Tegenwoordig hebben alle kinderen bijna ADHD (eigentijdse kinderen worden ze genoemd) Alhoewel IS het wel ADHD? Ik denk van niet! Het wordt te snel in het hokje ADHD geplaats waardoor het oorspronkelijke probleem wordt overzien! En er te snel onnodig medicijnen worden voor geschreven! Kinderen worden tegenwoordig vol gegooid met allerlei informatie.. Tv, school, jeugd trauma’s, gestreste ouders die zelden tijd hebben om echt te luisteren naar wat hun kinderen hebben te vertellen over vragen of problemen! Een CHAOS is het! Met grote verwachtingen van hun kinderen. Dit alles zorgt voor grote onrust… het hoofd zit vol! Deze onrust zorgt voor hyperactiviteit wat ik ook bij mij zie!
Er is geen plek meer voor rust en aandacht wat ten koste gaat van het kind en ook de ouders zelf! Ik was altijd introvert en super gevoelig. Mijn moeder was er voor me maar niet altijd! Omdat ze zelf gestrest was… Dus af en toe kon ik goed met haar praten over ALLES (emoties, problemen, zorgen, school, toekomst en leuke dingen!) wat heel fijn was! Maar het gebeurde ook vaak dat ik voor een dichte deur stond!
Ik denk dat dit een groot probleem is in de maatschappij van vandaag, waar wat aan gedaan moet worden! Ik denk dat velen het probleem ook niet zien of begrijpen!
Er moet weer rust gecreeerd worden, zodat kinderen weer aandacht kunnen besteden aan wat daadwerkelijk voor hun belangrijk is, voor de opvoeding, voor hun zelf ontwikkeling!
6 reacties
fjag2003 · 8 oktober 2006 op 18:19
Je hebt gelijk, daar komt bij dat mensen tegenwoordig ook een hype lijken te maken van het nemen van prozac en ander soort middelen.
Overigens, ik ben het eens met de inhoud van je column, maar ik vind het meer een ingezonden brief voor de krant dan een column. Iets wat steeds vaker te zien is op columnx.
BrokenHalo · 8 oktober 2006 op 18:36
Vond het niet een lekker om te lezen door al die uitroeptekens en verschillende punten die elkaar heel snel opvolgden.
Ben het ook niet helemaal eens met je standpunt, het komt op mij over dat je vind dat het slecht is als een ouder niet altijd onbeperkt tijd heeft voor een kind. Het ene kind is hier natuurlijk gevoeliger voor als een ander. Maar uiteindelijk gaat het toch om de kwaliteit van de tijd als de kwantiteit? En als je gestresst bent, ja dan ben je dat, ik denk dat het schadelijker is voor een kind om het voor de gek te houden door te doen of er niks is.Want ze voelen een stemming haarfijn aan, en als je dan bewust een ander signaal af gaat geven is dat heel verwarrend. Ik ben het wel eens met je standpunt over medicatie, die word vaak te snel en zonder goede reden uitgeschreven voor kinderen, maar het is wel zo dat in sommige gevallen het echt kan werken voor een patient en echt helpt.
BabyBandit · 8 oktober 2006 op 21:25
Dat je het niet lekker las is een mening.. misschien een confronterende tekst?! Ik volg jou ook niet helemaal.. Eerst zeg je ik ben het niet eens met je standpunt en later kom je daar op terug:S Dat volgt ook niet echt om eerlijk te zijn. Misschien vat je het allemaal te persoonlijk op en dat is niet de bedoeling ik verwijt namelijk niemand iets ik geef alleen een mening.
Ik vind dat je je kind niet moet betrekken bij je persoonlijke problemen.. Moet je een kind eerlijk vertellen dat je bijv. ontzettend gestrest bent omdat je een kutbaan hebt.. Of bij je kind ruzie gaan schoppen met je partner. Dat is naar mijn mening alleen maar schadelijk! Je hoeft niet te liegen maar een kind hoeft dit ook niet allemaal mee te maken, plaats hem dan niet in zulke situaties zodat je niet HOEFT te liegen! Ik snap wat je bedoeld met dat een kind haarfijn aanvoelt wat er gaande is (kinderen zijn slimmer dan mensen denken) dus daarom is het belangrijk dat je je kind hier zo min mogelijk in betrekt!
Medicatie helpt idd wel maar lost het hoofdprobleem niet op.
Ik heb een paar van jou columns gelezen en vind ze goed, misschien moet ik nog leren. Mijn gevoel erbij komt sterk naar boven dat merk je dus aan de uitroeptekens daarom vind ik het ook niet storend en misplaatst.. Druk, hectisch wat het ook mag zijn ik vind dat ik mijn mening goed heb weergegeven en sta ook achter mijn standpunt! 😀
KawaSutra · 9 oktober 2006 op 00:09
Ik denk dat je wel gelijk hebt. Gestresste kinderen worden denk ik vaak getypeerd als ADHD-kinderen. Voor de laatste groep is medicatie prima maar voor de eerste groep zou gekeken moeten worden waar de stress vandaan komt en of daar iets aan te doen is. Bijv. begeleiding in de gezinssituatie.
Teveel leestekens kun je beter vermijden anders is het effect weg van wat je er eigenlijk mee wilt bereiken.
arta · 9 oktober 2006 op 19:01
Ik ben het ook eens met je standpunt. Ik zie om me heen dat kinderen die toevallig niet “doorsnee” zijn, heel snel een stempel op zich krijgen. Naar mijn idee vaak onterecht.
pally · 12 oktober 2006 op 14:44
Ik vind dat je met je column niet veel nieuws brengt.
waar je overigens wel gelijk in hebt is dat ADHD een etiket is dat gauw overal wordt opgeplakt.
En het is al gezegd, maar met zoveel uitroeptekens
verzwak je je tekst.Een woord schreeuwen werkt veel beter dan drie zinnen schreeuwen…