nog beter, als pakken massieve, smakelijke, pure chocolade (met hazelnoten)[/quote]
Hmmmm jammie!! Lekkere column!
Mosje · 10 mei 2006 op 13:37
Ik heb een tijdmachine, je mag hem hebben, ik ben erop uitgekeken. Alle zinloze tijdsbestedingen van de afgelopen maand kreeg ik vanmorgen als een pakketje quality time afgeleverd. Tja, en nu moet ik dus over elk minuutje nadenken. Jakkes, dat is helemaal niet leuk, weet je dat?
😉
Troy · 10 mei 2006 op 14:03
Ik zal professor Barabas even voor je bellen. Leuke column 🙂
WritersBlocq · 10 mei 2006 op 19:09
Dit is weer een hele andere Anne. Hij leest weg alsof de tijd je op de hielen zat 😉
KawaSutra · 11 mei 2006 op 01:20
Het was dus een dreammachine!
Keep on dreaming. 😀
KingArthur · 12 mei 2006 op 16:54
Ja zo’n machine zou bij tijd en wijle best wel eens handig kunnen zijn. Je 2e alinea en slot vind ik leuk beschreven.
Toch een puntje van kritiek en wel je openingszin. Met name de overgang van het beroep naar de tijdsindeling loopt naar mijn gevoel niet vloeiend. Met iets meer uitbreiding van je tekst kan dat wat beter.
Anne · 13 mei 2006 op 09:41
Beste King,
Dank voor de kritische noot. Dat kan ik altijd waarderen. Leuk ook om eens te horen dat het langer mag, in plaats van korter.
Voor wat betreft de openingszin: die heeft de redactie om mij duistere redenen geschrapt. Dat was namelijk een zin, waarna een witregel volgde. Zodat de eerste zin van de daarop volgende alinea toen ineens openingszin werd, onbedoeld dus.
Dat je het weet en compliment dat je gezien hebt dat er iets niet klopte.
Anne