#TVOH <3 <3 Johannes <3 <3

Het is vrijdagavond. TVOH-avond! Ik nestel mij met een ijskoude fles jajem en een tray oude Hollandse nieuwe op de bank. Het feest kan beginnen. De hysterie in Studio22 zwelt al aardig aan en de volumeknop gaat op 10. Ik raak meteen in een trance waar Armin van Buuren nog een puntje aan kan zuigen. De moeder van Sem en de vader van Bikkel-met-CK betreden het podium. Even ginnegrappen met de juryleden. Pseudo-Italiaan Marco Borsato is goedgemutst en lijkt zijn financiële debacle van een jaar of wat geleden te boven, al is hij nog wel in rouwzwart gekleed. Het volgende jurylid, Trijntje Oosterhuis klinkt hees. Alsof ze gisterenavond met haar vriendinnen een avondje is wezen stappen bij de Chippendales. Trouwens, ik kan het niet helpen, elke keer als ik Trijntje zie heb ik het gevoel dat dokter Schumacher in een ladderzat delirium de scalpel iets te enthousiast en op de verkeerde plaatsen heeft gehanteerd. Symmetrisch is anders.

Vervolgens hebben we het populaire duo uit ’s werelds coke-residentie: Volendam. Ze zijn zo lekker gewoon gebleven en staan erop dat je hun gewoon bij de voornamen aanspreekt: Nick en Simon. Dat geldt niet voor ons laatste lid, die zich – iets formeler – bij de achternaam laat aanspreken: Ven Velzen. Roel van Velzen, ooit door Henny Huisman ontdekt bij de mini-playbackshow en dat stadium eigenlijk nooit echt ontgroeid (!).

Eindelijk kan er dan gezongen worden. De eerste twee zangeressen kunnen niet echt indruk op mij maken. Hun namen ben ik vergeten en ook de liedjes die ze ten gehore hebben gebracht kan ik niet meer herinneren. Van het tweede koppel kan ik dat wel. Althans, Barbara Straathof dan, een corpulente knuffelbeer, die aan haar aanhang in de zaal te zien, lid is van de likkepotclub. Helemaal goed, immers ’s Neerlands beste zangeres – sorry Trijntje – Mathilde Santing, doet het ook met vrouwen. Ze zingt – met keelontsteking! – op imposante wijze de James Bond titelsong, “License to kill”. Ze moet het echter afleggen tegen een goedgecoiffeerde jongen, wiens naam en liedje mij ook helaas zijn ontschoten. Wat mij wel is bijgebleven is zijn erbarmelijke Engelse tongval. Ik stel voor om hem een maand op stage te sturen in een kompel in Wales. Daar heeft Tom Jones het immers ook geleerd

Het volgende koppel, van Team Nick en Simon, brengt ons een bloednerveus kaal Afrikaans meisje, Maame, en de vleesgeworden natte droom van het scheefgeaarde deel van onze bevolking: Johannes! Johannes is een jongere versie van het Friese homo-ikoon Rintje Ritsema. Met een overweldigende meerderheid verslaat hij het schuchtere kaalkopje met een liedje waar ik zometeen nog op terug zal komen.

Het is het tijd voor een intermezzo. De deelnemers gaan op bezoek in de Gooise villa waar Gordon met zijn vriendenclubje uit Los Angeles in zonde leeft. Kerstliedjes zingen! Het wordt een dolle boel en het gerucht gaat dat Johannes bij Gordon is blijven logeren. Om zijn hoge “e” te oefenen en de keel te smeren. Ik vermoed dat Nick en Simon geen rol hebben gespeeld in de keuze van Johannes’ liedje “You can leave your hat on”, maar dat hij de insipratie heeft opgedaan tijdens het Pyjamafeestje bij Gordon en Co.

Het beste wordt tot het laatste bewaard. Team Trijntje presenteert Sandra van Nieuwland. Een nuchtere moeder, althans ik meen haar dochter met bril en beugel in het publiek te ontwaren, die gewoon doet waar ze goed in is: Zingen. Zonder opsmuk. De jury denkt er ook zo over, want ze bedelen haar een bijna perfecte score toe. De vader van Bikkel-met-CK voegt er nog aan toe dat ze op de download top zoveel (ik wist niet dat zoiets bestond) de eerste vier plaatsen bezet. Toch moet Sandra het afleggen tegen Leona Phillippo, die met een indrukwekkende act en stem Aretha Franklins “You make me feel (like a natural woman)” ten gehore brengt. Met een hoge “e” waarmee ze zich letterlijk de finale in lanceert. Overigens denk ik dat Gordon en Co dit nummer eerst voor Johannes hadden gereserveerd, maar dat die “e” toch iets te veel van het goede was.

Een heerlijk begin van het weekend is bijna ten einde. De fles jenever is half leeg, de schaal haringen is helemaal leeg en ik heb zo’n 50 smsjes verstuurd om mijn favoriet volgende week weer te mogen aanschouwen. Mijn leven is opwindend.