Ik maak me ernstig zorgen. Ik maak me dik over dun. In het rijk der dun-oh-foben spit dit Dikkerdje Dap het onderdelf. 87 Kilo schoon aan de haak. Ik ben potverdikke weer aangekomen. Geen gram eraf. Geteisterd door kopzorgen zou ik graag tig grammen kielhalen. Ik gruwel van mijn gramschap. Er hangt een gramschap van 10 kilo in de nabijheid van mijn navel. Nee, het gereedschap onder mijn afdak zal zeker nog niet roesten. Mijn natuur heeft anders beschikt. Gevoelsmatig zweven kilo’s vet door mijn hoofd. En het is geen lui vet. Verstopt raakt mijn hoofd van al die keuzes die dagelijks antwoord behoeven. Van alle beslissingen die dagelijks genomen worden. Kleed ik me eerst aan of ga ik eerst naar het toilet? Wat doe ik op mijn brood vandaag? Rij ik via de snelweg of binnendoor? Bel ik of stuur ik een mail? Gaat de rente zakken of stijgen? Koop ik dit wel of niet? Allemaal dikmakers. Allemaal stressjes. Zo werkt het bij mij. Ik ben dan ook altijd jaloers op magere stresskippen. Al dat gestress en gejaag tilt mijn balans vaak hevig naar de bovengrens op mijn emo-weegschaal.

Het lijkt zo simpel. Dat afvallen. Is het niet slechts een kwestie van aanpakken en eraan gaan staan? Bewegen en ash moven. Ik moet gewoon zoetjes, zoetjes laten staan. Hevige honger leren trotseren. Marsen, Nutsen, Snickers, witte chocola, lonkende liflafjes, vooringenomen achterafjes, domme tussendoortjes, ik kan ze simpelweg niet weerstaan. Vervaarlijke verleiding. I can resist everything except temptation (Oscar Wilde). En ja, ik maak me dik over dun. En nee, het is geen modegrill. Over grill gesprokken. Kortgeleden voor het eerst de nieuwe friteuse ontmaagd. Met oud op nieuw noga bene! Ik voelde me als een mager varken aan het spit, als een volvet visje in het water. Vet is lekker. Lekker is vet.

Ik vrees dat mijn lijn voorlopig nog een tijdje uitstulpingen zal vertonen op navelhoogte. Aan een string zal ik me niet wagen. Hoewel, het afbinden van vetkwabben is nochtans zelden uitgeprobeerd. Vooralsnog zal ik geen speknek-brekende-toeren uithalen om mezelf een keurslijf aan te meten. Dat laat ik graag over aan catwalkpoessiedolls en sixpackbeastyboys. Ik kan m’n spiegel natuurlijk omdraaien. Tot scherven slaan. Maar ach … dan roep ik weer zoveel ongeluk over me heen. En ongeluk moet je absoluut niet taarten. Nee, laat mij me maar lekker druk maken over dun en dik. Dan komt het allemaal dun voor elkaar.

[url=http://www.consultwebs.com/humor/images/online_relationship_dude.jpg]Mien Dikkerdje Dap[/url]

Gewicht 04-11-2005: 88 kilo
Gewicht 02-12-2005: 86,50 kilo
Gewicht 23-12-2005: 86,29 kilo
Gewicht 27-01-2006: 87 kilo

[i]‘Afvalrace’, een compilatie van hersenspinsels uitgebraakt tijdens het afvallen van schrijver Mien anno 2005/2006. Oftewel verhalen van een jonge schrijver zonder trekdrop met zwemband.[/i]

[img align=left] http://blogs.lib24.de/babberschmatz/media/Femme en colere 450×300 sw.jpg[/img]

Categorieën: Vervolg verhalen

Mien

Bewonder luidruchtig en verwonder in stilte

11 reacties

KingArthur · 3 februari 2006 op 17:13

Hou vol, niet eens een kilo aangekomen in de decembermaand. Het gaat allemaal goed komen. Je hebt trouwens lekker geschreven Mien.

KawaSutra · 3 februari 2006 op 18:17

[quote]Met oud op nieuw noga bene![/quote][quote]En ongeluk moet je absoluut niet taarten.[/quote]
Geweldige verschrijvingen lees ik hier!
Ik kan hier best om lachen natuurlijk, zijnde een ‘magere stresskip’.
Succes met je Afvalrace, ik zie uit naar het vervolg. 🙂

Trukie · 3 februari 2006 op 19:27

Ach ja meis, nog even en de peen- en rauwkost tijd breekt weer aan.
Stimulerende column

champagne · 3 februari 2006 op 20:49

Komt me totààl niet bekend voor 😀
Leuk beschreven!

Mosje · 3 februari 2006 op 21:39

De balansdag al geprobeerd?
😀

archangel · 3 februari 2006 op 21:46

[quote]Ach ja meis, nog even en de peen- en rauwkost tijd breekt weer aan.[/quote]

Ik wil geen illusies verstoren, maar Mien is een Man… 😉

Li · 3 februari 2006 op 22:17

Wat een vette foto Mien:-D T is dat ik al een vent heb,maar anders…

Maar ik lijd met je mee.
Als ik langs de bakker loop dan zit er meteen alweer twee kilo aan. 😮

Li

Ma3anne · 3 februari 2006 op 22:54

Ach Mien, wat maakt het uit, als het de afgelopen tijd niet gelukt is, doe je het toch gewoon dunnetjes over!

Heerlijk weer eens zo’n taalspeelse column van jou.

Trukie · 3 februari 2006 op 23:21

Mien, nu ik (nadat ik een hint kreeg) op je profiel hebt gekeken, zie ik dat die 87 kg een man toebehoren.
En mannen mogen toch iets zwaarder zijn dan vrouwen van gelijke lengte en leeftijd?

Archangel ik mis jouw reactie op de column van Mien 😉

sally · 3 februari 2006 op 23:23

Getverdegetver….die foto. Maar ook wel zielig.

Zo ver laat je het toch niet komen hé Mien!
Leuk stuk en ik vind 1 kilo zo gek nog niet.
kop (dr)op…Oeps! 😆

archangel · 4 februari 2006 op 02:56

Oh ja! Ehh…. (typen met een zatte kop, hoe ging dat ook al weer… :-o)

[quote]Ik maak me dik over dun[/quote]

En meer van dat soort juweeltjes! Zoals Ma3 al zegt: een taalspeelse column. I LOVE it!

Geef een reactie

Avatar plaatshouder