[i]Duocolumn: Kwiezel & In Ontwikkeling[/i]

Als een over-de-top macho dartelt onze nationale beursmacho Jort Kelder door de PC Hooft. Altijd op zoek naar rijke snuiters om ze op quasi-ondeugende wijze voor paal te zetten. Hij giebelt en kirt er vrolijk op los en gunt zo de steenrijken onder ons een verzetje. En de kijkers thuis natuurlijk ook. Jort heeft zich ontpopt tot de clown van het dorp Oud Zuid. In de PC zien we, dat hij met zijn programma voor een klein beetje plezier zorgt in het verder doodsaaie bestaan van de welgestelde vrouwen in de hoofdstad. Gehuld in bontjassen zien ze hem al van verre staan. “Och kijk, daar heb je hem weer, die pias met dat lichtblauwe overhemd en bretels. Wat zullen we hem vandaag eens wijsmaken? Ik denk dat ik een verhaal ophang over waar ik mijn chihuahua laat manicuren. Heeft hij weer zijn zie-hen-eens-belachelijk-en-mij-juist-cool-zijn-momentje. Kunnen wij ’s avonds achter de flatscreen -mèt Proseccootje- ook weer eens gillen, hè Marie-Thérèse? “

Om eerlijk te zijn: het gaat eigenlijk helemaal niet goed met Jort. Hij is doodongelukkig. Voorheen beheerste hij de rangorde van tout chic Nederland en nu moet hij ze bezighouden in een veel te dure winkelstraat. Zelf is hij niet rijk.
Dat fait accompli compenseert hij door het zo dicht mogelijk in de buurt blijven met een Tv-programma als ‘Bij ons in de PC’. Het woordje “ons” impliceert dat hij er tóch een beetje bij hoort. Op TV is Jort’s succes verzekerd.

In de Telegraaf lees ik trouwens dat “onze” Jort nog iets heeft verzekerd, namelijk zijn übernerdy beurspakkencollectief. Wat een nutteloze actie! Wie wil die bretels en pakken in Jezusnaam hebben? Wie gaat dat verzekeren? Wat wordt zijn eigen risico? Zijn sokken?

Ik ben benieuwd welke verzekeringsmacho het aandurft om de mottige beursmaatjes van Jort te dekken. Wordt het Interpolis? Zij zijn immers glashelder. Zo doorzichtig wil je die pakken van Jort echter niet op je netvlies hebben. Fortis ASR misschien? Maar die willen altijd weten wie je bent. De stroppen en bretels van Jort tonen echter een continue identiteitscrisis. Wordt het Nationale Nederlanden of ING dan? Nee, kan niet, dat is veel te plebs. Jort gaat zijn bretels van 150 euries per enkel stuk elastiek natuurlijk niet in de nationale verzekeringsmolen hangen.

Ditzo misschien? Die zijn immers 24/7 per dag bereikbaar. Op die manier kan Jort anytime, anywhere, zijn verzekeringsmacho’s checken met de vraag waar die en die bretel is gebleven en welke strop er bij past. En of zijn sokken er bij matchen. Delta Lloyd? Ik zou het niet doen. Niets is immers zeker. Zwitserleven dan? Nee, die doen immers alleen pensioenen en niemand weet voor hoe lang nog.
Ah…natuurlijk. Reaal. Off course. Al jaren regelen zij het allemaal, de stropdassen en pakken van Jort zijn dus gered.

Hoewel…. er is één maatschappij die nog beter bij Jort past. De naam, de faam, de uitstraling. Jammer genoeg zijn ze alleen actief als aandelenbankier. Zonde, het matchte zo lekker.
Binck.


Odette

Overtuigd twijfelaar. Boetseert woordjes tot sprekende beelden.

11 reacties

Frans · 2 september 2010 op 12:00

Goed geschreven en erg leuk. Ik heb er smakelijk om moeten lachen.

Avalanche · 2 september 2010 op 12:05

Heb het programma nog nooit gezien, maar Jort ken ik wel, natuurlijk. Erg leuk geschreven en met een vermakelijke uitsmijter. Mijn ‘duocompliment’!

Mien · 2 september 2010 op 14:56

Leuk dat jullie elkaar gestrikt hebben met Jort.

Je ziet haast niet wie wat geschreven heeft en dat is knap als je voor het eerst een co-column schrijft.

Ben wel benieuwd hoe jullie het schrijven van de co-column ervaren hebben.

Mien

Ontwikkeling · 2 september 2010 op 19:10

Vond het erg leuk om te doen. eens wat anders dan schrijven over nostalgie 😉
Ik vond het uitdaging om dit als twee verschillende schrijvers toch op één lijn neer te kunnen zetten.

Ik vind het een compliment om te lezen, dat het is gelukt om het stuk als een geheel te presenteren. Kwiezel.. op naar de volgende?

Kwiezel · 2 september 2010 op 19:36

Ik vond het ook erg leuk om te doen. Ontwikkeling is bovendien een zeer prettige schrijverspartner! Kan iedereen aanraden om ook eens met haar te schrijven 😉 Het leuke van zo’n duocolumn is dat de column een wending krijgt, die je niet verwacht en daarom erg verrast. Het bruggetje tussen de twee invloeden is het lastigst, maar ik vind het zelf erg geslaagd 🙂

joopvanpoll · 2 september 2010 op 20:56

Samen chinezen, da’s ook leuk.

Nimrod1979 · 3 september 2010 op 02:50

Wat bedoel je daar nou weer mee Joop? Haha. Het onderwerp boeit mij niet, net als alles wat uit Jort komt trouwens, maar wat ik wel knap vind is dat het een vloeiend verhaal is. Het leest alsof het door een persoon geschreven is. Goed gedaan.

Ontwikkeling · 3 september 2010 op 08:53

Joop, ik hou niet van chinees. sorry.

joopvanpoll · 5 september 2010 op 09:24

Ja, nou, kijk, heel het clubje vind het leuk, duoschrijven, merk ik. Ik dacht zoiets van; ik zeil graag mijn eigen koers en nu knopen we er een zeilboot naast en kijk nou toch eens., wat een mooie koers nog. Misschien snap ik het niet helemaal hoor. Trojka-schrijven, drie boten naast elkaar,is…, ach laat maar.

Ontwikkeling · 5 september 2010 op 13:17

Voor mij was het de eerste keer. Ik zeil ook graag mijn eigen koers, bang om eigen stijl te verliezen en vooral bang dat een ander mijn schrijfstijl niets vindt. Daarom zwem en dobber ik vaak alleen.
(uhm niet alleen met schrijven btw)
Het was voor mij dan ook echt een verrassing, toen bleek dat dit verhaal als uit één stuk naar voren kwam.
En verder: dobber ik gewoon door. Komt er iets leuks met twee of drie man/vrouw op het pad?
Dan zie ik wel weer 😉

arta · 6 september 2010 op 09:22

Ik vind co-columns over het algemeen niet zo veel, maar deze is leuk. Ik zie de verschillende schrijfstijlen wel, maar de overgang is absoluut niet storend.

@ Joop: Wat is dat toch met dat clubjes-gedoe en dat cynisme? Op het moment dat je jezelf hier registreert hoor je gewoon ook bij de club, hoor 😀

Geef een reactie

Avatar plaatshouder