Zwart – Wit

[b]Februari 1990[/b]

Er zit een man, zwart, met een vlassnorretje gedegradeerd tot een nummer vast in een cel.
Hij buigt geen wasknijpers voor een schamel loon, heeft geen kabeltelevisie, geen MTV waar hij waar hij zijn nummer kan horen. Misschien een oude transistor die op zink-bruinsteen batterijen al krakend het ‘[i]Free[/i]’ op Radio Pretoria laat horen. De man staat voor zijn gedachte, een gedachte zonder racisme, zonder kleurverschil. Het is een man die na 27 jaar gevangenschap roept: “[i]Free![/i]”
Het nummer, 466/64 heeft een gezicht, een mooie ‘kop’ en heeft weer een naam!! Nelson Mandela!! Een ego ondergeschikt aan het volk.
Mandela, huisvriend van ons Koninklijk Huis, bijnaam ‘Rolihlahla’. De ‘onrustzaaier’ wint, meer dan verdient, de nobelprijs voor de vrede.

[b]Februari 2004[/b]

George W. Moppersmurf & Tony Klungelsmurf met een land en leger als verlengstuk van hun waarschijnlijk te korte fallus jagen mensen op, zoeken naar massavernietigingswapens die er niet zijn, zoeken naar alles ‘behalve’ naar economisch gewin.
Een land en volk ten dienste van twee ego’s.
George Peppi en Tony Kokkie luisteren niet naar de radio, maar playbacken overgeil en [i]lip-sync[/i] mee met de satellietverbinding: “We’ve got him.”
Ik dacht dat ‘oil’ een zelfstandignaam woord is, en dus als: “We’ve got IT” betitelt moet worden.

De witte duif vliegt over en laat een donker spoor na…

[img]http://home.hetnet.nl/~columnx5/copyrightmartijn.jpg[/img]