Wat is het toch dat je angsten ontwikkeld en daardoor niet meer durft toe te geven aan toch vrij ‘normale’ dingen.
Is het niet zo dat wanneer je een auto-ongeluk hebt gehad, de eerste tip die je krijgt is dat je gelijk weer moet gaan rijden? Zodat je de schrik en angst overwint en dus niet voor eeuwig met dat gevoel blijft zitten. Een ongeluk zit een kleine hoek, de kans dat het nogmaals gebeurd is daarom ook klein. Ongeluk in de liefde… ook wel gewoon pech. Ik zie het zo, iedereen heeft wel eens pech. Pech dat degene die jij leuk vind niet op jou valt, al voorzien is of gewoon te ver weg woont.
Pech is iets wat je overkomt en de rest van de tijd heb je dus eigenlijk gewoon geluk!
Wanneer je in de auto stapt controleer je bepaalde dingen om zo een de kans op een ongeluk of pech te verkleinen. Olie bijvullen, banden op spanning, gordel om en lichten aan.
Om de pech in de liefde te verkleinen, ga je na of hij niet getrouwd is, geen rare en of nare gewoontes en gebruiken heeft en –niet geheel onbelangrijk- of er een klik tussen jullie samen is. Ontbreekt het aan spanning, ontstaat er misschien een leuke vriendschap, ontbreekt het aan gespreks-stof of gezamenlijke interesses of ideeën, ontstaat er misschien een leuke seks relatie. Misschien was het de buitenkant waar je op viel, of een leuke opmerking of sms, en valt de persoon in kwestie bij nader inzien in totaliteit tegen, ontstaat er niks. Pech?
Laatst hoorde ik een stukje van Andre Hazes; ‘Geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug…’ ineens begreep ik precies wat hij ermee bedoelt heeft (of zijn songwriter). ‘Hoop doet leven’, wordt er ook wel eens gezegd.
En is het niet zo dat wanneer je in de auto rijdt en je een bocht moet maken, je er zo ver mogelijk doorheen moet kijken (hoop), om niet tegen de kant aan te rijden (angst). Zo’n bocht, waarin je ‘bang’ zou kunnen zijn hem te scherp of te wijd te nemen, is pas ‘gevaarlijk’ wanneer je naar het punt kijkt waar je niet tegenaan wil rijden.
Is dat niet hoe het werkt met angst? Je kijkt naar het punt in de bocht waar je niet heen wil, als gevolg van de angst er tegenaan te rijden, en wordt er uiteindelijk heen getrokken doordat je er automatisch heen stuurt doordat je er teveel op gefixeerd bent. Pech als gevolg van angst. Al heb je nog zo goed je remlichten en spiegels gecontroleerd.
Het kan ook gebeuren dat de auto voor je dit probleem heeft, jij er niet mee bezig was, maar wel in het ongeluk betrokken wordt. Pech als gevolg van de angst van een ander. Ergens ben je boos, kan die klootzak niet gewoon normaal rijden? De grap is, dat deze klootzak zich bewust is geworden van zijn angst, en die angst ook nog eens bevestigd wordt op het moment dat het ongeluk gebeurd.
Neem een handje vol van dit soort klootzakken die ‘angst’ voor liefde hebben, en je weet waar ik zo nu en dan tegenaan loop in de liefde. Betrokken bij het ongeluk, pech als gevolg van de angsten van een ander… maar, zoals eerder beschreven stond, zo vaak heb ik geen pech, dus mag ik nog van geluk spreken

Categorieën: Liefde

13 reacties

WritersBlocq · 3 april 2005 op 19:54

HÈÈÈÈLLUPPIE ik heb een déjà vu! Top column Amy. Als je deetjes hier en daar in t(h)eetjes veranderd eh verandert dan is ie foutloos. Maar sorry, hoe kan ik van een fout spreken bij zo’n verhaal? Mooi geschreven, groetje Pauline.

Mosje · 3 april 2005 op 20:39

Je hebt gelijk. Liefde is als autorijden.
Fiets je weleens?

Raindog · 3 april 2005 op 20:40

Ik vind dit niet een slechte column, zeker niet voor een debuut waarmee tevens gefeliciteerd. Toch vind ik het iets gemakzuchtig, al het leed dat een mens (in de liefde) kan overkomen weg te zetten als gevolg van pech of de angsten en dus ‘stuurfouten’ van anderen.

