Het is me wat. Het kan verkeren. In hemel, vagevuur en hel. Ja, ja, drie woorden die duiden op drie oorden, die vaak rondzingen als ik met mijn Tardis in de buurt van moedertje Aarde vlieg. Het schijnt iets met geloof te maken te hebben. En ja, ik heb er natuurlijk onderzoek naar gedaan. Met behulp van Galactipeidia. Ik heb daarna onmiddellijk een verkorte weergave van het grote boek dat er over vertelt tot mij genomen. Eigenlijk zijn het er twee, maar wie maalt er nu over? En ja, het heeft me gegrepen. En hoe. Nu verkeer ik er dus ook, in hemel, vagevuur en hel.

Ik twijfel alleen nog op welke plek ik mezelf het beste voel. In de vage zweverige bewolkte hemel, in het ondoorgrondelijke maar gloeiendhete vagevuur, of in de aardse ondergrondse zwarte koude kille hel? Er is voor alle drie wat te zeggen. In alle drie de oorden kan ik namelijk verkeren. Verkeren in de betekenis van samengaan. En daar waar ik samen ga, consumeer ik natuurlijk ook meteen de liefde. Ik bedrijf de liefde, zo u wil. Voor meer gezelschap en leut haal ik er altijd meteen jan en alleman bij.

Dat drukt de pret in geen geval. Het maffe alleen is dat de liefde in alle drie die oorden anders ervaren wordt. Liefde, in dit geval niet te verwarren met sex. Want sex is een ander verhaal. Het schept verwachtingen. Maar allez, het schept, hoe dan ook. Nee, nee, sex wordt al gauw gezien als een uitwas van liefde. Niks mis mee. Want wie schept er nou geen genoegen in uitwassen van liefde? Sex uit liefde is dan weer heel anders dan sex uit voortplanting. Dat is zo droog. Daar lusten de konijnen geen brood van.

Maar even terug naar het onderwerp. Er is dus verschil in het bedrijven van de liefde in hemel, vagevuur en hel. Ik ben er geweest. Met mijn Tardis, proefondervindelijk. In alle drie de oorden. En ja, ik kan er nu over meepraten. Ik ga geen voorkeur uitspreken voor een van de drie oorden. Maar ik kan wel zeggen dat het onderzoek me veel plezier heeft gedaan. Een soort spuiten en slikken, maar dan anders. Ik heb het niet vastgelegd in moderne vormen van media. U zult ouderwets uit moeten gaan van wat ik u toe vertrouw. Een overlevering. Een overlevering van u aan mij als lezer. Een overlevering van mij aan u als schrijver. Niet meer en niet minder. Doe er u voordeel mee.

Heeft u zelf wel eens de liefde bedreven op een vage zweverige wolk? Nee? Nou, ik kan u vertellen dat het verdomd moeilijk is. Je hebt geen enkele houvast en het wiebelt van alle kanten. Je moet heel voorzichtig blijven liggen, bij voorkeur in één stand. U raadt al welke. Inderdaad de missionaris in de mist. Niet te verwarren met gorilla’s in de mist. U mag van geluk spreken als de zon niet schijnt. Want mocht dat zo zijn dan is de lol er snel af. De zon lost de wolken op, nietwaar? En dan rest alleen een vluggertje.

Heeft u wel eens de liefde bedreven voor een ondoorgrondelijk heet vuur? Nee? Nou, ik kan u vertellen dat het verslindend is. Vooral in aanvang. En ja, uiteindelijk slokken de vlammen u volledig op. Het wordt heet in uw hoofd en hele lijf en u kunt niet meer helder denken. Laat staan beleven. Ondoorgrondelijk is dit soort verkering. U weet vooraf niet waar u de vingers aan brandt. Maar een ding is zeker. U staat in vuur en vlam. En waar is nu de koude douche? Die is er niet. U blijft branden. Brandende liefde. Ondoorgrondelijk. Dus kijk maar uit voor deze verleiding. Hij is groot. Heel groot. Fallussen vol vuur. Blijf er niet in, tenzij u zowel van Mars als Venus bent. Hermafrodiet. Dan maakt het allemaal niets uit.

