Vandaag viel mij op dat een van de leerlingen waaraan ik les geef al een week niet op school is geweest. Iets dat ik niet bij haar vond passen omdat ze altijd zeer serieus was. Iets dat de rest van haar klas nooit zo kon waarderen. Ik besloot om het te melden aan haar mentor. Deze wist mij te vertellen dat zij zich had uitgeschreven van school, omdat zij zwanger was.
Het kind is hooguit 16 jaar oud. Mijn kin lag zowat op de grond. Haar vriend, die overigens in dezelfde klas zit, was wel gewoon aanwezig. Ergens vond ik dat ik me ermee moest bemoeien, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling.
16 jaar oud en dan van school gaan omdat je zwanger bent. Op dat moment voelde ik echt dat ik oud word. Ik vind het verschrikkelijk dat dit meisje haar toekomst zo verpest door op deze leeftijd al zwanger te raken. Natuurlijk zal ze het niet expres gedaan hebben, maar ze zal toch wel iets van sexuele voorlichting gehad hebben? Voor zover ik heb begrepen beginnen ze daar al in groep 8 mee.
Het ergste aan dit hele verhaal vind ik dat haar vriend dus gewoon in de klas zit. Terwijl zij haar toekomst vergooid voor zijn pleziertje leert hij rustig verder. Systeembeheerder wil hij worden.
En dat zal hem vast ook lukken, want hij is een goede leerling.
Ik dacht nog even dat het misschien dan toch goed zou komen met de twee kersverse ouders to be.
Maar na mijn oor te luisteren hebben gelegd in de klas heb ik al begrepen dat de relatie met het meisje voorbij is. Hij wil geen vader worden.
Nu weet ik dat een docent geen leerlingen mag slaan, maar ik had echt de neiging. In mijn gedachten zat hij al met zijn hoofd tusen de deur terwijl ik test hoe hard ik deze dicht kan rammen voordat er iets uit zijn oren komt lopen. Hij wil geen vader worden dus maakt hij het uit. Alsof dat het kind minder van hem maakt. Ik betrapte mij op de gedachte “waar gaat het heen met de jeugd” en bedacht mij dat ik hier ook nog steeds toe behoor.
Ook ik heb welleens onveilig gevreeen en gelukkig liep ik daar geen enge ziektes of kinderen mee op, maar het had gekunt. Maar mocht het gebeurd zijn dan zou dat mijn verantwoordelijkheid zijn geweest, en dan had ik die ongetwijfeld genomen.
Maar dat is hier dus niet het geval. En er is dus weer een bijstandsmoeder in de maak.
Iedereen maakt fouten, maar ik vind dat je dan wel de verantwoordelijkheid moet nemen om de gevolgen onder ogen te zien. Zeker als je iemand zwanger maakt. Maar kun je dit soort beslissingen wel nemen op deze leeftijd? Toen ik 15 was (hij is dus 15) ontdekte ik pas dat ik meer dan alleen plassen kon met dat ding. Maar deze jongen had het al een poosje in praktijk gebracht.
Door deze situatie heb ik wel ontdekt dat ik nog veel moet leren als docent. Ik lig namelijk wakker van deze situatie en denk na over wat ik eraan kan doen. Terwijl mijn collega’s zeggen dat wij er niets aan kunnen doen. En dat is natuurlijk ook zo.
Wij hebben er niets mee te maken.
13 reacties
Shitonya · 10 mei 2004 op 17:33
Weer een tienermoeder erbij…en alles wat je kunt doen is toekijken…het is immers hun leven, hun kind.
Ik snap echt niet waarom “kinderen” (wat dat zijn het nog) onveilig blijven vrijen, terwijl ze de gevolgen weten. Misschien denken ze wel “ach, de kans is heel klein dat ik een of andere ziekte ervan krijg” of “nah, ik wordt heus niet zwanger”. Heb werkelijk geen idee 😕
Mooie column 🙂
viking · 10 mei 2004 op 19:45
[quote]Ergens vond ik dat ik me ermee moest bemoeien, maar dat is natuurlijk niet de bedoeling.[/quote]
O nee? En waarom dan niet?
[quote]Terwijl mijn collega’s zeggen dat wij er niets aan kunnen doen. En dat is natuurlijk ook zo.[/quote]
Om heel eerlijk te zijn wordt ik onpasselijk van deze column. Ik ken best veel leraren, in de familiekring (het komt in de beste families voor) en ook daarbuiten. Eén ding valt me bij deze beroepsgroep op: een uitermate laffe houding ten opzichte van dit soort situaties. En ja, ik begrijp best dat het jullie allemaal o zo moeilijk wordt gemaakt door een gebrek aan bevoegdheden, respect en wat niet meer.
