Verdomhoekje

Het begin van de jaren tachtig was niet alleen voor mij als tiener een donkere periode. Er heerste een economische recessie en de Koude Oorlog kwam op een kookpunt. President Reagan van de VS zaaide met zijn aartsconservatieve beleid minstens zoveel onrust onder zijn burgers als het Aidsvirus onder homo’s. Geheel in de geest van die tijd luisterde ik naar zwartkijkers als Joy Division, The Smiths en New Order. Discomuziek werd twintig jaar geleden door de serieuze muziekpers, maar ook door mij, volledig genegeerd. Een grote vergissing, blijkt achteraf. Aan het einde van de jaren tachtig, toen discomuziek volledig van de kaart was geveegd door nieuwe stromingen als house en hiphop, kwam er een kentering in de waardering. In een veranderend muzikaal landschap bleken mensen ineens enorm te hechten aan muziek van vroeger. Platenmaatschappij Arcade bracht een serie cd’s op de markt met ‘discoclassics’. Vanaf dat moment werd die term een gevleugeld begrip. Arcadebaas (en later LPF-minister) Herman Heinsbroek heeft dus in zijn leven in ieder geval een ding goed gedaan! Overal waar ik kwam stonden de discoclassics in de kast. Zelfs schrijver Joost Zwagerman bekende dat hij een paar delen had aangeschaft. Helaas sprak hij nog wel van ‘foute muziek’.

In de jaren negentig kwamen in navolging van het succes van Arcade geregeld verzamelaars met discohits op de markt en ik begon voorzichtig een collectie ‘zwart goud’ aan te leggen. Met de komst van internet, tien jaar geleden, kwam mijn verzamelwoede in een stroomversnelling. Ik kwam er achter dat in de jaren zeventig en tachtig bijzonder veel goede ‘club soul’ was gemaakt die niet op de radio was geweest of op cd verschenen. Met hulp van gelijkgestemde zielen begon ik aan een inhaalslag. Drie jaar geleden werd [url=http://nl.wikipedia.org/wiki/Soul_Show]Ferry Maat’s Soul Show[/url] gereanimeerd op Radio Veronica en sindsdien zegt de muziek die hij draait mij ineens heel erg veel, terwijl ik er twintig jaar geleden nauwelijks naar luisterde. Ik geniet enorm van de opzwepende percussie, zwoele synthesizers en bij herhaling terugkerende scheidsrechterfluitjes!

[img align=left]http://image.allmusic.com/00/amg/pic200/drP600/P622/P62215FZTJ2.jpg[/img]Het is duidelijk dat Nederland niet openstaat voor ‘zwarte muziek’ en het is natuurlijk verontrustend dat er door intellectuelen als Joost Zwagerman zelfs gesproken wordt van ‘foute muziek’. Veertigers denken bij disco ten onrechte aan de verkleedpartijen van de Village People of aan de castraatzangers van de Bee Gees. Door bijvoorbeeld de recente adoptie van Madonna wordt de disco langzaam maar zeker uit het verdomhoekje gehaald. Mijn voorspelling is dat over twintig jaar eenzelfde herwaardering voor R&B gaat plaatsvinden. Iedereen spreekt dan met respect over de op dit moment nog onbekende zangeres [url=http://www.lovecassie.com]Cassie[/url]. En hopelijk hebben nu populaire bleekneuzen als Jan Smit en de Drentse Jannes in 2026 dezelfde lachwekkende status als tegenwoordig de kibbelende ouwe wijven Joling en Gordon.