Zo. Dik tevreden trek ik de deur achter me dicht en spring op de fiets. De rest van de dag ben ik vrij en ik ga het er van nemen ook. Geen verplichte nummertjes, alleen maar dingen met een hoog jammie-gehalte. Ik wil het [i]mmmlekker[/i]-gevoel minstens tot vanavond door mijn lijf voelen zoemen. Daar hoort een kadootje bij. Een spontaan kadootje, voor mezelf. Geen gewik en geweeg, gewoon de eerste de beste winkel binnen en kopen met die hap. Verantwoord of niet. Liever niet. Le Duc ben ik net voorbij en terugrijden valt niet onder de categorie spontaan.
Dus koop ik bij de ANWB een stappenteller. Geen idee wat ik ermee moet, maar het voelt goed. Ik kan nauwelijks wachten tot ik thuis ben om het ding te testen. Ik test namelijk alles, ben wild op testen. Eens kijken wat het registreert en wat de teller onder een stap verstaat. Er moet van alles ingesteld worden; de lengte van mijn stappen, mijn gewicht. Ik kan er zo de chatroom mee in. Maar eerst lekker lopen.
Aangezien het calorieverbruik ook nauwkeurig wordt bijgehouden, stap ik met een yoghurtbreaker de deur uit. De echte joggert gaat voor yoghurt.
Ik zet de hele handel, samen met mijn verstand op nul, gooi mijn ledematen in het rond voor de warming-up en ben op weg.
Mijn stappenteller telt en mijn kers-fruit bungelt ritmisch mee. Lastig. Hoe zou het met mijn energievoorraad staan? Moet deze niet eens aangevuld worden? Stop, klepje open, check. Ja hoor, daar kan wel een breakertje tegenaan.
Al lurkend en joggend ben ik er even later van overtuigd dat ik het niet slecht zou doen in de Friesche Vlag reclame. Mijn fantasie treedt acuut in werking en ik betrap me erop dat ik wat eleganter rechtop ga lopen. Met soepele tred verslind ik asfalt en yoghurt totdat ik het laatste beu ben en het restantje calorieën in een passerende prullenbak tetter. Alstublieft.
Meteen even tijd om de tussenstand op te nemen. Al 3000 stappen, dat gaat lekker. De afstand is vermeerderd en het calorieverbruik vreemd genoeg ook. Het blijft een klein dingetje natuurlijk, kan niet alles bijhouden.
Vooruit maar weer, bijna slalommend om de mensen heen. Joggers, wandelaars, hondenuitlaters, treuzelaars. Irritant. Volgende keer ga ik ’s nachts. En dan heb je nog van die ongelooflijke humoristische mensen die menen grappig te zijn door te roepen: “Hé, ze hebben ‘m al, stop maar!”
Eén keer is best leuk maar om nou elke honderd meter dezelfde lol te horen.
Opgezweept door mijn stappentellertje dat mij straks de keiharde resultaten van mijn conditie zal tonen, loop ik veel te ver en veel te hard.
Buiten adem kom ik thuis, plof als een dweil op de bank en kan geen pap meer zeggen. Mijn snipperdag loopt ten einde en mijn jammie-score zoek ik straks wel op.
In mijn stappenteller.
15 reacties
WritersBlocq · 6 juni 2005 op 11:26
Binnenkort voor een prikkie te koop: de stappenteller van Louise! *
Gaaf verhaal, de originele titel smaakt naar meer 😀
* http://www.examedia.nl/columnx/modules/news/article.php?storyid=3060
Troy · 6 juni 2005 op 13:04
Ik denk dat King en jij voortaan maar samen een snipperdag moeten nemen, zodat jullie samen een leuke column kunnen gaan schrijven 🙂 Minder vermoeiend voor jou en dan neem je King meteen even mee naar een reisbureau 😉
Grt Troy
Dees · 6 juni 2005 op 13:17
Joggen beneemt mij vaak ook de adem. Ik doe toch liever King Arthur’s snipperdag, denk ik. Desnoods tel ik dan muisklikken 😉
Wright · 6 juni 2005 op 14:07
[quote]Le Duc ben ik net voorbij en terugrijden valt niet onder de categorie spontaan. [/quote] 😀
Volgende keer toch maar ‘niet spontaan’ naar le Duc, Louise?
Maak je er gewoon en slipperdag van. 😉
Kees Schilder · 6 juni 2005 op 15:43
Probeer het eens met een sportschool 😀
Leuk weer!
Mosje · 6 juni 2005 op 18:01
Le Duc voorbijrijden en een stappenteller kopen, dat is voor mij zoiets als een mooie vrouw links laten liggen en een boom omarmen.
Tja, New Age……..
😛
(leuk iniatief, één titel, vier columns)
Ma3anne · 6 juni 2005 op 18:21
Ik weet nog wel iemand die die stappenteller misschien van je over wil nemen. Het schijnt een druk-druk-druk-typje te zijn. 😀
WritersBlocq · 6 juni 2005 op 18:27
[quote]Ik weet nog wel iemand die die stappenteller misschien van je over wil nemen. [/quote]
ik ben iemand!
Louise · 6 juni 2005 op 19:16
En toch is die stappenteller best leuk hoor en weer eens wat anders dan die le Duc-apparaten.
Het één registreert terwijl ik beweeg, en het ander… 😀
Aan bomen knuffelen doe ik niet! Mosjuh!
KingArthur · 6 juni 2005 op 20:06
De hele weg heb ik hiervan genoten. Vanaf de Willemstraat over de Emmasingel, de Vestdijk af naar de Hertogstraat om via de Statumse dijk bij het stadswandelpark uit te komen. Leuk!
KawaSutra · 6 juni 2005 op 21:15
[quote]Buiten adem kom ik thuis, plof als een dweil op de bank en kan geen pap meer zeggen[/quote]
Als jij en champagne nou even hadden overlegd, had je er gezamelijk een gezellig dagje van kunnen maken. Dan lijkt me jouw stadswandeling toch wel te prefereren. 😀
Of je had bij King achter de PC aan kunnen schuiven en kiezen voor een virtuele voettocht naar Rome, onderwijl debatterend met Dieperik voor de nodige diepgang. 😀
Al met al een geslaagde samenwerking!
pepe · 6 juni 2005 op 21:30
Ook deze vind ik geweldig leuk.
[quote]Geen verplichte nummertjes, alleen maar dingen met een hoog jammie-gehalte. [/quote]
Le duc heeft toch ook wel een hoog jammiegehalte?
champagne · 6 juni 2005 op 22:37
He Lou, we hebben dezelfde logica…adembenemend is letterlijk adem benemend.
Le Duc versus ANWB? En jij kiest dan de ANWB?!
We hebben gelukkig wél verschillende voorkeuren 😛
Leuke column! (hoe kom je aan zo’n mooie titel, by the way?)
Louise · 7 juni 2005 op 07:15
[quote]We hebben gelukkig wél verschillende voorkeuren[/quote]
Valt reuze mee 😀
sally · 8 juni 2005 op 11:33
Beetje late reaktie, maar hij is weer leuk louise.
Zonde van je vrije dag trouwens.
dat joggen…
ga toch lekker op een terras zitten. :pint: 😀
groet Sally