Wet is wet…

Mijn zoon van anderhalf heeft deze week een mooie BMW 5-serie gepimpt. Niet zo’n laf stickertje hier en daar maar het echte artistieke werk; gewoon met een paar kiezelstenen, uit de losse pols, duchtig aan de gang op het lakwerk van een gloednieuwe glimmende Duitsche bolide. Dat artistieke heeft hij duidelijk van mij. Het mooie is dat hij, in tegenstelling tot mij, nog gevrijwaard is van allerlei opgelegde regeltjes van hoe het zou moeten. Zijn geest is nog niet vergiftigd door wat wij goed en fout vinden. En dat houdt zijn werk fris en onbevangen. Het getuigd van passie. Die jongen ‘heeft’ het nog.

Ook in andere opzichten zie je dat zo’n jong toch echt al een eigen idee heeft van hoe wat te doen. Om hem een beetje af te leiden, wij zaten te eten en hij wist zich geen raad met zijn energie, stelde Pop voor, hem van tafel te laten gaan en met de bal te laten spelen. ‘Pak de bal…’ En dat doet hij dan ook prompt. Pats… op je bord, in je eten die bal. Prachtig!

Regeltjes en wetten doen hem nog niet zoveel. Plassen doet hij meestal gewoon in z’n luier. Maar verlost van zijn luier heeft hij ontdekt dat schoenen, behalve om mee te lopen, ook prima dienst kunnen doen als pispot. Een pispot daarintegen blijkt weer een prima hoofddeksel.
Eigenlijk jammer dat we het hem allemaal moeten afleren. Maar ja, er komt nu eenmaal een dag dat het niet zo handig is om iemand z’n schoenen vol te zeiken.

Ik mocht ooit getuige zijn van het plassen tegen twee politieagenten. Mijn maat M. zag de twee dienders per abuis voor twee pispalen aan, ritste zijn broek open, haalde zijn gereedschap eruit en deed wat moeder natuur hem op dat moment ingaf. Pissen. Na een fust bier is je blaas tenslotte vol en dan moet je gewoon. Wellicht denk je dat dit fout afliep. Maar er gebeurde verder niks. Oom en tante agent kozen het hazenpad. En dat zonder aanmoediging onzerzijds. Sympatiek vonden wij dat. Maar tijden veranderen. Ook regels en wetten.

Zo blijkt ook nu weer. Een peuter van 3 plast wild. Tja, wat is ‘wild’ vraag ik mij dan af. Maar goed, het schijnt nu eenmaal niet meer te mogen en dus ga je op de bon. Volkomen terecht. De wet blijkt één lijn te trekken als het om leeftijd gaat. En plassen? Het is nu eenmaal strafbaar! Punt.

Inbraak blijkt dat dan weer niet te zijn zo blijkt na een kraak in Pop’s bedrijf. De videobeelden tonen drie medelanders die vastberaden en ijverig als Verkes-Wullem de hele tent overhoop halen. ‘Oooh…’ zegt oom agent, ‘dat zijn drie kutmarokkanen…’ Ik kan hier slechts uit opmaken dat oom agent deze Marokkanen kent, waarom zou je hen anders ‘kut’ vinden. Maar goed, arbeid adelt, zo blijkt want met de hele inbraak wordt verder niets gedaan. Ook niet met de inbraak van twee weken later. Het geeft niet. Pop houdt verschrikkelijk veel van haar werk, dus wat extra werk, wat zou het… Arbeid adelt. Ik zei het al.

Terug naar mijn zoon.

Hij werkt niet. Doet echt geen flikker behalve vreten, er mee smijten, pissen waar het hem uitkomt en een beetje rondhangen. Ook een halszaak tegenwoordig.
Ik overweeg dan ook hem nu al aan te geven en een verzoek in te dienen hem preventief in hechtenis te nemen. Want vroeg of laat gebeurt het toch en dan kun je het gelazer maar beter voor zijn.

[img]http://www.erickusters.nl/bk_15012005.jpg[/img]