Volgens Plato is verwondering het begin van wijsbegeerte.

Als dat zo is, ligt er een grote toekomst voor me in het verschiet. Verwondering is [i]my middle name[/i]. Zo verwondert het mij dat de gebruiksvriendelijke verpakking helemaal niet makkelijk open gaat.
Dat Jaap nog altijd dat ’tikkie terug’ moet geven.
Dat Stettler en Waldorf van de Muppet Show nog steeds in leven zijn.
Dat alles tot in den treuren op tv herhaald wordt, maar dat ik Buck Rogers nooit in the [i]re-run[/i] ben tegengekomen.
Dat ik de laatste tijd niets meer van Jamaï hoor en waar is trouwens ‘effe lekker knuffele’ Ruud gebleven? Verbazing, verwondering is het synoniem. Daar verbaas ik mij ook over! Dat ik geen ander woord voor synoniem weet te vinden.
Je hebt wel eens van die straat interviews waar voorbijgangers gevraagd wordt wat hen nog verbaasd. Stompzinnige antwoorden zijn het gevolg. ‘Dat het zo’n mooi weer is of dat Elvis niet echt dood is’.
Een gothic puber [i]high on[/i] Cannabis sativa: ‘Dat het heelal niet ophoudt te bestaan en dus het begrip einde of ‘het niets’ relatief is’.
Dus waar al die mensen zich over verbazen, vind ik weer verbazingwekkend.

Begrijpelijk schuilt er een groot wijsgeer in mij. Waar ik mijzelf vaker afdeed als een straatfilosoof met kalenderwijsheden voorzie ik nu dat ik een geducht concurrent voor Plato word. Toch, echt veel Plato’s ken ik niet.
De drugdeal op de hoek van de straat wordt voor waar en lief aangenomen.
De haast dubbele prijs voor bier, koffie of sigaretten in de kroeg worden uit nieuwetijds-schulden betaald. Lijdzaam wordt er op de even week de groencontainer, en de oneven week de verplichte vuilniszak op het trottoir gezet.
Geen Plato die zich afvraagt waarom?

Echter er zijn nog Plato’s onder ons, wezentjes met een oprechte verbazing.
Het kind, de kinderen. Zij stellen constant de vraag waarom.
Zo goed en zo standvastig dat een maatpak met Ratelband sessies vaak het antwoord schuldig moet blijven.
‘Waarom zit er een slot op de deur?’ ‘Omdat er anders boze mensen ’s nacht binnen komen.’
‘Waarom?’ Omdat ze spulletjes van jou willen meenemen.’
‘Waarom?’ ‘Omdat ze die zelf niet hebben.’
‘Waarom?’ Een gebed zonder einde.
Maar wel een bede met een functie, want moeten we elk gegeven voor waar aannemen? Dat vraag ik mij af. Waarom?
Omdat het mij verbaast….

Categorieën: Maatschappij

7 reacties

Kees Schilder · 20 september 2003 op 09:13

Amice,
Als erkend kroegfilosoof kanik me je verbazing voorstellen.Al mijn filosofische overpeinzingen hebben tot de volgende verbazingwekkende conclusie geleid: ‘Je wordt hier gedumpt en wordt weer vrwijderd. Alles daar tussenin bestaat in het gunstigste geval uit shit.Aan jou de keus om van die shit een slagroomtaartte maken”
Ik moet wel toegeven dat ik tijdens deze overpeinzingen de CD ‘A Rush of Blood To The Head, van Coldplay had opstaan, dus als mijn conclusie enigermate negatief overkomt dan is dat geheel te wijten aan genoemd detail.