[quote]Neem een handje vol van dit soort klootzakken die ‘angst’ voor liefde hebben, en je weet waar ik zo nu en dan tegenaan loop in de liefde. Betrokken bij het ongeluk, pech als gevolg van de angsten van een ander… maar, zoals eerder beschreven stond, zo vaak heb ik geen pech, dus mag ik nog van geluk spreken[/quote]

Het heeft misschien met mijn karakter te maken maar ik denk dat pech ook even vaak of even makkelijk het gevolg van de eigen keuzes kan zijn. Misschien is het zo dat je hier werkelijk zo nu en dan tegenaan loopt. Ik denk dan: je kunt ook doorlopen.
Laatste zin is heel mooi gevonden hoewel ook niet helemaal van mijn snit. Ik hoef heel vaak niet geen pech te hebben om me gelukkig te voelen.

Ik wil je sterk adviseren om alles wat ik hier geschreven heb volledig te negeren en in de geest van mijn commentaar door te lopen, aangezien ik misschien wel een van die klootzakken ben die je bedoelt met bijvoorbeeld een angst voor hele leuke columns.

Oh, en van harte welkom natuurlijk!

😉

sally · 3 april 2005 op 21:43

Overmatig “geluksgevoel”kan zelfs de angst veroorzaken dat het alleen maar minder kan gaan.
Angstig zijn is een karaktertrek denk ik.
Jammer…
Als je belemmerd word te genieten om deze reden.

Leuke eerste column.

liefs Sally

champagne · 3 april 2005 op 23:38

[quote]ontbreekt het aan gespreks-stof of gezamenlijke interesses of ideeën, ontstaat er misschien een leuke seks relatie.[/quote]

Hoe maak je daarmee een begin als al het bovenstaande ontbreekt? 😕

Verder wel aardige column, soms vond ik het echter wat moeizaam lezen hier en daar..(bochtenwerk, angsten en hoop)
Ennu….welkom ook! 🙂

WritersBlocq · 3 april 2005 op 23:39

O ja ook namens mij natuurlijk: harstikke hartelijk welkom :pint: :pint: op meer! Ben al benieuwd naar je verhaal op Mosje’s ouwe fiets 😛

melady · 4 april 2005 op 00:02

[quote]Wanneer je in de auto stapt controleer je bepaalde dingen om zo een de kans op een ongeluk of pech te verkleinen. Olie bijvullen,banden op spanning [/quote]

Oh, dat moet dan elke keer als ik mijn auto instap??

Zucht…10x per dag.

Mooie binnenkomer.

Melady:-)

Louise · 4 april 2005 op 07:14

Welkom op CX! Hoop dat je niet uit angst hier terecht kwam, want dat is nergens voor nodig 😉

pepe · 4 april 2005 op 08:36

Gelukkig dat je toestenbord niet uit de bocht vloog 😉

Welkom bij CX

Ma3anne · 4 april 2005 op 14:37

Ik snap je punt, maar kan me er toch moeilijk doorheenlezen. Heeft niks met mijn leeftijd te maken (hoop ik), maar je gebruikt zinnen die niet echt lekker lopen.

Bv.
[quote]Je kijkt naar het punt in de bocht waar je niet heen wil, als gevolg van de angst er tegenaan te rijden, en wordt er uiteindelijk heen getrokken doordat je er automatisch heen stuurt doordat je er teveel op gefixeerd bent.[/quote]

‘als gevolg van’ en twee keer ‘doordat’. Hier vlieg ik uit de bocht.

Li · 4 april 2005 op 15:06

Ik vind de vergelijking erg apart!
Ben ik blij dat ik geen rijbewijs heb
Wel een lekke fietsband 😉

Welkom Amy

amy · 5 april 2005 op 15:07

allemaal hartstikke bedankt voor de leuke en leerzame reacties en natuurlijk het warm ontvangst!

groetjes

(ga dit weekend voor een fiets kijken… 😉 )

WritersBlocq · 5 april 2005 op 15:09

met (wat voor) zadel?

Geef een reactie

Avatar plaatshouder