Zeurpiet

Al groeit er niets meer op mijn hoofd en moet ik ‘s-nachts naar de WC.
Als mijn libido is gedoofd en mijn knieën zijn versleten.
Al krijg ik van die hamsterwangen en kom ik chronisch lucht tekort.
Ik hoop dat als ik oud en grijs ben, niet zo’n zeurpiet wordt.

Ik wil met jullie nog steeds ravotten al heb ik een kapotte rug.
Ik wil vergeten dat als ik oud ben, ik eigenlijk ben versleten.
Tot mijn laatste uur is gekomen, zal ik altijd blijven zoeken naar het vuur.
Het zal me vast allemaal wel gaan overkomen als ik de zeventig passeer.

Al druppel ik als regen en moet ik naar een dagverblijf.
Of zit ik in een verzorgingstehuis, de hele dag naar buiten te kijken met de TV op z’n hardst.
Als alleen mijn nek nog stijf wordt en ik al mijn grenzen overschrijdt.
Of zit ik om zes uur al aan mijn taks en stroomt het kwijl uit elke hoek.
Kijk ik elke dag Omroep Max, of draag ik weer een luierbroek.
Misschien loos ik poeder als ik kom en zijn mijn botten zo broos als bros.
Zelfs al staan mijn vingers niet meer recht en laat mijn huid al bijna los.

Maar ik word pas echt een zeurpiet.
Een hele grote brombeer.
Een oude man, als ik jullie niet meer heb.