Vreselijke feestdagen

Het is dezer dagen kommer en kwel voor de Nederlandse voetballiefhebber. Vreselijk die winterstop. Ik krijg het vermoeden dat ik zelfs de oersaaie conversaties van Jan van Halst en Humberto Tan begin te missen. Zo erg is het inmiddels met mij.
Ook het wekelijkse ritueel van mezelf uitleven op een afgetrapt veld ergens in de Bollenstreek, waarna ik weer tot de conclusie kom dat de ruimte die ik vrij had gelaten in mijn tas voor de drie punten weer leeg zal blijven blijft uit. Winterstop. Vreselijk.

Rest mij niets anders dan mijn focus te leggen op Groot Brittannië waar men gelukkig lekker doorvoetbalt. Leeds United is bezig aan een indrukwekkende wederopstanding, dat weten ze in Manchester nu ook. Mijn verveling leidde ertoe dat ik Leeds United eens onder de loep nam.

Leeds United werd opgericht in 1904. De eerste jaren waren niet echt noemenswaardig. Het begint in de jaren ’60 met de aanstelling van Don Revie. In die tijd speelde Leeds in de tweede divisie. Revie leidde de club naar landstitels, FA-cups, League Cups en Jaarbeursstedenbekers. Na 13 jaar werd hij bondscoach van Engeland.

Don Revie wilde dat een van spelers hem zou opvolgen (Johnny Giles). Het bestuur koos echter voor de jonge, ambitieuze en excentrieke Brian Clough. Dit bleek achteraf niet de juiste keus. Brian Clough had gebroken met zijn assistent Peter Taylor en afzonderlijk konden ze het succes dat ze eerder hadden bij Derby County hadden niet doorzetten. Later waren de twee weer extreem succesvol bij Nottingham Forrest. Brian Clough ontdekte daar Roy Keane, durfde hem zelfs een keer een klap voor zijn kop te verkopen in de rust van een wedstrijd waarin Roy niet deed wat Brian wilde. Dat terzijde.

Brian Clough hield het welgeteld 44 dagen vol bij de club. Toen kwamen de spelers in opstand tegen zijn beleid en moest hij vertrekken. Daarna kende de club wat mindere jaren, de club degradeerde zelfs weer.

Vanaf 1990 begon de boel weer te draaien. Een nieuwe landstitel in 1992 was het gevolg. Daarna draaide de club redelijk. Vanaf 2000 stortte de hele boel weer in. De club haalde een jaar Champions League en spendeerde al geld dat het verwachte binnen te halen met de volgende deelnamen aan de Champions League. Deze bleven uit. Het geld dus ook.

Noodgedwongen verkopen en punten in mindering waren het gevolg. Met een veredeld jeugdelftal werd er gedegradeerd. Weer moesten er spelers verkocht worden. Weer werd er gedegradeerd. De club begon zelfs een seizoen met 15 punten in de mindering.

Na een complete structurering begint het nieuwe Leeds nu vorm te krijgen. De oud-voorzitter van Chelsea is het brein achter deze operatie. De huidige koppositie in de League One zal waarschijnlijk niet meer uit handen worden gegeven en promotie naar de Championship is dan weer een feit. Met dit beleid is het dan een kwestie van tijd voordat de witte tenues van Leeds weer te bewonderen zijn in de Premier League. Ik heb er zin in.