Big Mac Bal

Vandaag was weer zo’n typische baaldag. Lange file naar kantoor, lange file weer terug. Veel vergaderingen en (zo aan het eind van het jaar) nog een flinke hoeveelheid spoedklusjes die af moeten. Voor mij is dat trouwens niet zo’n probleem, ik behoor tot het soort mensen dat het beste presteert als de druk erg hoog is. Toen ik om een uur of vijf in mijn auto stapte, bedacht ik me dat ik nog boodschappen zou moeten doen als ik nog iets wilde eten.

Pas op! Geloof!

Er zijn mensen die menen dat godsdiensten de bron van alle kwaad in de wereld zijn. De onderliggende gedachte is dat er altijd en overal oorlogen geweest zijn die tot doel hadden de godsdienst van de een, op te dringen aan de ander. Dat was en is natuurlijk een kwalijke zaak. Net als het feit dat simpele gelovigen de dupe kunnen worden van wreedheden die door hun eigen, machtsbeluste kerkleiders worden begaan. Of dat nu het stenigen van ‘overspeligen’ of het sexueel misbruiken van kinderen is. Allemaal even verwerpelijk. Dubbel verwerpelijk omdat deze misdaden ‘uit naam van’ God, zijn kerk of ‘het geloof’ worden gepleegd.

Tante Loes

Ik surf graag op het internet en dan kom je weleens iets tegen. Deze week was dat de website van een restaurant in Rhenen. Nou ken ik Rhenen een beetje, omdat mijn oom Arnold en tante Louise (Nol en Loes dus) daar een hotel-restaurant (‘De Stichtse Oever’) hadden, waar ik zo’n beetje elke vakantie ‘moest’ helpen.

Zaterdagavond!

Ja, ja! Het zal de jongeren onder ons hoogstwaarschijnlijk niets zeggen, maar het zinnetje ‘Zaterdagavond, ja, ja!’ komt uit de tune van een ooit zeer populair televisieprogramma, gepresenteerd door niemand minder dan Willeke Alberti en haar vader Willy. Ik keek er de hele week naar uit. Niet omdat ik zo’n fan van pa en dochter Alberti was, maar het was “showtime” op de Nederlandse televisie.
Voor zover ik me herinner, haddden we toen alleen nog Nederland I en Nederland II en op zaterdagavond was het:… Feest!