Wordt het niet eens tijd dat jullie geitenbreiers niet eens wat daadkrachtiger weerstand bieden aan dit soort gedoe?
[b]Kappen met jullie eeuwige geleuter in de vergaderruimtes![/b]
Bakema_NL · 10 mei 2004 op 22:18
[quote]Het ergste aan dit hele verhaal vind ik dat haar vriend dus gewoon in de klas zit. Terwijl zij haar toekomst vergooid voor zijn pleziertje leert hij rustig verder. Systeembeheerder wil hij worden.[/quote]
Ja, als gozer heb je het altijd gedaan natuurlijk. Ik denk dat ze het toch beiden gedaan hebben……..of ik moet iets gemist hebben.
En het is heel slim dat hij verder leert eigenlijk, gaat ie misschien nog een aardige boterham verdienen wat het kind alleen maar ten goede kan komen nietwaar?
Ik praat het niet goed hoor, het is gewoon te dom voor woorden, maar het is echt niet alleen die gozer die hem er even inprikt, de dame in kwestie zal ook niet geheel onwelwillend de beentjes gespreid hebben……….en beiden moeten toch aan voorbehoeding denken.
Het lijkt de Bijlmer wel, daar is het al vrij normaal om op die leeftijd (of jonger) moeder te worden……..heel triest.
Reveal · 10 mei 2004 op 22:26
@Viking :
Ik had het misschien iets duidelijker kunnen neerzetten, maar de aangehaalde citaten waren sarcasme. Ikzelf ben nieuw in het docentenvak, en ik vind dat als wij dit kunnen voorkomen, dat wij dat ook moeten doen. De instelling van de school is op dit moment “zij ging van school, verder kunnen wij niets meer doen”. Ik vind dat het docent zijn verder gaat dan alleen maar in de lesuren. Er moet wezelijk iets veranderen in het onderwijs, want dit gaat natuurlijk niet goed op deze manier. De eindverantwoordelijkheid ligt natuurlijk bij de leerling en diens ouders, maar een beetje betrokkenheid met de leerlingen (iets dat bij de oude rotten in het vak helemaal is weggesleten) is alleen maar goed.
Als ik mijn bezorgdheid uit tegenover mijn (oudere) collega’s, krijg ik te horen “Niet onze zaak”, “Kunnen we niets aan veranderen”. “Plicht van de ouders” … vandaar ook deze column. Tips over hoe ik dit verder kan aanpakken hoor ik echter graag.
In tegenstelling tot uitgemaakt te worden voor geitebreier.
Reveal · 10 mei 2004 op 22:29
@Bakema_NL
Ik heb hierbij inderdaad de kant gekozen van het meisje, maar dan vooral om de reden dat hij direct de relatie verbrak omdat hij geen vader wilde worden. Alsof dat nu niet het geval is.
Hij neemt zijn verantwoordelijkheden niet, en dat is wat mij het meeste dwars zit aan deze situatie.
Irma · 10 mei 2004 op 22:33
Ik ben absoluut geen leerkracht, maar ik zou me kunnen voorstellen dat school en ouders samenwerken in dit soort situaties in het kader van gedeelde verantwoordelijkheid i/z ‘opvoeding’en sociale vaardigheden. Is er geen contact geweest tussen ouders en school betreffende deze kwestie?
eveltje · 11 mei 2004 op 05:01
vorig jaar is een meisje uit mijn klas bevallen van een prachtig dochtertje, zij heeft met de steun van het leerkrachtenkorps haar school kunnen afmaken. ook haar vriend is het afgetrapt, maar helpt wel met de opvoeding. Het is dus mogelijk.
Nu sit dat meisje in de universiteit, en naar ik weet doet ze het daar behoorlijk.
heel veel leerkrachten hebben haar geholpen door op haar dochtertje te passen tijdens een examen en velen hebben ook oude kleertjes van hun kinderen geschonken.
Ga praten met het meisje en zie of jullie iets kunnen uitwerken zodat zij minstens nog haar humaniora kan afmaken.
viking · 11 mei 2004 op 09:32
[quote]En dat is natuurlijk ook zo.[/quote]
Wellicht had je deze laatste zin moeten weglaten. Nu wek je de indruk wél een geitebreier te zijn. Maar ik geef je het voordeel van de twijfel ondanks dat ik al veel jonge leraren en ambtenaren heb horen zeggen dat ze eens even tegen de stroom in zullen gaan zwemmen; de meesten kiezen na enkele jaren voor de makkelijke weg. Go with the flow heet dat. Ik noem het een volkomen gebrek aan karakter.
