Soms vraag je je af waarom de letters op een toetsenbord niet gewoon op volgorde staan. Dus eerst de “A”, en dan de “B”, vervolgens de “C” en daar weer naast de “D”.
Nu staan de letters volstrekt willekeurig door elkaar gesmeten. Het begint met de “Q” en eindigt met de “M”. Daartussenin is de rest van het alfabet weggewerkt. Daar is over nagedacht. Door wie weet ik niet, maar tijdens dat nadenken moet er liters alcohol naar binnen gegoten zijn anders is het door elkaar gesmeten alfabet op een toetsenbord niet te verklaren. Kan iemand mij de logica hiervan uitleggen?
Toegegeven, je kunt al dan niet in samenwerking met een blindengeleidehond, blind leren typen, maar je gaat ook niet met oordoppen in naar een CD luisteren. Dat wordt al te omslachtig allemaal.
Soms zijn er ogenblikken waarin de meest vreemde vragen in je opkomen. Neem nou een gewoon pak melk. Daar zitten aan de bovenkant nog steeds van die rare klipjes aan die je open moet buigen en daarna los trekken. Negen van de tien keer lukt dat dus niet. Of de verpakking scheurt, of door een te heftige beweging klotst de melk uit het pak. Zoals nu dus gebeurt! Kan natuurlijk komen omdat ik net blind zat te typen en vergat mijn ogen open te doen toen ik het pak melk ‘behandelde’ maar dat is een koe in zijn hol kijken. Feit is dat de melk nu een eigen leven is gaan leiden op mijn toetsenbord.
Natuurlijk kan ik op dat moment geen keukenrol vinden want die ligt ergens onder een bank waar, de door mijn dochter, pas aangeschafte katjes van zes weken oud hem onder geschoffeld hebben. Een wonder dat mijn hond die beesten nog niet in één hap heeft doorgeslikt.
Blijft over, een rol wc-papier dat ik in blinde paniek uit een berg net gekochte boodschappen graai.
En terwijl de melk intussen zijn weg zoekt tussen het willekeurig aangebrachte alfabet op mijn toetsenbord, probeer ik volkomen relaxed een wc papiertje los te peuteren.
Niet dus! Het eerste velletje blijkt zoals gewoonlijk weer het moeilijkst. Ik krijg het er niet af!
Eerst scheurt er een stukje van één bij één millimeter af. Daarna een iets groter stukje en na twee half gebroken nagels zit ik met de helft van een stukje wc-papier in mijn handen.
Je zult maar een aanval van acute buikloop hebben. Dan zit je toch echt met een gigantische probleem. Dan sta je met je broek op je enkels en in je handen een nieuw ,niet los te krijgen, rol wc-papier, toe te kijken hoe de niet in toom te houden darmflora langs je benen naar beneden giert, maar dat terzijde..
Tegen de tijd dat het papier eindelijk los is en vrolijk door mijn handen rolt, is de houdbaarheidsdatum van de melk op mijn toetsenbord al hoog en breed verstreken.
De katjes van zes weken staan de melk op het toetsenbord op te lebberen en het maakt ze niet uit in welke volgorde de toetsen staan. Het kan ze trouwens helemaal niet schelen
welke toetsen op het bord zitten. Ook niet dat er een ‘delete’ toets op zit waar je subtiel mee moet omgaan en dat je daar niet ongestraft een poot op kan zetten.. Subtiliteit is katjes van zes weken, vreemd .Het kan hen geen bal schelen dat het verhaal, waar ik twee uur aan heb zitten werken, volledig in het niets is verdwenen. Kan er geen ‘delete’ toets komen voor melkresten op toetsenborden??? Kan er geen ‘delete’ toets voor katjes komen??
Dat zijn dus de momenten waarop de meest vreemde vragen in mij opkomen!
Categorieën: Diversen
12 reacties
R@@F · 23 juni 2004 op 13:14
Hij is weer om te smullen!
R@@F
viking · 23 juni 2004 op 13:15
Tja om dan maar in ‘stijl’ te blijven:
Het zou uit China komen en een fantastisch geschikt zijn voor een moderne griloven!.Als het gerecht klaar is, zo jubelt de auteur dan behoort de kat knapperig zwart aan de buitenkant te zijn.
Ingredienten voor: ROTISSERIE CHINESE CAT
1. Poes van plm 2,5 kilo (hoe U daaraan komt vermeldt het recept niet, maar U bent zelf creatief genoeg)
zout en peterselie naar smaak
1,2 dl soya saus
0,6 dl sherry
0,6 dl melasse (liefst Chinese)
knoflook (het oorspronkelijke recept vermeldt 1 teentje, maar wat is 1 teentje nu nog vandaag de dag?)
