Vergankelijkheid

We zijn ingechecked en door de paspoortcontrole en we hebben nog fijn de tijd om wat te shoppen en iets te eten. We kopen lekkere geurtjes, een fles gin en een paar tijdschriften.
Eerst gaan we nog wat eten en aangezien we verder niet hoeven te rijden nemen we er een goed glas wijn bij. Aan boord zullen we ook nog eten dus we nemen iets dat niet al te zwaar is, misschien vis dan kunnen we er een goede Gewürztraminer bij drinken.
Het is altijd leuk die bedrijvigheid op het vliegveld en het is boeiend om naar al die mensen te kijken; iedereen is naar iets op weg of komt ergens vandaan.

In het vliegtuig is het heerlijk smikkelen geblazen en we kijken naar een film die heel erg leuk is. Je bladert wat door je tijdschriften en je doet ook eventjes je ogen dicht want we hebben toch alle tijd. Het weer is mooi en de gehele vlucht kunnen we het land zien waarboven we vliegen. Bergen worden afgewisseld door weilanden met koeien er in en af en toe vliegen we ook boven de zee.
Vlak voor de landing delen de stewardesses snoepjes uit en tijdens het taxiën na de landing wordt mooie vioolmuziek gedraaid.

We verlaten het vliegtuig via een trap en we lopen over het platform naar de aankomsthal; de temperatuur is al erg aangenaam. We lopen naast een priester die vertelt dat hij verder zal vliegen naar een land in Afrika waar hij als missionaris gaat werken en we wensen hem veel geluk.
In de aankomsthal komen de koffers al de transportband afgerold en we gaan vervolgens langs de douane en de paspoortcontrole.

Buiten staat een rij taxi’s te wachten en met de chauffeur van de eerste spreken we een prijs af en worden we naar het hotel gereden.

Het is nu echt begonnen.

—

Slapen doe je hier echt heel goed want het is zo heerlijk stil; we hebben een mooie kamer met uitzicht op de berg en de tuin. Vandaag gaan we met het boemeltreintje naar de stad maar eerst natuurlijk lekker ontbijten. Het is nog vroeg en we zijn de eersten in de eetzaal. Ook van hier ziet de berg er mooi uit; de oude burcht op de top kunnen we door de ochtendmist echter niet zien.

Het belooft weer een mooie dag te worden.

Ontbijt is weer prima; zalige koffie en verse jus d’orange. Ik ga dit keer voor de harde bolletjes en beleg die met ham die lekker dik is en jij houdt je voornamelijk met het fruit bezig. Zo, nog een laatste sigaretje en we gaan op pad; het stationnetje is op loopafstand.
We passeren het huis waar in het verleden een commune heeft gezeten en dat nu dienst doet als bejaardentehuis. Iedere middag staat daar een oude man op het balkon die zijn longen uit zijn lijf hoest.
Verderop komen we langs het huis met de papagaai; de eerste keer dat we daar langs kwamen schrokken we toen we vanuit het niets die stem hoorden.

Zo dadelijk zullen we na een korte treinrit in de stad het kasteel bezoeken en daarna een wandeling maken door de oude stad waar we ook een hapje zullen eten.
Daarna gaan we terug en zullen we de rest van de dag aan het zwembad doorbrengen.

Maar nu lopen we nog heerlijk hand in hand in de ochtend naar het station.

—

We zijn naar de kust geweest en hebben het meest westelijke punt van het land bezocht en nu gaan we eerst lekker lunchen in een klein dorpje waar we door heen komen.
In het restaurant is het gezellig druk; er zijn veel gezinnen en aan het plafond hangen allerlei hammen. Aan de muren zijn visnetten met daarin schelpen en katrollen gehangen.

Er wordt leuke muziek gedraaid.

We eten kip met rijst en we drinken er een lekkere koude rosé bij want het is vandaag weer erg warm. We besluiten dat we na de lunch terug gaan naar het hotel om aan het zwembad te liggen, een beetje te zwemmen en een beetje te lezen.
En dan kijken we wel of we morgenochtend naar de burcht op de berg gaan of dat we het paleis in het stadje gaan bekijken.

We lopen naar de bushalte en in de verte zien we een stoet aankomen; er is iemand overleden en die wordt naar de begraafplaats gebracht. Vanaf de stoep kijken we naar de passerende stoet. Het gaat er erg emotioneel aan toe; direct achter de auto met daarin de kist loopt een nog niet zo oude vrouw die ondersteund wordt door twee mannen.

Ze huilt en kermt; ze is ontroostbaar en ze wordt gevolgd door een lange rij mensen.

Zoiets zijn we in Nederland niet gewend. Het is zeer indrukwekkend om te zien en we beseffen weer eens te meer de vergankelijkheid van alles.

In de bus houden we elkaar daarom des te steviger vast.