Laat je ons over tien jaar weten welke keuze je hebt gemaakt?
Mosje · 11 mei 2004 op 09:38
[quote]maar ze zal toch wel iets van sexuele voorlichting gehad hebben? Voor zover ik heb begrepen beginnen ze daar al in groep 8 mee.[/quote]Verkeerd begrepen! Op de school waar mijn kids zaten al veel en veel eerder! Trouwens, je laat zoiets niet alleen over aan de school. Eerst verantwoordelijk blijven toch de ouders.
Godspeed · 11 mei 2004 op 09:49
[quote]humaniora[/quote]
Humaniora (Letteren, Godgeleerdheid, Wijsbegeerte)
De oude benaming lagere en hogere cyclus wordt niet meer gebruikt. Ook de termen oude en moderne humaniora hebben in de eenheidsstructuur hun betekenis verloren; men spreekt eerder over een klassieke en algemene vorming.
Aha … Algemene vorming
[url=http://www.phil.uu.nl/staff/rob/2004klm4/begrippenlijst.shtml#H]Humaniora[/url]
Zo ik ben weer bij:-)
Eftee · 11 mei 2004 op 11:40
Triest dat die jongen niet doorheeft dat hij net zoveel gedaan heeft aan de zwangerschap, als het meisje.
De eerste verantwoording ligt inderdaad bij de ouders. Pas als school om hulp gevraagd wordt, mogen ze, naar mijn mening, proberen te helpen. Of het moet iets zijn wat de ouders niet eens weten, dan moet de school de ouders op de hoogte brengen.
Al eens geprobeerd de ouders te bellen, om te vragen hoe het met dat meisje gaat en te vragen of je ergens mee kunt helpen?
Ma3anne · 11 mei 2004 op 12:43
In een geval als dit lijkt me, dat je als school niet gaat zitten afwachten als een leerling niet meer komt. In elk ander geval ook niet trouwens.
Maar ja, op die gigagrote scholen… wie is degene die eventuele begeleiding op zich neemt? Het is zo gemakkelijk om de verantwoording op andere collega’s af te schuiven…
Dat men als docenten zegt hier niets mee te maken te hebben, vind ik bedroevend. Oke, de privézaken misschien niet, maar over de verdere opleiding van het meisje zal toch gesproken moeten kunnen worden. Minstens met een vertrouwensdocent.
Het feit, dat jij er een column over schrijft en ermee zit, zegt wel iets over de manier waarop je docent zou willen zijn. Je betrokkenheid bij deze leerling pleit voor je.
Hou vooral je eigen koers aan en volg je eigen weg. Er is een schreeuwend tekort aan betrokken leraren!
Dees · 11 mei 2004 op 18:46
Tsjongejonge, daar staan de stuurlui! Ik sta er overigens nu lekker naast, maar ik heb eerder wel voor de klas gestaan en een aantal jaren met kinderen gewerkt.
Hebben jullie enig idee hoeveel kinderen met problemen er rondlopen op een gemiddelde Nederlandse school? En ja hoor, er zijn ongeinteresseerde leerkrachten, maar er zijn ook ongehoord veel die zich tot het uiterste inspannen om hun leerlingen zo goed mogelijk te begeleiden op alle fronten.
Dat veel mensen probleemkinderen blijkbaar een exclusief probleem voor een school vinden is al lichtelijk bizar, maar als ze dan ook nog gaan roepen dat je het niet goed doet als je het ook ff niet meer weet (wat mijn interpretatie is van het verhaal van Reveal), bekruipt me helemaal de neiging om te gillen “ga zelf de barricades op”, ipv rotte tomaten van beneden te gooien.
Ik werk nu weer vijftig/zestig uur in de week in het bedrijfsleven. Toch heb ik het nog nooit zo zwaar en druk gehad als die paar jaar als docent. En toen werkte ik officieel maar zestien tot twintig (les-)uren in de week. Maakt mij dat ook een geitenbreier? Sorry, maar dan weet je niet echt waar je het over hebt.
Het zou mij overigens hogelijk verbazen als dit meisje verder vergeten wordt op de school van ‘Reveal’. Dat is iig niet mijn ervaring met en indruk van de meeste middelbare scholen. Wel kan ik mij een opmerking in deze trant voorstellen van een meer ervaren docent aan het adres van iemand die hier wakker van ligt. Er is een middenweg mogelijk tussen de hier (m.i. onterecht) vermoede onverschilligheid en het nachten wakker liggen van een probleem. Het eerste levert niets op, maar of de tweede optie op termijn meer zal opleveren? Het lijkt mij sterk