Discriminatie op grond van seksuele geaardheid komt helaas nog iedere dag voor. Laten we het voor de verandering eens niet al te dicht bij huis zoeken. Ik beloof dat ik niet zal preken en dat ik zeker niet moralistisch zal zijn. Ik ga gewoon eens simpelweg de feiten op onze keurig gedekte tafels serveren. Zeg het woord “minderheid” en men belandt in één adem bij het woord “vooroordeel”. Zet uw bord maar klaar en sta mij toe om alvast het gangenmenu op te lezen. Als voorgerecht beginnen we met “decadent”, daarna storten we ons op een tweedelig, maagomdraaiend hoofdgerecht, a la “onnatuurlijk” en “cultuurbedreigend”, en daarna is het tijd voor het dessert. Let wel: deze is “gevaarlijk voor de zuiverheid van lichaam en geest!”.

Decadent: de smaak klinkt exotisch en ietwat vulgair. Men denke aan Gaypride en aan vrolijke mensen in kleurige kostuums, al dansend en zingend: hysterica ten top. De oorsprong van dit gerecht brengt ons naar New York, twee juli 1969. Voor de zoveelste keer viel de politie één van de homokroegen op Christopher street binnen. Op deze avond kwam men echter in opstand. Het was de eerste keer dat een grote groep homo’s zich verzette tegen arrestatie. Het verzet groeide uit tot de “Stonewall-rellen”, die enkele dagen duurden en waar vele duizenden homo’s en symphatisanten strijdbaar op af kwamen. Op 29 juni van het daaropvolgende werden de rellen herdacht – het begin van wat zou uitgroeien tot Gaypride.

Onnatuurlijk: niets dat van de natuur afkomstig is, is onnatuurlijk. Men moet even wennen aan de smaak. Dat is alles. In de Arabische wereld denkt men hier echter anders over. Vooral in de Palestijnse gebieden zitten homoseksuelen met een groot probleem. Waar men vroeger nog kon vluchten naar Tel Aviv, zit men nu vanwege de constante vrees voor Palestijnse zelfmoordaanslagen, gevangen binnen eigen grenzen. Tegelijkertijd grijpt de Palestijnse Overheid de spanningen aan door juist steeds harder op te treden tegen subversieven. Daaronder worden ook homoseksuelen verstaan. Homoseksualiteit is strafbaar en er zijn talloze voorbeelden van arrestaties, martelingen en berechtigingen in de PA. Zelfs bedreigingen en fysiek geweld tegen familieleden van homoseksuelen is volledig geaccepteerd.

Nog niet genoeg gegeten? Er ligt nog een stuk “cultuurbedreigend” op uw bord. En nee, dan heb ik het niet over een hamburger van de Mac. Over hamburgers gesproken: opnieuw tijd voor een trip naar de Verenigde Staten, anno 2005. Zelfs nu nog is discriminatie op seksuele oriëntatie aan de orde van de dag. Behalve de gewone burger, maakt ook de politie zich met regelmaat schuldig aan Gay-bashing, oftewel het aftuigen van homoseksuelen. En als ze er niet tegen optreedt, tolereert ze het wel. Nog veel meer voorbeelden te over, maar die Mac ligt altijd een beetje zwaar op de maag.

Sommige voedsel wordt gezien als “gevaarlijk voor de zuiverheid van lichaam en geest”. Een dessert kan nog wel eens aan die betiteling voldoen. Maar vooruit, op naar Afrika om een liflafje te halen. Voor homoseksuelen is Afrika vrijwel het slechtste werelddeel om te vertoeven. In veel Afrikaanse landen wordt homoseksualiteit nog steeds gelijk gesteld met ziekte’s als aids of kanker. Zo kwamen er een tijd geleden in Namibië steeds meer bedreigingen van de overheid – van uitzetting van buitenlandse (blanke) homo’s tot gedwongen operaties om “alles wat onnatuurlijk is te verwijderen”. Verder heeft bijna ieder land in Afrika anti – sodomiewetten of gebruikt het andere diverse zedenwetten om homoseksualiteit te bestraffen. Bedreigingen, martelingen en politiegeweld zijn niet van de lucht. Ik kan nog wel even doorgaan, maar mijn maag zit vol.

En nu weet ik weer waarom ik die toetjes nooit hoef.

Categorieën: Maatschappij

11 reacties

WritersBlocq · 12 maart 2006 op 09:45

[quote]Zet uw bord maar klaar en sta mij toe om alvast het gangenmenu op te lezen.[/quote]
Laat maar, ik heb al gegeten en gedronken alleen al bij het horen ervan.
Onwijs knap geschreven Troy, metaforen die erin hakken. Heel droog, en daardoor juist zo indringend, zo kwam het op mij over, nee, bij mij binnen.
Knuffy van Fluffy.

Mosje · 12 maart 2006 op 12:00

Er hoort nog een wijntje bij dit diner. Een zo-heeft-de-Schepper-het-niet-bedoeld-wijntje.
Fantastisch stukje.

Dees · 12 maart 2006 op 14:13

Misselijk maaltje.

Wat ik in alle ellende mooi vind is het stukje geschiedenis van Gay-pride. Hoe verzet en bevrijding uitgroeit tot het afschudden van schaamte en uitmondt in een feest.

Je manier van schrijven in deze column vind ik prettig, omdat je weet waar je het over hebt en het met de verpakking ook kunt maken tot een verhaal dat gelezen, gevoeld en begrepen wordt. Veelzijdig type, qua schrijven 😉

KawaSutra · 12 maart 2006 op 15:02

Ja, je zult dit maar op je bordje krijgen.
Originele vorm om dit eens aan ons voor te schotelen. Hier en daar is een woord niet op de juiste wijze bereid, zul je toch even het kookboek moeten raadplegen. 🙂

Mup · 12 maart 2006 op 16:06

Een kookboek met anti-recepten misschien een idee?

Eens met vorige complimenteuze reacties, net zoals ik niet goed ben in koken, eet ik des te meer met smaak, zo gaat dat ook met reacties tikken:-(

Groet Mup.

sally · 12 maart 2006 op 22:55

Hé Troy, had ik toch bijna dit hoogstandje van jou gemist.

Een topper!

liefs
Sally

Ma3anne · 13 maart 2006 op 07:56

Goed verhaal.
Die waanzin tegen homo’s begrijp ik niet en zal ik nooit begrijpen. En na een maaltijd als deze blijft er enkel ‘zum kotzen’ over…

senahponex · 13 maart 2006 op 09:45

Als je zo blijft koken krijg je vast een ster, een topper, en je foto.

Wright · 13 maart 2006 op 12:50

‘ De soep wordt nooit zo heet gegeten als opgediend’ , gaat in dit geval niet op. Sterk geschreven!

Raindog · 13 maart 2006 op 18:37

Die hakt erin, en da’s maar goed ook!

Qua schrijven, prettig om ook eens zo’n vorm van je te lezen. Misstaat je allerminst.

Li · 13 maart 2006 op 21:47

Onwijs goed geschreven Troy.

Li

Geef een reactie

Avatar plaatshouder