Op het terras van een café zitten twee heren die me doen denken aan de mopperaars op het balkon in de Muppetshow. ‘Kerel, de vakantieperiode is in aantocht, ik moet er niet aan denken. Vakantie vind ik heel erg, ik moet van alles en kan totaal niet ontspannen. Eerst opgepropt in het vliegtuig zitten en daarna ontdekken dat je huisje wel erg ver van het strand ligt.
Dat betekent een eind lopen voor je in het zand ligt, waar je tussen de landgenoten bruin moet worden. Je weet, Patty wil altijd naar een warm land, de zon aanbidden en ’s avonds een beetje rondhangen op de boulevard. Nee, laat mij maar thuis in mijn eigen tuin.’

‘Nou dat is ook niet alles, want in mijn tuin zit je niet rustig als de buren ook thuis zijn. Vooral die puberzoon is een onopgevoede vlerk, tutoyeert iedereen. Mij dus ook. Het joch luistert totaal niet en weet het altijd beter. Vreselijke vent. De gracht gaat achteruit, iedereen woont er tegenwoordig.
Soms overweeg ik te verhuizen naar een appartement, ben ik meteen van tuinieren af. Maar die onderkomens zijn schandalig duur en opgetrokken uit gipsplaat en waaibomenhout.
Het geld groeit me niet op de rug. Ik klaag niet hoor, ik kan me prima redden, maar na die foutieve aangifte heb ik nog steeds gedonder met de fiscus. Beleggen is ook niet aan de orde, die jongens van het onroerend goed zijn niet te vertrouwen. Alles is even dubieus.’

‘Dat mag je wel zeggen, je weet hoe het mijn schoonzoon Boris is vergaan, heeft een smak geld verloren aan een project in Spanje. Weg geld, weg tweede huisje. Mijn dochter was des duivels, niet zo gek hoor want die is niet snel tevreden. Je kunt in haar blijven investeren, maar ze blijft de feeks op de bezemsteel. Daarbij heeft ze een aangeboren schuldgevoel, wat heel lastig is, want je moet voortdurend op je woorden letten. Voelt zich meteen aangevallen en met een wijntje op wordt ze nog agressief ook.’

‘Hou op zeg, daar weet ik over mee te praten. Marije en Bea zijn ook van die types, giet er een paar glaasjes wijn in en je bent verzekerd van een hoop herrie. En jaloers, man. Ze troeven elkaar af met veel te dure aankopen.
En niemand in hun omgeving deugt, die twee roddelen wat af, echt niet normaal.
Nou ja Marije zorgt graag voor zieken, dat kun je nog positief zien. Hoewel, ik denk dat ze andermans ellende zoekt om daar zielig over te kunnen doen.’

‘Zeg Fred, gaan we, of nemen we er nog een?’

‘Ober, brengt u nog maar twee rode wijn.’


Ferrara

Wie sturen kan zeilt bij elke wind

9 reacties

Kwiezel · 28 februari 2011 op 21:21

Ferrara!

Het lijkt erop dat je een gesprek letterlijk hebt overgenomen. Denk dat het leuk was geweest als je je eigen gedachten over deze dialoog in je stuk had verwerkt. Nu is het slechts een stereotype beeld, dat zomaar ergens begint en ook zomaar ergens eindigt.

Ferrara · 28 februari 2011 op 21:54

Klopt, ik heb het bewuste gesprek bijna letterlijk weergegeven. Ik heb het ooit in eigen woorden elders geplaatst en kreeg toen het advies er een dialoog van te maken.
Ik heb beide versies nog en ga er nog eens kritisch naar kijken.

Kwiezel · 28 februari 2011 op 22:13

Probeer die twee versies eens te combineren. Daarmee experimenteren is sowieso leuk en je wordt er beter van!

sylvia1 · 1 maart 2011 op 08:56

Toen ik bij de reacties las dat dit gesprek letterlijk heeft plaatsgevonden vond ik ze toch wel vermakelijk, deze kopzorgen van twee ‘kerels’.
[quote] Hoewel, ik denk dat ze andermans ellende zoekt om daar zielig over te kunnen doen.’[/quote]
😀

arta · 1 maart 2011 op 09:56

Vermakelijk! Een mannentheekransje!

Mosje · 1 maart 2011 op 10:33

Eens met Kwiezel, experimenteer maar eens

Kuin · 1 maart 2011 op 10:40

Ik vind het wel een grappig stukje, maar verbaas me dan weer over het feit dat er mensen zijn die hun kostbare tijd zitten te verdoen met dit soort gepeupel.

Ach, je hebt het gelukkig nog kunnen gebruiken. Was het toch nog ergens goed voor.

pally · 2 maart 2011 op 10:31

Ik mag dat wel ,Ferrara. Zo’n domme dialoog, gewoon zonder commentaar. De lezer kan daar van alles bij bedenken. Zelfs de intro zou dan van mij niet hoeven. En toch zit jij er als schrijver in, want je kiest dit gesprek en ‘knipt het uit’.
Als je het toch iets meer naar je toe zou willen trekken. Kun je b.v. wat details van de heren of hun omgeving weergeven.
Nou ja, lekker experimenteren, maar!

groet van Pally

SIMBA · 2 maart 2011 op 11:13

Ik ben dol op dit soort opgeschreven waarnemingen!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder