Versiertips voor marokkanen

Mijn eerste reactie was toen ik hoorde dat Marokkanen versiertips krijgen was; Ze zijn gek! Iedereen jong tot oud, zwart tot wit heeft het nog niet door hoe ze een vrouw versieren moeten.
Ik schrok van mijn eigen reactie simpelweg, omdat ik het ook niet weet. Het is leuk dat Marokkanen deze cursus gegund word maar het is minder leuk als je hoort waarom ze deze cursus eigenlijk zou willen geven.
Marokkanen (een klein groepje, als ze er al zijn) roepen naar meiden: “hé schatje, zin in sex?” en pakken, dat dus verkeerd aan.
Ik vind juist dat die jongens geen cursus geboden mag worden, omdat je niet weet wat de achtergrond is van dat groepje en ik ben bang dat loverboy’s zich aanmelden om het versieren nog verder te perfectionaliseren.
Ik scheer als Marokkaan zeker niet soort genoten over één kam maar ik vind dat we kritisch moeten kijken naar zulke jongens, want dat wordt te weinig gedaan.
Ik loop dagelijks over de Lijnbaan en zie jongens in steeds duurdere winkels komen, met steeds duurdere horloge’s en auto’s pronken terwijl ouders veelal een uitkering hebben.
Ik vind het een goed initiatief overigens hoor en zou er zeker als ik er de moed voor had aan deelnemen.
Ik heb namelijk een dame op het oog, al langere tijd en steeds als ik haar aankijk en gedag zegt komt het niet verder dan Hallo.
Haar ogen zeggen dat ze lief is en haar gezicht zegt dat ze wonderschoon is.
De duizenden woorden waar ik normaal mee praat, de duizenden woorden slik ik in wanneer ik haar aankijk.
Mijn lichaam is een computer met altijd maar die nare backspace die de woorden op het puntje van mijn tong wist.

Karim Khaoiri