“Goedemorgen schoonheid” klinkt het naast me en ik ben gelijk klaarwakker. Verschrikt kijk ik naar rechts en zie een bos warrig haar aan die kant onder de lakens vandaan komen. Ik probeer diep in mijn geheugen te graven, in de hoop het stukje bedpartner tegen te komen maar helaas blijft alles een zwart gat. “ Heb je trek in een ontbijtje, schoonheid?” zegt de bos haar tegen me en de neiging tot braken was nog nooit zo sterk aanwezig als nu. Als ik richting de badkamer storm zie ik vanuit mijn ooghoeken dat het zich uitrekt en de lakens van zich af schudt. In de badkamer verdwijnt het nare gevoel en ik ga op het toilet zitten om mijn gedachten even te ordenen. Nadat ik wat water in mijn gezicht geplensd heb, komen de herinneringen langzaamaan terug.

“ Ga je vanavond mee naar de kroeg?” tettert de stem van mijn vriendin in mijn oor.
“ Volgens mij ben jij er al, zo te horen” gil ik haar toe om de herrie te overstemmen.
“Ja, en het is supergezellig. Allemaal nieuwe gezichten van een heel elftal voetballers uit Den Bosch. Zitten lekkere hapklare brokken bij” tettert mijn vriendin verder. Ik verbreek de verbinding en besluit me maar te gaan omkleden. De hele avond alleen zitten is een minder aantrekkelijke gedachte dan kennismaken met voetballertjes uit Den Bosch. Als ik na een uur het resultaat van mijn metamorfose bekijk ben ik zeer tevreden en fluitend pak ik mijn autosleutels en trek ik de deur achter me dicht.

“Heb jij toevallig beschuit in huis” vraagt de onbekende stem vanuit de keuken en gelijk daarna wordt mijn stereo-installatie keihard aangezet. Mijn hemel, een vreemde vent in mijn huis die last heeft van ADHD ’s morgens. Goed bezig meid! Ik strompel de badkamer uit en slof richting de keuken waar ik zwijgzaam het pak beschuit uit het keukenkastje pak.
“ Je bent echt een lekker wijf, zelfs als je net wakker bent” raaskalt de stem en ik kijk hem aan met een blik die geen nadere uitleg behoeft.
“ Eet je beschuit. Drink je koffie. Lees desnoods de krant. Verdwijn daarna alsjeblieft zo snel mogelijk naar je eigen huis” bits ik hem toe en heel even zie ik een glimlach rond zijn lippen komen. Wat een lef!

“Heeeeee, wijfie” gilt mijn vriendin als ik de kroeg binnenkom en met haar armen hoog boven haar hoofd zwaait ze naar me. Alsof ik haar anders niet opgemerkt zou hebben. Als ik naast haar sta zie ik dat de wijn zijn werk al prima gedaan heeft. Ze is in gesprek met een niet onaantrekkelijke man en ze stelt hem voor als Thijs. Als ik Thijs de hand schud, zie ik een bos warrige krullen naast hem staan. Als de krullenmassa zich omdraait en me aankijkt ben ik op slag verloren en verdwijnen mijn vriendin en Thijs naar de achtergrond. Zijn helblauwe ogen kijken spottend en zijn steelse glimlach laat een rij hagelwitte tanden zien. We stellen ons niet aan elkaar voor maar blijven naar elkaar kijken en de seksuele spanning is voelbaar. Na een half uur kijken komt hij naast me zitten en beginnen we een gesprek. Het blijft een voetballer dus de illusie dat er scherpe dialogen zullen komen heb ik niet, maar dat maakt ook niet uit. Het gaat puur om zijn goddelijke lijf en zijn mooie kop. We babbelen heel veel over heel weinig en beiden hebben we maar één doel voor ogen.
De kroeg gaat sluiten en bij het afsluitlied kust hij me. Goal !