Ik mag u de CD van Coldplay overigens ernstig aanraden en met name de track A Whisper, waarbij de tranen onophoudelijk naar buiten schieten en waarbij niet onvermeld mag blijven dat dit nummer alleen wordt overtroffen door Jantje Smit’s OMA WAT STAAN UW OGEN TOCH GLAZIG .
Prachtige column, by the way

Maurits · 21 september 2003 op 01:01

Verwondering is het begin van wijsbegeerte. Dan heb je zojuist de eerste stap gezet daar naartoe. Gefeliciteerd! Een goed begin is het halve werk. Realiseer je wel dat we nu hoge verwachtingen koesteren van je voortschrijdend inzicht. Wil je niet overwegen een spreekuur in te stellen voor de medemens die, in totale existentiele verwarring, een orakel goed kan gebruiken. Desnoods een emailservice martijn@plato.gr

Martijn · 21 september 2003 op 09:48

Goh, mijn eerste reactie van Maurits, dat verwondert me denk ik. En dus ben ik.
En dat is juist de grondslag waaruit een allesomvattende kennis zou kunnen groeien, tenminste dat zegt Descartes. Toch niet de minste denker.
Toch, allesomvattende kennis zegt eigenlijk niets want het oorspronkelijke werkelijke Alles is oneindig en eeuwig; het oorspronkelijke werkelijke Niets is erin vervat.
Tenminste dat zegt Meher Baba. Dus in feite zeg ik niets……..Verwonderlijk hè.

Het idee van een spreekuur voor mensen in totale existentiële verwarring is dan weer een goed plan.
Met een cliëntèle die Bush, Balkenende, Patty Brard en Emile Ratelband bevat, schaar ik mij binnenkort tussen de spindoctors die zelfs Theo van Gogh het licht zouden kunnen laten zien.

Een orakel..…hmz….Dat is toch mede een uitspraak van een goddelijk wezen?
Die aspiraties heb ik niet zozeer. Daarbij is die Heer-lijke titel al aan iemand anders op Column X vergeven meen ik.
En dat emailadres blijft voorlopig toch boosterwilliams, niet zozeer een denker, orakel of wijsweer danwel een groot dromer, en dat van déze tijd.

Groet Martijn 😀

Loedertje · 21 september 2003 op 11:01

Beste Martijn,

“De wijze spreekt omdat hij iets te zeggen heeft, de domme spreekt alleen om iets te zeggen te hebben.”

– Plato

Ik vind jou heel wijs! 😉

Klasse column!

Maurits · 21 september 2003 op 13:31

Nu is het weer mijn beurt om verwonderd te zijn. Je zat kennelijk te wachten op mijn eerste reaktie op een column van jouw hand. Tja, waarom? is dan de vraag. Ik kan daar net als Descartes diep over gaan nadenken. Maar dat doe ik maar niet. Denken is ook niet alles. Ik zal het maar als een compliment opvatten.

Descartes is niet de minste denker. Hij dacht eerder teveel en dat bracht hem tot verbazingwekkend foute conclusies. Je kan de wereld nu eenmaal niet doorgronden door alleen maar na te denken. Je hersenspinsels regelmatig aan de werkelijkheid toetsen kan geen kwaad. Dat bewijzen ook de wereldbeelden van andere griekse filosofen die lelijk door de mand gevallen zijn. Terwijl de vondsten van griekse wetenschappers nog recht overeind staan. Ik noem maar Archimedes. Meher Baba ken ik niet. Of ik daar over verwonderd moet zijn weet ik niet.

Het zijn niet de minsten die zich inmiddels hebben aangemeld om je wijsgerige inzichten deelachtig te worden. Maar Theo van Gogh lijkt me een project waar je niet aan moet beginnen.

P.S. Het lijkt me langzamerhand tijd worden dat je gepromoveerd wordt tot vijfsterrencolumnist op ColumnX.

groet Maurits

Martijn · 21 september 2003 op 13:52

Goh eens geen twist tussen schrijvers onderling maar het wederzijds planten van veren in elkanders witte blanke bips. Want ja, je mag het zeker als compliment opvatten.
En Theo van Gogh, tja die Theo. Had Moeder Therasa niet ook een levensdoel…?

De discussie over de filosofen versus de wetenschappers durf ik niet aan….Denk ik..;-)

Groet Martijn 😀

tommy · 22 september 2003 op 09:56

wat 1 gezeik op de vroege maandagmorgen zeg!

Maar Theo van Gogh is dan wel weer wijsgeriger dan een Moeder Theresa.

ach waarom bemoei ik me er ook mee 🙁

Geef een reactie

Avatar plaatshouder