Heeft u wel eens de liefde bedreven in een aardse koude kille hel? Nee? Nou, ik kan u vertellen, dat voelt of u permanent op vakantie bent met een koelkast. Op zich een lekker gevoel, het vakantiegevoel. Maar om je nu voortdurend ijskoud lekker te voelen, dat is een vreemde gewaarwording. De vrieskou kan duivels lekker zijn kan prettige rugrillingen geven. Zeker wanneer de ijsklontjes tussen uw benen smelten. Maar u moet er dan wel op gekleed zijn. Een dressing van vaseline en massageolie werkt dan het best.

U ziet het, het kan verkeren in hemel, vagevuur en hel. Aan u de keus.

Categorieën: Verkeer

Harrie

Tijdreiziger

8 reacties

Yfs · 28 september 2013 op 10:30

Harrie, het is altijd een ‘uitdaging’ om te reageren op jouw columns, zo ook op deze. Want op wat voor manier ik het ook lees, ik weet niet wat ik er mee aan moet. Je hebt absoluut een hele rijke fantasie, maar dat wisten we al. Toch kan ik er niet enthousiast van worden en vind het zelfs vermoeiend om te lezen. Je hebt er zelf duidelijk veel plezier in en daar gaat het uiteindelijk om. 😉

Libelle · 28 september 2013 op 12:13

Het kan verkeren, zei Bredero al. Ik voel me ook niet geroepen om commentaar te geven. Wat ik hier dan doe? Een oproep aan Harrie richten om gewoon zelf weer eens reacties te geven.
Dat deed je goed in het verleden! En ja, ik heb wel eens de liefde bedreven in aarse koude, eh, aardse koude. Mijn partner kreeg kippenvel op haar bibs. Daar kreeg ik het toch warm van!

Spencer · 28 september 2013 op 14:05

Dit is een reactie.

Mien · 28 september 2013 op 15:02

Nou Harrie of dokter Who, er liggen volgens jouw inzichten prettige dingen te wachten in de toekomst. Meer kan ik uit je verhaal niet opmaken. Ik mis wel exacte verwijzingen (nummering) uit de grote boeken.

Robin Simon · 28 september 2013 op 23:55

Je stijl doet me denken aan ‘The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy’ zeg maar de Rivella Light onder de schrijvers. ‘Een beetje vreemd maar wel lekker’. Bob dylan wist ook niet wat hij precies schreef, dat hebben later mensen gedaan die er voor hebben gestudeerd. Misschien gebeurd dat ook nog wel eens met werken van jou hand. Ik volg je niet en toch lees ik je weer. Groetjes

Nachtzuster · 29 september 2013 op 00:49

Je bent al in diverse gedaantes hier voorbij gekomen, Harrie, maar Dr Who is voor mij het minst interessant. Hoewel ik de tv serie met Tom Baker echt weergaloos vond. En wie weet krijgt Robin gelijk. Je verdient het in ieder geval wel!

Blanchefort · 29 september 2013 op 18:40

Het moge duidelijk zijn dat ik voor de wolken zou kiezen. In het stuk ‘Salamanderteken’ (gaat hier niet geplaatst worden) beschrijf ik de zwevende toestand. Dus ook al schijnt de zon erg hevig, zal ik het spel gewoon voort kunnen zetten.

Jan Cornelis · 1 oktober 2013 op 22:24

Dag Harrie,

Ik had beloofd om je columns te gaan lezen. Met deze column ben ik verder maar gestopt. Wij liggen helaas te ver uit elkaar. Ik wil namelijk na de opstanding terecht komen in het heerlijke celestiale koninkrijk in de tegenwoordigheid van mijn Hemelse Vader en zij Zoon Jezus Christus. Om daar te komen heb ik verschillende geboden op mij genomen en een daarvan is dat seks alleen maar is toegestaan in een wettig huwelijk tussen man en vrouw. Er zijn door onze Hemelse Vader drie graden van heerlijkheid beloofd en ik weet zeker dat, als je zo door blijft gaan, niet in dat celestiale koninkrijk komt. Nu is dat ook weer niet zo erg hoor want een vis voelt zich ook niet lekker op het droge. Ik hoop dat je mijn columns blijft lezen want dan ga je steeds meer begrijpen wat ik bedoel.

Geef een reactie

Avatar plaatshouder