Begrijp mij niet verkeerd, ik ben geen Jehova’s Getuigee n sta erg ver van hun overtuiging af en zal mij ook niet snel laten overtuigen om hierin te veranderen. Maar dit betekent niet dat ik niet dankbaar ben voor hen. Als iemand gelooft dat de enige manier om het Paradijs te bereiken is om te denken zo als zij denken en zij proberen mij vervolgens te overtuigen te denken zoals zij. Dan ben ik niet beledigt. Nee, dan ben ik dankbaar dat zij pogen mijn denken te veranderen.
Het gaat niet gebeuren, maar zij proberen het met als doel daar niet zelf beter van te worden, niet met als doel slechts aanhangers te krijgen, maar met als enige doel mij te redden! is toch pracht, dat is toch heldhaftig, dat is toch onzelfzuchtig. Dat is toch liefde. Als een Jehovah’s Getuige mij probeert te overtuigen, kopie van de Wachttoren in de hand een gulle glimlach op het gezicht, dan glimlach ik terug en vertel hem dat ik oprecht dankbaar ben voor wat hij doet, voor zijn onzelfzuchtigheid, zijn liefde en voor zijn poging mij te redden.
Ik vertel hem dat hij ondanks alle paden van minder weerstand die hij op dit moment hadden kunnen wandelen, hij ervoor kiest hier op een willekeurige plek, in een willekeurige straat zomaar een vreemdeling te redden, dat dit liefde is! Ik vertel hem dat dit mijn Geloof in de wereld weer herstelt en dat dit hard nodig was. Ik vertel hem dat ik blij ben dat er mensen zijn die anderen proberen te redden. Ik vertel hem dan dat ik mijn eigen pad wel vind en wens hem een welgemeende prettige dag, maar dankbaar ben ik wel.
24 reacties
Nummer 22 · 26 oktober 2016 op 07:08
Bram, een zo waarlijke helpe mij iedereen dit verslag als de oprechte getuige zonder vooroordeel met applause te beantwoorden??
Maar….ze komen toch nooit alleen aan de deur?
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 09:29
Dank je wel voor je reactie :). En nee, deze persoon kwam ik toevallig op straat tegen, alleen voor de verandering.
NicoleS · 26 oktober 2016 op 07:20
Grappig dat jij er zo naar kunt kijken. Ik word altijd kriebel van deze betweters. Goed debuut!
NicoleS · 26 oktober 2016 op 08:57
Kriegel dus
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 09:29
Haha kriebel had ook gemogen :). Dank je wel voor je reactie!
Meralixe · 26 oktober 2016 op 08:32
Bram, welkom op column x.
Nee hoor, geen potjes maar ook geen bloemetjes wat betreft uw schrijven. Dat doen we later wel eens…
Maar, mag ik toch iets zeggen over het inhoudelijke?
1) Het was bij je allereerste column nog al riskant een bepaalde groep mensen te viseren.
2) Je deed dit dan wel op een propere manier door meerdere keren ‘dankbaar’ te wezen.
3) Daar maak je naar mijn inziens een vergissing door te stellen dat die mensen het voor u doen, dit terwijl ze het op de keper beschouwd toch enkel maar voor zichzelf doen. Willen ze er blijven bij horen dan zijn ze ‘verplicht’ tot een zeker aantal uren mensen opzoeken.
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 09:32
Dank je wel voor je reactie. Het is deels gebaseerd op ontmoetingen en deels omdat ik zelf niet religieus ben maar wel veel religieuze mensen ken, waaronder een getuige – die het niet doet omdat het moet (niemand controleert het zoals hij het me uitlegde) maar omdat hij oprecht mensen wil redden.
Mikescolumnhoekje · 26 oktober 2016 op 08:45
prima debuut hoor! het onderwerp en jouw insteek in dit verhaal zijn voor mij echter een ver van mijn bed show.
desalniettemin(daar issie weer!) prima, lekker blijven schrijven.
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 09:33
Ga ik doen! Dank je wel voor je reactie, ik hoop dat ik nog meer kan schrijven, ik vind het erg leuk!
Mien · 26 oktober 2016 op 09:17
Love makes the world go round. Strumblin’ down. Cloud. Welcome!
emaessen · 26 oktober 2016 op 11:36
Niks mis met je manier van schrijven of je houding tegen die club.
