vreemde vragen…

Soms vraag je je af waarom de letters op een toetsenbord niet gewoon op volgorde staan. Dus eerst de “A”, en dan de “B”, vervolgens de “C” en daar weer naast de “D”.
Nu staan de letters volstrekt willekeurig door elkaar gesmeten. Het begint met de “Q” en eindigt met de “M”. Daartussenin is de rest van het alfabet weggewerkt. Daar is over nagedacht. Door wie weet ik niet, maar tijdens dat nadenken moet er liters alcohol naar binnen gegoten zijn anders is het door elkaar gesmeten alfabet op een toetsenbord niet te verklaren. Kan iemand mij de logica hiervan uitleggen?
Toegegeven, je kunt al dan niet in samenwerking met een blindengeleidehond, blind leren typen, maar je gaat ook niet met oordoppen in naar een CD luisteren. Dat wordt al te omslachtig allemaal.
Soms zijn er ogenblikken waarin de meest vreemde vragen in je opkomen. Neem nou een gewoon pak melk. Daar zitten aan de bovenkant nog steeds van die rare klipjes aan die je open moet buigen en daarna los trekken. Negen van de tien keer lukt dat dus niet. Of de verpakking scheurt, of door een te heftige beweging klotst de melk uit het pak. Zoals nu dus gebeurt! Kan natuurlijk komen omdat ik net blind zat te typen en vergat mijn ogen open te doen toen ik het pak melk ‘behandelde’ maar dat is een koe in zijn hol kijken. Feit is dat de melk nu een eigen leven is gaan leiden op mijn toetsenbord.
Natuurlijk kan ik op dat moment geen keukenrol vinden want die ligt ergens onder een bank waar, de door mijn dochter, pas aangeschafte katjes van zes weken oud hem onder geschoffeld hebben. Een wonder dat mijn hond die beesten nog niet in één hap heeft doorgeslikt.
Blijft over, een rol wc-papier dat ik in blinde paniek uit een berg net gekochte boodschappen graai.
En terwijl de melk intussen zijn weg zoekt tussen het willekeurig aangebrachte alfabet op mijn toetsenbord, probeer ik volkomen relaxed een wc papiertje los te peuteren.
Niet dus! Het eerste velletje blijkt zoals gewoonlijk weer het moeilijkst. Ik krijg het er niet af!
Eerst scheurt er een stukje van één bij één millimeter af. Daarna een iets groter stukje en na twee half gebroken nagels zit ik met de helft van een stukje wc-papier in mijn handen.
Je zult maar een aanval van acute buikloop hebben. Dan zit je toch echt met een gigantische probleem. Dan sta je met je broek op je enkels en in je handen een nieuw ,niet los te krijgen, rol wc-papier, toe te kijken hoe de niet in toom te houden darmflora langs je benen naar beneden giert, maar dat terzijde..
Tegen de tijd dat het papier eindelijk los is en vrolijk door mijn handen rolt, is de houdbaarheidsdatum van de melk op mijn toetsenbord al hoog en breed verstreken.
De katjes van zes weken staan de melk op het toetsenbord op te lebberen en het maakt ze niet uit in welke volgorde de toetsen staan. Het kan ze trouwens helemaal niet schelen
welke toetsen op het bord zitten. Ook niet dat er een ‘delete’ toets op zit waar je subtiel mee moet omgaan en dat je daar niet ongestraft een poot op kan zetten.. Subtiliteit is katjes van zes weken, vreemd .Het kan hen geen bal schelen dat het verhaal, waar ik twee uur aan heb zitten werken, volledig in het niets is verdwenen. Kan er geen ‘delete’ toets komen voor melkresten op toetsenborden??? Kan er geen ‘delete’ toets voor katjes komen??
Dat zijn dus de momenten waarop de meest vreemde vragen in mij opkomen!