God, vandaag heb ik de opdracht gekregen een tekening, plak, knip, knutsel werk te maken. En echt hoor als ik eenmaal een idee heb ben ik een real creabea en zal ik in de weer zijn met potloden, scharen, etc. Maar helaas het zat er niet in vandaag 2 uur lang zat ik met een leeg hoofd te bedenken wat ik ging maken. Oh het moet trouwens gaan over mij. Mij ja, mezelf als ik ergens een hekel aan heb om te tekenen, knutselen, plakken, knippen is het om dat te doen over mij. Nog 4 weken om de opdracht af te ronden. Vier weken moet ik me bezighouden met mezelf, met mezelf die beeldend uit moet gaan beelden wat ze leuk vind. Alles behalve retecool.
Mijn zusje is trouwens best gemeen. Soms is ze lief hoor, heel lief en kijken we samen films of gaan we elkaars haren invlechten. Dat wat echte zusjes doen. Lief ja.
Maar vandaag werd ik best boos, hoewel ik achteraf dat verschrikkelijke schuldgevoel had mijn lieve kleine zusje, met haar lieve kleine krulletjes en haar lieve kleine.. (nu klinkt ze wel erg klein, ze is eigenlijk al 12) werd ik toch boos.
Thuiskomend vertelde ze me fijn dat ze een spreekbeurt moest doen. Spreekbeurten zijn leuk, niets is leuker dan vertellen over je kat, sprinkhaancollectie of andere geinige hobby’s die een kind van 12 heeft. Maar nee mijn zusje lijkt op mij, mevrouw doet het over mode. Niks mis mee overigens ik was zelfs bereid haar te helpen door mijn verzameling sites te geven aan haar. Tot dat ik een schaar zag liggen en mijn stapel cosmopolitans. Onze grote keukentafel, je weet wel zo eentje waarbij ’s ochtends iedereen gezellig met cappucino en een ochtenhumeurtje ontbijt, behalve mijn zusjes dan die drinken melk. Goed voor de melktandjes. Nou onze keukentafel lag bezaaid met snippers, kleurige snippers, snippers met cosmolettertjes en cosmoplaatjes.. Juistem mijn stapel met cosmo’s was verknipt. Leuk, fijn, ge-wel-dig hoor.
Met puppyogen keek ze me aan en zei ze dat ze dacht dat het mocht. Tuurlijk mag dat niet, niemand mag dat niet. Al was je de eigenaar van de Efteling, al was je koninging Trix. Nee mag niet en daarmee basta.
Hoewel, vergeven en vergeten is mogelijk. Bij mijn zusje, ook bij de eigenaar van de Efteling, zo ook bij Trix.
De traantjes waren teruggezakt. Figuurlijk. Natuurlijk huil ik niet als mijn aanbeden Cosmopolitans worden verknipt, geeft alleen maar een reden om er meer te kopen. Afgelopen denk je dan. Maar nee tot mijn grote ergernis vertelde Zusje wat zeer leuk.
P: raad eens wat ik gewonnen heb.
Ik: weet ik niet. Een auto?!
P: nee joh. Parfum
Ik: Oh welke?
P: Mochino, I love cheap and chic.
Ik: Goh wat leuk voor je
P: en jij mag hem niet gebruiken
Ik: hij ruikt toch niet lekker!
Nou zo gaat dat dan, mag hem niet gebruiken en expres zet ze hem in de badkamer. Stiekem haalt ze hem dan ’s ochtends voordat ik de badkamer in sluip, weer weg. Nou ik zal hem niet gebruiken hoor. Ik zal er mijn met roodgelakte tengeltjes vanaf blijven. Je mag hem helemaal voor jezelf. Stom kind.
15 reacties
Mosje · 30 mei 2005 op 12:17
[quote]God, vandaag heb ik de opdracht gekregen een tekening, plak, knip, knutsel werk te maken[/quote]Zit jij op de school van Shitonya?
😛
treskink · 30 mei 2005 op 14:18
Nee hoor..
Ik zit gewoon in havo 4, dat was bij beeldvorming
champagne · 30 mei 2005 op 14:43
Het geruzie bij zusjes onderling is leuk weergegeven. Haat/liefde idee. Soms leest het wat moeilijk omdat je punten of komma’s bent vergeten te zetten of de zinnen niet helemaal soepel lopen. (zie quote) Kwestie van oefenen en het komt goed!