Ik ben best bereid eens met fanaten over mijn houding naar mijn robots te praten. Hij is ook niet drammerig of zo geworden en het gesprek werd netjes afgerond. Vervolgens bleef hij net zo lang vergeefs aankomen tot ik voet bij stuk hield nadat hij dwars door een stortbui kwam.
Nog mazzel dat hij alleen bleef komen. Die gasten zijn net zo fanatiek als scientology. Nee, dan liever een Belgische die steekt in plaats van zijn voet zijn kop tussen de deur. Probleem meteen opgelost!
emaessen · 26 oktober 2016 op 11:40
niet robots maar roots dus
StreekSteek · 26 oktober 2016 op 12:05
Zo worden we niet gered voor het paradijs maar voor de wereld. Heel sympathiek stuk; wel met enkele verbeterpuntjes voor spelling en stijl.
Ik ken een JG hier in de straat en weet hoe anders, in positieve zin, het er werkelijk aan toe gaat dan velen denken; en hij kan meer bier op dan ik!
emaessen · 26 oktober 2016 op 12:10
Die vergelijking met scientology heb ik niet uit eigen ervaring. (die lui werden al gelijk kwaad dat ik niet ook hun boek kocht). Toch ben ik benieuwd hoe jij duidelijk maakt dat nee nee betekend.
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 20:27
Haha ja precies, het gaat me om het andere perspectief. Ikzelf zou ook niet voor hun overtuiging kiezen.
En ja zeker, ik moet nog veel leren op spelling en stijl, maar dat hoop ik onder andere hier te doen 🙂
van Gellekom · 26 oktober 2016 op 13:20
Prima column. Dank. En welkom
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 20:28
Dank je wel 🙂
pally · 26 oktober 2016 op 16:07
Mooi om iemand voor de verandering positief over Jehova’s getuigen te horen praten. Tja,ik hoorde eens iemand die op een benedenwoning woonde, zeggen: “ik roep altijd naar beneden:’Zet maar op de trap!’.
pally · 28 oktober 2016 op 13:23
Sorry! bovenwoning, Natuurlijk…
pally · 26 oktober 2016 op 16:08
Welkom hier, dat vergat ik nog.
Bram van de Gevel · 26 oktober 2016 op 20:28
Dank je wel, blij hier te zijn, ik hoop hier veel te leren
Esther Suzanna · 26 oktober 2016 op 16:55
Ik word wel weer blij van jou bijdrage. Hartverwarmend welkom geheten. Gelukkig mag iedereen hier zijn verhaal doen, hoeft er niks verkocht te worden en niemand bekeerd tot het schrijverschap, dat scheelt.
J.oost · 27 oktober 2016 op 00:27
Van harte welkom op columnx Bram.
Bij ons komen de Jehova’s getuigen meestal met het hele gezin. De kleine kinderen spelen dan met de hond en proberen zo de weg vrij te maken voor een gesprek. Tactiek noem ik dat.
Een beetje schrijver gelooft natuurlijk niet in God. Die onderzoekt alles kritisch, doet aan waarheidsbevinding en volgt zijn eigen weg. Het mag duidelijk zijn dat ik om die reden geen echte schrijver ben.
Nummer 22 · 27 oktober 2016 op 07:47
Welkom!
Op een bord hoog aaneen lantarenpaal in mijn vorige woonplaats in het groene hart zag ik de foto van een papegaai en de tekst.” Vloeken is aangeleerd!”….. met een geschreven tekst daar weer onder” Bidden ook!”
Kijk, daar werd ik zo vrolijk van dat ik bijna tegen een andere weggebruiker reed die spontaan begon te vloeken. Op de brug (waar jaren later de hijskraan op huizen flikkerde) liep een stoet met den bijbel in de hand in stilte naar hun kerk.
(tegenover het chinese restaurant, maar deze info terzijde). Hun storm zou tijdens hun dienst als stront uit de opengesperde mond over hen neerdalen.
” De toorn van den heer” de vloek van den duivel. Aangeleerd, precies! Aan u de vraag” wat is de naam van die gemeente?” U hebt nog maar 1 hulplijn.
?