Het plan had een lange denkfase maar snel geschreven. Een multifunctioneel sportcentrum voor fitness, fietsen, flaneren, seminars. Aan de rand van het dorp, een modern gebouw, met een regionale uitstraling. Ik had geen moeite om een commercieel verhaal op te schrijven. Verkopen doe je via woorden die bijblijven.
Mijn naam is Lance Armstrong.
Ik ben sportman.
Ik was sportman.
Ik heb vele prijzen gewonnen.
Ik heb mensen voorgelogen.
Veel mensen.
Ik heb verboden middelen gebruikt.
Het veld ligt buiten te genieten van de regendruppels die gestaag uit de hemel komen vallen. Binnen is het rood en roze.
Vrijdagmiddag huppelt hij nog vrolijk naar zijn hok, oortjes vooruit, zijn te grote achterpoten, zijn witte staartje, zijn witte voetjes. Dat alles accentueert zo mooi zijn diep oranje-rode vacht. Hij neemt wat te eten en gaat na een drukke dag lekker in het verse stro liggen.
Het regent dikke grote druppels, gestaag, een stortbui. Ze kijkt omhoog en ziet de druppels in slow motion op haar toezweven. De koude natte muur gaat tegen haar werken, ze begint te rillen. Haar haren zijn doorweekt. Als geboren Italiaanse is dat natuurlijk een grote ramp. Ze glimlacht bij die gedachte.
De straat weerspiegelt de zojuist ontstoken straatverlichting. Ze sluit haar ogen en geniet van de warme dikke regendruppels die deze zomer-regenbui zo kenmerken.
