Het is altijd leuk om bekende tegen te komen, maar uiteraard ook minder bekende mensen. Alleen het blijft met die laatste groep zo oppervlakkig. He man, alles goed? Ja man, gaat lekker! Meer komt er gewoon er niet uit. Dit ligt niet aan jou of mij, maar dat komt gewoon doordat je weinig hebt te vertellen. Je kunt ook elkaar jaren niet gezien hebben en dan blijft het gewoon vreemd. Bij onbekende mensen, kan je juist één heel verhaal ophangen en een beetje fantasie, maakt dan ook niet uit. Het blijft ook een verschil waar je een vrij (on)bekend persoon tegen komt. Is het in de trein, dan heb je meer kans op een ‘social talk’ omdat je weet dat je toch zo uitstapt. Is het in de kroeg, dan ouwehoer je toch al slap van de drank en dan zeg je gewoon ‘’He man, ik ga even verder, want ik moet dáár naartoe. Nog erger is het als je wekelijks iemand tegen komt en het blijft te standaard, dan wordt het gewoon te irritant!
Soms denk ik er wel eens aan om gewoon lekker te zeggen, dat het niet goed met mij gaat en dat ik aan vreselijke ziekte lijd. Natuurlijk kan je dat gewoon niet maken, maar ik ga er wel een hobby van maken, om juist wel positief door te vragen. Dan breekt misschien wel het ijs en dan zie je vanzelf wel of het met diegene klikt. Je moet ook gewoon soms daarin het initiatief nemen, want mensen blijven verlegen sociale wezens. Misschien helpt een ander toonzetting? He gast, alles wel? Hoe gaat het nou met jouw leventje? Ben je al verliefd, verloofd of getrouwd? Bij een vrouw zou ik die laatste vraag wat subtieler brengen, want anders lijkt het net of je als man, geen interesse in haar hebt en dat zou jammer zijn. Stel je komt een oud- klasgenoot tegen, waar je vroeger dol was! Zegt ze opeens, nee ik heb een vriendin. Kon je tóch beter de man tegen man toonzetting gebruiken.
Ik heb met meerdere mensen over dit fenomeen gesproken en iedereen bevestigd mijn vermoeden. Het is voor iedereen een herkenbaar, het zijn schimmen uit het verleden. Het is een standaard vraag, met een standaard antwoord. Misschien is het leven wel te standaard en heb je als mens, gewoon weinig te vertellen en laat staan aan een (bijna) vreemde.
6 reacties
dj_Eddy · 29 september 2007 op 15:41
Alles goed, Ronaldje? 😉
Siebe · 29 september 2007 op 20:31
Ik vind hem weer (erg) mager Ronald.
Als iedereen jouw vermoedens bevestigt betekent dat nog niet dat het dan ook is zoals jij denkt dat het is. Het zegt hooguit dat je uitsluitend met zeer gelijkgestemde mensen omgaat en er zo bezien juist in je meest nabije kring van mensen misschien wel te weinig inspirerends is. Dat je elkaar in díe kring juist erg weinig te zeggen hebt.
Het ‘Alles goed?’ lijkt misschien leeg maar het is dat niet. ‘Alles goed?’ is elkaar in het voorbijgaan laten weten dat je elkaar hebt opgemerkt, een bevestiging van elkaars bestaan. Niets zeggen is leger. ‘Alles goed?’ is een omgangsvorm, beleefdheid, goede manieren. Net zoals de kelner die alvorens de tafel leeg te ruimen vraagt of alles gesmaakt heeft. Al zal het tegenovergestelde heus wel eens voorkomen, hij rekent op een ‘ja’ of ‘prima’.
‘Alles goed?’ is voor de mensen die je kent van buiten de kring van meest nabije mensen. En dat is prima. De verdieping en de rest wat een mens nodig mag hebben kan gevonden worden in die meest nabije kring. Daar is veiligheid, vertrouwen, onbevangenheid en vaak ook geschiedenis. Daar kan ontvangen maar ook gegeven worden. Want Ronald, wat maakt dat jij denkt dat anderen die bijvoorbeeld alleen jouw naam en gezicht kennen maar verder niet zo bijzonder veel van jou weten, hun ellende aan jouw voeten van zich af zouden willen schudden? Zíj hebben daar hún eigen nabije kring immers voor.
Ik voel me nu enigszins opgelaten omdat ik het gevoel heb dat ik jouw column bijna herschreven heb. Wanneer dat als beledigend zou worden ervaren, dan zou ik dat kunnen begrijpen. Toch post ik dit gewoon.
Ook nu ben je weer te snel en te gemakkelijk tevreden geweest. Ik opende met te zeggen dat als iedereen om je heen het met je eens is, dat dat dan niet betekent dat het is zoals jij al dacht. Het kan betekenen dat de mensen om je heen je de waarheid volgens hun niet durven te zeggen. Het kan betekenen dat ze niet eerlijk zijn. Het zou voor jezelf moeten betekenen dat je juist dán je eigen mening moet gaan wantrouwen. En in het ergste geval wordt het tijd voor nieuwe vrienden.
Ik wil nogmaals slechts zeggen: het is allemaal niet zo gemakkelijk als jij denkt of voorspiegelt. Ook je column niet. En ik, ik heb je dat enkel willen laten zien.
Ken je de film American Beauty?
[i]’Look closer’.[/i]
Gr.
S
Ronaldjecas · 30 september 2007 op 02:43
Beste Siebe,
Leuk commentaar, maar je begrijpt mijn column verkeerd… Alles goed? Is een standaard zin, was helemaal niet diep bedoeld!
Dees · 30 september 2007 op 11:20
Hoi Ronald,
Siebe heeft prachtig commentaar geschreven, waar je mss nog even over na zou moeten denken. Maar dat is up to you.
Op zich begint de column ook weer niet zo verkeerd. Alleen om de column leuk en interessant te maken, kun je een paar dingen doen. Bijvoorbeeld het tot in het absurde trekken van je antwoorden in de derde alinea. Houd het dan niet bij ‘soms heb ik zin om’, maar doe alsof je de meest extreme antwoorden geeft en schrijf daarover en over de reacties. Wat je ook zou kunnen doen is situaties bedenken achter ‘ja, goed man’. De wereld achter de gezichtsfrontjes verkennen, zonder jezelf weer te remmen en in te dekken.
Want, alsjeblieft stop met je generalisaties. Die zie ik nameijk in iedere column van jouw hand. “Iedereen”, “als mens”, “mensen zijn nu eenmaal (…)”.
Ga nooit uit van lezers die het met je eens zijn en schrijf het al helemaal niet op. Want dat wekt tegenstand op en het is overbodig. Want als iedereen werkelijk zo is, hoef jij ze dat niet te vertellen. Ik hoop dat je er nu eens echt over nadenkt. Je kunt honderden van bovenstaande stukjes blijven schrijven, maar je hebt er voor jezelf niets aan (je wordt er niet beter van als schrijver, je wordt er zelf niet wijzer van) en je verveelt anderen. Misschien niet je familie en je vrienden, die braaf zeggen dat jij geweldig kan zingen en die Henk Jan Smits zullen uitjoelen als hij iets anders zegt. Maar wel anderen.
En als je publiceert op een site als deze gaat het ook om die anderen, itt op je log… Durf te leven en te denken en te spelen met je eigen overtuigingen en ga dan nog eens iets schrijven..
Grtjs,
Dees
Shitonya · 1 oktober 2007 op 00:02
Wat betreft die verveling geef ik haar groot gelijk
schoevers · 1 oktober 2007 op 23:48
Goede commentaren bij deze column!