100% vrouw

‘Nou en toen zei zij dus: “ik heb hem eraf gebeten.”
Sorry, wat zei ze?!
‘Dat ze hem uiteindelijk zo zat was dat ze hem eraf heeft gebeten.’
Jezus…waar haal je die maffe wijven toch vandaan…
‘Ja hoor is, als je haar zou zien zou je wel anders piepen. Dat meissie joh…pffff. Ik zal je zeggen, die heeft echt alles waar ik als tiener al van droomde. Alles op de goede plek en in de juiste..’ Stil nou is even… Neem nog een slok en luister nou eens voor één keer naar mij. Zo gaat het nou al vanaf het begin met jou en dat weet je zelf ook wel. Jij bent een magneet voor foute vrouwen. Ze hadden jou op de miljonairsfair moeten inzetten. Bij de deur, als lokaas. Zouden ze nergens last meer van hebben. Het gezeik begon al met die Marokkaanse toen. Haar broers dachten…
‘Ach, ik…’
Néé.., even je kop houden nu. Als ik toen niet toevallig in de buurt was hadden we je weg kunnen dragen. In twee stukken als het aan hun lag. Jij bent er verdomd goed vanaf gekomen met die neus van je en dan kwam dat nog grotendeels door hun verbazing.
‘T’is er eigenlijk alleen maar mooier op geworden…’
Heb je haar ooit nog gezien trouwens? Ze woonde toch bij je in het dorp?
‘Nee, nooit meer gezien.’
Hmm… Who’s next?
‘Zeg jij het maar.’
Oh ja! Dat mokkeltje uit Nigeria. Leuk hoor, die witte tandjes en die oorlellen. Alleen je creditcards vonden het opeens niet meer zo leuk he. Toch?
‘Jaja….’
Dat bedoel ik. Wie hebben we nog meer in de aanbieding? Mevrouwtje Portikova! Hoe kon ik haar vergeten. Hoe oud was ze nou? Eenentwintig?
‘Hóhó! Twintig zeker!’
Oké, twintig dan. Dat leek nog wel even goed te gaan en om je waarheid te zeggen, ik mocht haar ook wel. Ze had zeker haar charme. Maar dat viel meneer de directeur ook op. POEF! Weg was ze. “We’re proud people, we’re proud people. We stick by you.” Túúrlijk…. Van twee walletjes eten, dáár was ze goed in.
Ik wil maar zeggen lieverd, dat jij maar weer beter op mannen kan vallen.
‘Op mannen?!?! En me weer tot pulp laten slaan zeker! Nee meis…, dat is een voor altijd gepasseerd station.’