Zaadterdag

Sinds een paar maanden word ik zaadterdag ’s morgens gewekt door de kegel die afkomstig is uit mijn luid snurkende wederhelft. Gruwelijk is de stank van drank die niet meer vloeibaar is. Verder tref ik op diezelfde morgen steevast een spermaonderbroek aan in de wasmand. Nee, deze is niet het gevolg van een vrijpartij waar ik deel van heb uitgemaakt en nee, ook niet afkomstig van onze zesjarige dochter. Gevoelsmatig mag hij opdonderen, ben ik klaar met hem als echtgenoot. Met zijn kutsmoezen, met die laffe, schuldige blik. Maar ja, de ratio wil ook wat: Het is wel de vader van mijn kind, en ik wil niet scheiden van huis met haard en lieflijke [i]jardin.[/i] Mijn plan van aanpak is ‘wat jij denkt te kunnen, kon ik lang geleden al beter.’ Uitslapen is er voor hem niet meer bij. Met de kleine naar ballet en daarna naar het winkelcentrum met een waslijst Hema, Blokker en Etos krijgt hij als ontbijt.

Gedurende die uren ben ik druk bezig geweest om mijn eigen zaadje te planten. In de Hoogvliet-supermarkt hier om de hoek liep ik een tijdje terug mijn oude vlam tegen het lijf. François, ahhh… Mijn knieën knikten nog steeds heftig ‘ja, ik wil je!’ Ik trok mijn lekkerste, ondeugende snoet en flirtte er flink op los. François hapte – net als vroeger – snel toe. Mooi! Na hem overduidelijk gemaakt te hebben dat ik hier op zaterdagmorgen altijd om 11 uur mijn boodschappen doe, vertrok ik met volle tegenzin, maar met een leuk vooruitzicht voor de volgende week.
Sindsdien loop ik quasi nonchalant maar uiterst charmant in die supermarkt rond te paraderen tussen de vaseline en het bier. [i]Et voilà,[/i] zo ook François.

Het spel, de aandacht en vooral de François die hij nu is winden mij nog erger op dan vroeger. Destijds liep ik maar wat te scoren, te testen of ik nog in de markt lag, maar viel ik altijd terug op mijn stabiele wederhelft.
En nu ben ik het zat! Vandaag grijp ik mijn kans, en François. Resoluut en zelfbewust glijden de woorden ‘François, meekomen! Ik ga je pakken en wees niet bang; ik doe echt niets wat je niet wilt’ via mijn natgelikte lippen zijn oren binnen.

We sjezen naar mijn huis en hebben vijf kwartier voordat mijn voordeurdelende bankgarantie weer thuis is. Vrijelijk sleep ik hem de trap op, ruk het hemd van zijn lekkere lijf en zoen zijn grijze borsthaar. Handen woelen en voelen, vingers trillen en tintelen en laten een gloeiend spoor achter. Tongen strelen, ongekend diepe, lange kussen overal… Vreemdgaan is niet zo slecht als Dr. Phil wil doen geloven.
‘We hebben veel bijgeleerd!’ zegt hij en we smoren ons geschater in een kussen. De buren zijn namelijk wel fan van Dr. Phil.

Nog geil maar planmatig werk ik hem rigoureus de deur uit. Meer is beloofd tussen ons, véél meer. Ik ren weer naar boven en laat het gevulde condoom op de bedhelft van mijn wederhelft leeglopen. Mag ie kiezen: óf op zaadterdag ook eens de was doen, óf een weekje woelen in een koekje van andermans deeg.