Van Sonja Bakker tot aan ieder andere dieetgoeroe dan ook: allemaal propaganderen ze dat salades gezond zijn. Salades zijn moeilijk te verteren, waardoor er veel energie gebruikt moet worden om het af te kunnen breken.
Voor een Britse dame viel het voornamelijk moeilijk te verteren, dat ze niet als enige aan de door haar gekochte salade knabbelde. Ze werd daarin vergezeld door een in de salade aanwezige levende salamander die zich tevens tegoed deed aan de salade.
Ik stel mezelf even voor dat ik deze dame zou zijn geweest, al moet ik bij het idee alleen al gruwen. Ten eerste ben ik niet zo van de gezonde salades. Ten tweede ben ik al helemaal niet van beestjes in het eten.
Maar goed…ik ben dus die dame. Wat zou ik doen?
Allereerst zou ik de gehele afdeling een hartverzakking hebben gegeven door mijn gegil, onderwijl de bak met salade zover mogelijk van me afgooiend.
Ziet u het voor zich? Bureau onder de sla, het toetsenbord vol met stukjes tomaat en klodders dressing en andere gezonde ingrediënten.
Niet dat me die rotzooi maar iets zou interesseren. Welnee… het enige dat ik mezelf zou afvragen is waar die verrekte salamander is en of er wellicht nog meer aanwezig zijn.
Zodra ik de ongenode gast gelokaliseerd zou hebben, zou ik – nog steeds panisch doch vastbesloten – het eerst mogelijk wapen gepakt hebben om vervolgens de salamander te hebben veranderd in appelmoes. Daarna zou mijn maaginhoud spontaan mijn lichaam verlaten.
Wat schetst mijn verbazing? De dame in kwestie heeft blijkbaar een grotere commerciële instelling dan waarover ik beschik. Op internet is inmiddels het onderstaande filmpje te bewonderen:
Ik zie heel geordend een bak vol met salade met daarin bewegend een beetje verdwaasde salamander. Niets geen rommel, niets geen chaos.
Zou het allemaal in scene zijn gezet?
Maar – ik zou haast zeggen – ‘gelukkig’ zal dit wel niet het geval zijn, want de dame in kwestie heeft wel een salmonellavergiftiging opgelopen.
Ter compensatie heeft onze saladedame een tegoedbon van 25 pond aangeboden gekregen. In haar geval zou ik mezelf achter de oren krabben en in ieder geval het biologische voedsel snel voorbij lopen. Dan toch liever bespoten en vrij van beestjes.
Ik denk dat ik mezelf tegoed zou doen aan chocolade, want, zo lees ik vandaag: van chocolade word je helemaal niet dik.
Daar word ik nou blij van!
5 reacties
Mien · 13 november 2013 op 12:17
Leuk zo’n groene peper met pootjes.
Grappige naam voor een salamander, Salmonella.
Niet bepaald frisée die salade.
Wat ik mij afvraag?
Kwam de salamander uit Nice of uit Capri?
Libelle · 13 november 2013 op 18:46
Zig-zag je niet een beetje, op weg naar het einde?
Wist je dat je ook ‘propageerde’ kunt schrijven in plaats van ‘propagandeerde’?
Ik niet, maar ik heb het opgezocht.
Nachtzuster · 15 november 2013 op 18:56
Hoewel een leuk verhaal krijg ik de indruk dat je wat geforceerd grappig probeert te zijn. De afschuw ligt wat mij betreft er te dik bovenop. Dat voegt voor mij niets toe aan verder een prima onderwerp.
arta · 16 november 2013 op 12:39
Ik ben het met Nachtzuster en Libelle eens.
Het verhaal is leuk, een onderwerp van een achterklappagina een beetje tricky. Het komt al snel als zijnde ‘mop’ over, terwijl je als schrijver serieus genomen wil worden.
Ik heb van jouw hand wel eens betere gelezen
irma1969 · 19 november 2013 op 01:21
Bedankt voor jullie opbouwende kritiek… Blijkbaar een keer de plank misgeslagen qua toonzetting. Het houdt me scherp