1.Vil de kat en maak hem/haar helemaal schoon en droog, zowel van binnen als van buiten.
Bestrooi de holte met zout en peterselie
2.Bindt de kat zorgvuldig op: Vouw de pootjes strak tegen het lijfje en bindt vast, bindt de achterpootjes aan elkaar vast, en bindt de staart aan het lijfje vast (indien de lengte dat mogelijk maakt: bindt de staart om de nek van het dier vast. Tijdens het koken mogen er geen pootjes afvallen.
3. Combineer de overige ingredienten in een sauspan en verwarm ze rustig gedurende vijf minuten.
4.Rijg het dier zorgvuldig aan het spit
5. Rooster het dier tot het gaar is (plm 2 uur) en smeer het ieder kwartier in met de saus.
Smakelijk eten!
Louise · 23 juni 2004 op 13:29
[quote]Door wie weet ik niet, maar tijdens dat nadenken moet er liters alcohol naar binnen gegoten zijn anders is het door elkaar gesmeten alfabet op een toetsenbord niet te verklaren.
[/quote]
Probeer het eens na een paar flesjes bier 😉
Weer lekker uit het leven gegrepen, dit stukje, leuk!
Irma · 23 juni 2004 op 14:06
Gek ja, ik heb zo’n zelfde toetsenbord, nu het het zegt. Valt me niet zo op, want mijn ‘bits’ bovenin zitten ook een beetje door elkaar, zodat ik zelfs in spiegelbeeld en op z’n kop kan schrijven…En eeh, jonge katjes zijn juist zo leuk vanwege hun ‘flexibiliteit’ en zorgeloosheid. Ik kan er zelf erg veel van leren 😛
Erg leuke column weer.
Bakema_NL · 23 juni 2004 op 16:08
De indeling van een toetsenbord, afstammende nog van de typemachine uiteraard, is voor een ervaren typist(e) zo normaal als maar kan, je weet niet beter. Geinige dingen om je even af te vragen inderdaad. Die indeling is zo gemaakt omdat dan de meest gebruikte letters van het alfabet zoveel mogelijk verspreid zitten en dus zo min mogelijk kans geven in de knoop te komen…………uit de tijd van de typemachine dus, die nog hamertjes gebruikte om de letters op papier te rammen……vandaar die indeling, want als je nog op die dingen gewerkt hebt weet je dat die hamertjes nogal eens vast konden zitten met elkaar, de indeling van het toetsenbord is dus zo gemaakt dat dat al een stuk verminderd werd. En omdat iedereen er zo aan gewend is is het bij het toetsenbord ook zo gebleven, terwijl er natuurlijk geen sprake meer is van hamertjes die in de knoop kunnen raken.
Graag verwijs ik je door naar deze site met wat info, interessante weetjes eigenlijk….. http://nl.wikipedia.org/wiki/Toetsenbord
Over die pakken melk is ook flink nagedacht, degene die het verzonnen hebben verdienen daar flink geld mee, ooit eens een interessant programma over gezien.
Ik ga me weer wat andere zinloze en zinnige dingen afvragen, soms ga je inderdaad nadenken over de meest gewone dingen die oh zo vreemd kunnen lijken.
Ma3anne · 23 juni 2004 op 16:43
Zoals al je columns heeft ook dit verhaal zoveel oorspronkelijkheid, dat het me haast duizelt! Geweldig! 😀
Mosje · 23 juni 2004 op 17:09
Weet je wat ik me afvraag Kees? Thuis gebruiken wij van die streepjestandpasta, en zelfs als de tube bijna is leeggeknepen blijft die pasta er keurig in streepjes uitkomen. En toch zitten er geen aparte “kamers” in de tube.
Bij dubbelvla is dat weer anders. Een keer goed schudden, en de gele en chocoladevla komen gemixt naar buiten.
Wat dacht je ervan om samen een bedrijfje op te zetten dat vla in tubes op de markt brengt?
pepe · 23 juni 2004 op 18:18
[quote]Het kan hen geen bal schelen dat het verhaal, waar ik twee uur aan heb zitten werken, volledig in het niets is verdwenen.[/quote]
Dat verhaal houden we dus nog te goed… 😉
Deze column mag er ook zijn, ik vind die katjes dus nu schatjes, Bedankt beestjes, aai over jullie koppies 🙂
Shitonya · 23 juni 2004 op 22:56
Heerlijk hoe je van melk op een toetsenbord weer een heel verhaal kan breien, hij is weer top 😛
sally · 24 juni 2004 op 00:06
Bedankt viking!
Dees · 24 juni 2004 op 08:44
Helemaal geweldig deze column, heb genoten… 😀
Peer · 19 juli 2004 op 20:26
De vraag is nu alleen: Waar ging je column over voor de katjes op je delete knop gingen staan 😛