“ Spijt?” hoor ik de onbekende stem zeggen en op dat moment baal ik ervan dat hij mijn gedachten lijkt te kunnen lezen. Ik ga aan de keukentafel zitten en neem hem eens goed in me op. Sommige mannen hebben zo’n nonchalante schoonheid en hij is er één van. Zijn donkere haar is ondanks de warrigheid prachtig van kleur en dit samen met de helblauwe ogen is een dodelijke combinatie. Hij straalt pure geilheid uit.
Waarom voel ik dit? Ik was toch klaar met mannen?. Alleen nog een one-night stand zo op z’n tijd en verder niks. Mannen zijn nietsnutten die totaal niet bijdragen aan een beter leven. Mannen zijn puur voorwerpen die je na gebruik direct moet weggooien om daarna een nieuw exemplaar aan te schaffen. Het beste is nog, om je na die one-night stand gelijk op zijn beste vriend te storten. Als je seks hebt gehad met zijn beste vriend zorg je tenminste voor een beetje onenigheid tussen die twee maar bezorg je ze tegelijkertijd wat gesprekstof voor later.

“ Nee, ik heb geen spijt. Het was geweldig vannacht” zeg ik allerliefst en zijn spottende glimlach wordt iets breder.
“ Mooi zo. Ik vond het ook top en zou je graag wat vaker willen zien. Je hebt indruk op me gemaakt” zegt hij lief terug.
“Lijkt me leuk. Zullen we dan een keer koffie gaan drinken bij je beste vriend?”

Categorieën: Algemeen

14 reacties

Bitchy · 4 februari 2007 op 18:44

Ik kreeg heel even een dejavu van je! 😉

hahahahaha heerlijk verhaal, heerlijk einde!

datmensinkenia · 4 februari 2007 op 18:57

Quote: “Mijn hemel, een vreemde vent in mijn huis die last heeft van ADHD ’s morgens.”

Het is écht niet vaak dat ik tijdens het lezen hardop lach, maar dit is een zeldzame uitzondering. Prachtig geschreven! :wave:

SIMBA · 4 februari 2007 op 19:21

Whahahhahah, dat einde 😆

axelle · 4 februari 2007 op 20:29

Hoe énig…

Bij je beste vriend 🙂

Laatste zin met meer dan alleen een glimlach gelezen!

axelle

pally · 4 februari 2007 op 22:40

De ‘flashback’ na de tweede alinea maakt je column levendig.
Verder geestige inhoud en grappig einde.

groet van Pally

WritersBlocq · 5 februari 2007 op 00:03

Ik vind ‘m geilweldug!!!!

Ma3anne · 5 februari 2007 op 08:23

Wat mij betreft hoor je bij de toppers hier. Ik blijf je volgen.
Genoten van dit verhaal! 😀

arta · 5 februari 2007 op 09:52

Heel erg mooi geschreven!
En tja…die beschrijving van die voetballer uit Den Bosch..Dat móet mijn buurman zijn!
🙂

Chantalle · 5 februari 2007 op 12:52

Even tussen mijn griepje door reageren. Dank jullie voor de leuke reacties, voel me er gelijk iets minder strontziek door.

Dees · 5 februari 2007 op 17:55

😆 😆 😆 Erg leuk.

pepe · 5 februari 2007 op 18:55

Humor!! Ik zag het gebeuren. Is het ooit nog wat geworden? 😉

Chantalle · 5 februari 2007 op 21:18

Ja, het is wat geworden. Met die vriend dus, hahaha. Dit verhaal is een gebeurtenis van een jaar of 3 terug. De vriend leek leuker op dat moment 😉

Li · 5 februari 2007 op 22:41

Weer lekker gescoord met deze column Chantelle.
Ik heb genoten!

Beterschap :kus:

Li

Arne · 15 februari 2007 op 19:48

😆 leest goed door…!:)

Geef een reactie

Avatar plaatshouder