;-)[quote]Mij ja, mezelf als ik ergens een hekel aan heb om te tekenen, knutselen, plakken, knippen is het om dat te doen over mij. [/quote]
treskink · 30 mei 2005 op 15:12
Ik zal erop letten bij mijn volgende log. Ik vind het leuk dat ze hier wat serieuzer zijn dan op andere sites waar je een log/column op kunt plaatsen. Krijg teminste tips waar ik iets aan heb 🙂
Eddy Kielema · 30 mei 2005 op 17:54
Ik vind dat je een prettige, directe, bijna spreektaalachtige manier van schrijven hebt. Nadeel daarvan is dat je door die directheid soms een beetje van de hak op de tak springt. Je zusje komt bijvoorbeeld pas in de derde alinea ter sprake, terwijl je column over haar gaat Als je nog iets meer samenhang in je columns aanbrengt, dan is het helemaal oké!
KawaSutra · 30 mei 2005 op 18:26
Met plezier gelezen. Ik moest gelijk aan onze meiden denken. 😀
treskink · 30 mei 2005 op 19:09
Heb je gelijk in, maar meestal gaat mijn column over de dag en heb ik het eerst over iets algemeens. Kan zijn dat dat fout is. Zal erop proberen te letten. Bedankt voor de tips en complimenten!
Troy · 30 mei 2005 op 19:36
De manier waarop je schrijft komt inderdaad heel natuurlijk over. Maar zoals boven al gezegd werd, is je woordvolgorde soms een beetje storend (maar dat heeft dan vast ook weer met die spreektaal te maken). Breng iets meer een vaste lijn in je columns, iets meer komma’s (iets wat kort geleden ook tegen mij werd gezegd) en je bent er 🙂 Wat betreft de lengte van je column zit het nu wel goed. Wie schrijft, die blijft 😉 Ben benieuwd naar je volgende stukje.
Grt Troy
Louise · 30 mei 2005 op 20:07
Niks aan toe te voegen eigenlijk. Spontaan geschreven.
treskink · 30 mei 2005 op 20:10
Dankjewel voor het compliment Louise (:
Komma’s zijn nogal een probleem bij mij. Ik ben eerder bang er teveel weg te zetten. Ga me best doen bij mijn volgende schrijfsel. Bedankt voor het Compliment!
Li · 30 mei 2005 op 22:58
Het onderwerp is erg leuk. Doet me denken aan de strijd tussen mij en mijn zusje. Voreger zo’n 35 jaar geleden verknipte ze mijn popfoto en muziek expres. Heb ik haar wel vergeven maar ben het nooit vergeten. 🙁
Qua opbouw sluit ik me aan bij de vorige ‘sprekers’.
Li
pepe · 30 mei 2005 op 22:58
[quote]Ga me best doen bij mijn volgende schrijfsel.[/quote]
Volgens mij heb je hier ook al je best op gedaan en met een resultaat dat er mag zijn.
Zeker mee doorgaan, ik vind het een leuk geschreven stuk!
KawaSutra · 30 mei 2005 op 23:39
Ik kom nog even terug op de komma’s. Zoveel hoofden, zoveel zinnen. Ik vind eerlijk gezegd dat het aan komma’s niet ontbreekt. Hier en daar mis ik wel een komma maar ik zou liever zien dat je enkele komma’s vervangt door punten. Liever een nieuwe zin dan een gekunstelde zin. Dat is overzichtelijker en leest veel prettiger. Spreken doe je ook vaak in korte zinnen; dus schrijven in spreektaal ook.
Maar het blijft een leuk verhaal! 🙂
melady · 31 mei 2005 op 11:43
Best leuk geschreven voor een 15-jarige.
Leuke zinnen springen eruit zoals deze.
[quote]Onze grote keukentafel, je weet wel zo eentje waarbij ’s ochtends iedereen gezellig met cappucino en een ochtenhumeurtje ontbijt[/quote]
Ga lekker door met schrijven!
treskink · 31 mei 2005 op 23:04
Dankjewel voor al jullie positieve reacties & goede tips. Ik ga er zeker wat mee doen, schrijf nog niet zo lang dus.