Duingras kietelt mijn armen, op de achtergrond hoor ik de golven van de Noordzee kapotslaan in de branding. De gierende frisse wind werkt als een pleister voor mijn kater en ik kan het niet bedwingen dat het prachtige landschap in combinatie met een overvloed aan rust, me terug brengen naar de essentie. En zo spendeer ik deze koele nazomerdag dagdromend en vrijwel zonder tijdsbesef, op misschien wel de mooiste duin van de gehele Terschellinger kustlijn. Bovendien heeft uitgerekend deze duin ooit decor gestaan voor een zwoele zomernacht met een vakantieliefde, een fles witte wijn en een memorabele zaadlozing. Herinneringen van inmiddels zes zomers Terschelling passeren de revu. Deze duin is mijn vriend. Duinen oordelen niet. Duinen hebben geen politieke voorkeur en kiezen geen kant in de eeuwig voortdurende strijd om religie. Duinen hebben geen wifi wachtwoord nodig om het ‘leuker’ te maken en hebben van het feit dat ze geliefd zijn, geen chronische bevestiging nodig op social media.

Abrupt wordt mijn alleenzijn verstoord door een echtpaar en hun puberende dochter. Van alle miljoen mogelijke plekken, kiezen ze uitgerekend mijn duin, om vier meter van mij verwijderd hun meegebrachte huzarenslaatje te nuttigen. Niet veel later bevestigd de zichtbaar verveelde puber dat een deel van onze maatschappij nog verder van het padje is dan ikzelf gisteravond na een halve fles rum. Ondanks dat haar ouders er alles aan doen om hun dochter te vermaken met een leuke stranddag, heeft het verwende kreng, zonder ook maar van haar telefoonscherm op te kijken, enkel en alleen uitgekraamd “Ik heb geen 3G.” niet veel later gevolgd door “er zit zand in mijn slaatje.” En hoewel het behoorlijk ver gezocht is, gaf haar tweede opmerking toch aanleiding tot binnenpret.. Mijn vroegere zaadlozing in het zand, zand in haar slaatje, slaatje in haar mond.. Oftewel, mijn zaadlozing in haar mond. Karma


Tropical B

Caribische groenteboer

5 reacties

Mien · 19 januari 2015 op 07:25

Tsja, het is eigenlijk wel triest dat zelfs op de waddeneilanden de gemeente zich niet meer verantwoordelijk houdt voor de schoonmaak van duin en strand. Aan de andere kant behoort het natuurlijk ook tot de eigen verantwoordelijkheid van de burger om duin en strand netjes achter te laten. Naast de doggydepots dan ook maar peopledepots plaatsen?

Yfs · 19 januari 2015 op 09:47

Kietelend duingras en kapotslaande golven. Het begint zowaar poëtisch, totdat de duinen opeens doordrenkt van zaad blijken te zijn! Hoewel een beetje over de (duin)top, is het je wederom gelukt om een onverwachte wending aan je column te geven. Maar pas op! Hiermee telt een gewaarschuwd lezer wel voor twee voor je evt. volgende columns!

A dirty mind……… niks mis mee! 😉

Frans · 19 januari 2015 op 10:51

Doet me denken aan de drie nonnen bij de Niagara waterval.
De eerste ziet er de tomeloze energie van God in.
De ander de nooit aflatende stroom van liefde die ons mensen ten deel valt.
De derde denkt aan seks.
Waarom, vragen de twee.
Ik denk altijd aan seks, antwoordt de derde.

Berlijntje · 19 januari 2015 op 12:28

Ik was even op Terschelling, alhoewel ik er nog nooit geweest ben. Dank daarvoor.

Aan mijn dirty mind wordt gewerkt….

Geef een reactie

Avatar plaatshouder