Maandagnacht, de nacht na Koninginnedag.
Nadat een vriendin en ik op de Braziliaanse swings hebben gedanst, hartje Grote markt, vinden we het tijd om de markt te verruilen voor de echte dansvloer. We besluiten naar de &zo te gaan; een loungeachtige gelegenheid met heerlijke clubmuziek. We nestelen ons daar op de banken onder het genot van een drankje. We praten, en ondertussen gooien we onze blikken in de gloed van mooie jongens; oogverblindende exemplaren: kak, classy, maar zo fijn… Beiden zijn we weer single, en happen we naar vers vlees. We “jagen”erop los: we flirten; geven blikken, lachjes, subtiele wegkijkacties en strijken dat denkbeeldige lokje haar weg. Na een tijdje is het moment voor echte actie daar, we begeven ons naar de dansvloer.
Het beest is los: de dansvloer wordt gescreend, leuke schepsels besluipen we langzaam met de dans. Jammergenoeg is al het lekkers al gevlucht. Een zwak dier valt ten prooi, sterker nog: hij biedt zich aan; (aan)geschoten wild dringt zich op. Z’n Converse All Star schoenen vormen echter z’n visum voor een kort verblijf in m’n mond. Ik heb te kampen met letterlijke ademnood: een tong reikt bijna tot in m’n luchtpijp. En als hij me daarna ook nog eens “schattig”optilt a la heimlichgreep is voor mij de maat vol. Dit gebied is geen vruchtbare bodem voor ons; we zijn uitgegeten en uitgedronken..M’n zelfvertrouwen is even gevoed evenals het gevoel van macht. Een kudde mannetjes leidt ons naar de Blauwe Engel: de foute maar o zo leuke studentenkroeg. We dansen op goedfoute nummers en peilen ondertussen weer de dansvloer. De hete exemplaren van de &zo branden in m’n oog. Ik moet erheen.
De besluiptechniek blijkt weer te werken..steeds een beetje dichterbij..totdat ik “per ongeluk” tegen hem aandans. De mooiste jongen; halflang donkerbruin haar, prachtige ogen, mooie lach, lange rechte neus, rank gebouwd. Dit is het moment. Het beest verandert in een vlammend hart.
Natuurlijk is het dom om als licht ontvlambaar projectiel in een massa van warmtebronnen te gaan staan: gedoemd tot ontploffing..
We bereiken een punt van chemie; we voelen elkaars dans bekroond met zoveel zoenen. De allereerste kus: een sprankje geluk. De dans transformeert in een paringsdans: handen verdwijnen onder kleren, zoenen in de nek. De geilo’s aan de kant genieten van het tafereel. Later, als we afkoelen, blijven de blikken elkaar vinden.
Hij heeft m’n zwakte te pakken.
Iedereen heeft mee kunnen genieten, en is in het bezit van de code van m’n hart.
Plots maakt de brave Tommy Hilfiger jongen woeste quasigeile tongebaren en is de Zweedsachtige jongen zo vrij m’n buik te claimen met z’n grijpgrage handen.
Maar ik wil die ene jongen.

Bij het afscheid geef ik m’n nummer. We zoenen innig.
M’n hartcode is definitief gekraakt.
Gedachtes draaien overuren met successcenario’s.
Ik wil het zo graag.

Maar twee dagen na het “incident” is de nuchtere zelve op de aarde geklapt, het hart verward en het beest aangevreten.
Het hart gaf razende signalen en m’n handelen verziekte; te achterdochtig, jaloers, ongeduldig.
Maar hij te oppervlakkig: “binnenkort seksen?”
Nee, een film in images is te hoog gegrepen qua niveau, en iets drinken is te vaagjes.
Beestachtig moet het zijn.
M’n hart is zwak
Het beest zakt in
Ik ben weg.

Categorieën: Mannen & Vrouwen

3 reacties

Eddy Kielema · 7 mei 2007 op 17:48

[quote]een film in images is te hoog gegrepen qua niveau[/quote]

De beste bioscoop van Groningen, absoluut! Leuk verslag van een spannende avond.

KawaSutra · 7 mei 2007 op 23:29

Met een passende drive geschreven, de menselijke paringsdans in optima forma.

arta · 8 mei 2007 op 12:14

Mooi geschreven!
🙂

Geef een reactie

Avatar plaatshouder